Ακτίφ Αριστερής Ενότητας Η/Υ: "Το Πανεπιστήμιο ως Κοινωνικός Χώρος" @στέκι Madriguera

Την Πέμπτη 23/4 στις 7.30μμ η Αριστερή Ενότητα Η/Υ κρατάει το στέκι Madriguera* και πραγματοποιεί ακτίφ με θέμα:
"Το Πανεπιστήμιο ώς κοινωνικός Χώρος"

Σας περιμένουμε όλους !

*το στέκι Madriguera είναι στην οδό Μητροπολίτου Παρθενίου 33 (Τέρμα αγ. νικολάου)

Το Πανεπιστήμιο ως Κοινωνικός Χώρος

    Η ίδια η συγκυρία αναμφίβολα παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, βρισκόμαστε στον απόηχο μιας εκλογικής αναμέτρησης με ιδιαίτερη ιστορική βαρύτητα. Η εκλογική νίκη του σύριζα έρχεται ως αποτέλεσμα της λαϊκής απαίτησης για ανατροπή των έως τώρα μνημονιακών πολιτικών. Έχοντας ως πρόταγμα ένα πανεπιστήμιο όπου στο επίκεντρό του είναι ο άνθρωπος και οι ανάγκες του ανοίγει ένα πολύ μεγάλο θέμα στο πως θέλουμε να διαμορφώσουμε το πανεπιστήμιο ως ένα ζωντανό κοινωνικό χώρο. Σε αντίθεση με το πανεπιστήμιο που έχει επιβληθεί τόσο χρόνια με επίκεντρο την εντατικοποίηση, τον ατομικό δρόμο και την απαξίωση της συλλογικής ζωής εμείς προτάσσουμε εκείνο το πανεπιστήμιο που θα δίνει δημιουργικές διεξόδους στους φοιτητές, με δημοκρατία, αλληλεγγύη και αυτοδιαχείριση.
   
    Όλα τα παραπάνω όμως, για να συμβούν απαιτούν την αυτοοργάνωση. Δηλαδή μέσα από τη δημιουργία διάφορων δομών από τους φοιτητές για τους φοιτητές. Μια τέτοια δομή θα μπορεί να είναι ένα δίκτυο σημειώσεων που θα δίνει τη δυνατότητα ανταλλαγής σημειώσεων έξω από πλαίσια παρατάξεων. Επιπλέον είναι πολύ σημαντική η δημιουργία αυτοδιαχειριζόμενων χώρων από τους φοιτητές για αυτούς. Χώροι που δεν θα προσφέρουν μόνο έναν φτηνό καφέ, αλλά κυρίως θα δίνουν τη δυνατότητα σε όλους μας να αναπτύσσουμε τα κοινωνικά, πολιτικά και πολιτιστικά μας ενδιαφέροντα. Δεν έχουμε αυταπάτες οτι τα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια, κυλικεία, βιβλιοθήκες κ.α θα λύσουν τα προβλήματα της σκληρής καθημερινότητας που βιώνουμε είναι όμως αυτά που θα σκιαγραφήσουν την κοινωνία για την οποία παλεύουμε. Σε αυτή τη κατεύθυνση αυτό που για κάποιους φαντάζει ουτοπικό εμείς οφείλουμε και το κάνουμε πράξη στον βαθμό του εφικτού στη καθημερινότητα μας. ακόμη και μικρά εγχειρήματα έχουν τη δύναμη να αποδεικνύουν ότι οι ανάγκες μας μπορούν να ικανοποιούνται έξω από τις λογικές του κέρδους. 

    H αλληλεγγύη θα πρέπει να αποτελέσει βασικό στοιχείο του πανεπιστημίου ως κοινωνικό χώρο. Η δικιά μας ανάλυση αντιλαμβάνεται την αλληλεγγύη ως κάτι που θα πρέπει να είναι απ' τους “από κάτω” για τους “από κάτω”, κόντρα στην “αλληλεγγύη” που μας πασάρουν κανάλια, εκκλησίες και εταιρίες εμείς παλεύουμε να γίνει έννοια του καθενός το ζόρι του διπλανού του σπάζοντας τον ατομικό δρόμο και της λογικής “η καριέρα μου θα με ξελασπώσει”. Επομένως στη σύγχρονη σκληρή καθημερινότητα του φοιτητή η αλληλεγγύη θα πρέπει να αποτελέσει στήριγμα και να καταστεί σαφές ότι ή θα έχουμε ένα πανεπιστήμιο που ο ένα θα κοιτάει να “φάει” το διπλανό του ή αυτό της αλληλεγγύης και των συλλογικών λύσεων.

     Βασικό στοιχείο για το πανεπιστήμιο των αναγκών αποτελεί και το ζήτημα του ελεύθερου χρόνου του κόσμου μέσα στις σχολές. Είναι κοινός τόπος ότι οι φοιτητές σαν ηλικιακή ομάδα χαρακτηρίζονται από δημιουργικότητα, φαντασία και έμπνευση. Το πανεπιστήμιο ως ιδεολογικός μηχανισμός έρχεται να καταστήλει όλη αυτή τη δημιουργικότητα των φοιτητών προσφέροντας του απλά μια στείρα γνώση με βασικό στοιχείο την βαθμοθηρία καθώς και τη διαμόρφωση του ατόμου με βάση το κυρίαρχο πρότυπο, αυτό του φρόνιμου, που προσαρμόζεται στην “κανονικότητα” που του επιβάλει το σύστημα. Κόντρα σε αυτή τη λογική οι σύλλογοι οφείλουν να επεξεργαστούν βαθιά το παραπάνω ζήτημα καθώς και να βρούμε εκείνους τους τρόπους με τους οποίους το πανεπιστήμιο των αναγκών θα δίνει χώρο για έκφραση, δημιουργία και έμπνευση στο φοιτητή. Στόχος μας θα πρέπει να είναι πως θα σπάσει το ασφυκτικό πλαίσιο που διαμορφώνεται απέναντι στο φοιτητή. Βασικό στοιχείο στο ελεύθερο χρόνο πρέπει να αποτελεί και η δυνατότητα άθλησης, ψυχαγωγίας, διασκέδασης. Όλα τα παραπάνω θα πρέπει να υλοποιούνται στη συλλογική βάση καθώς και να υλοποιούνται έξω από εμπορικές λογικές επίτευξης κέρδους.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΤΕΙ ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ

Δεν μας τρομοκρατούν, καμιά ποινικοποίηση του φοιτητικού συνδικαλισμού και των αγώνων της νεολαίας, καλούμε όλους τους φοιτητικούς συλλόγους του Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ και όλους τους φοιτητές να στηρίξουν τους συναδέλφους που διώκονται δείχνοντας την αλληλεγγύη τους.

Όλοι την Τρίτη 10/2 στις 9:30 π.μ έξω από τα δικαστήρια!Στις 10/2 και ημέρα Τρίτη μετά τις 9 π.μ εκδικάζεται η δίωξη εναντίον αγωνιστών φοιτητών του πρώην φοιτητικού συλλόγου του ΤΕΙ Αμαλιάδας από το γνωστό αντιδραστικό «μόνιμο» πρόεδρου του ΤΕΙ Πατρών και τώρα Δυτικής Ελλάδας, Σωκράτη Καπλάνη. Οι φοιτητές διώκονται μετά την αυτεπάγγελτη δίωξη που άσκησε ο εισαγγελέας για την κινητοποίηση η οποία έχει πραγματοποιηθεί το 2011 οι οποίοι διεκδικούσαν το δίκαιο αίτημά τους για καλύτερες συνθήκες μόρφωσης,μόνιμο προσωπικό και καλύτερες κτιριακές υποδομές. Με πρόφαση την κατάληψη της κεντρικής διοίκησης του ΤΕΙ και της παρέμβασης των φοιτητών ο κύριος Καπλάνης εκδικητικά θέλει να αρχίσει να τιμωρεί όσους το τελευταίο διάστημα αγωνίστηκαν για δημόσια δωρεάν εκπαίδευση ενάντια στην υποβάθμιση των τμημάτων του ΤΕΙ και υπέρ της δημόσιας μόρφωσης γενικά. Να σημειωθεί ότι στη συγκεκριμένη δικογραφία είναι ο μοναδικός ο οποίος με την κατάθεσή του στρέφεται με χαφιεδίστικο τρόπο εναντίον συγκεκριμένων φοιτητών οι οποίοι μέσα από την κινητοποίησή τους υλοποιούσαν απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του συλλόγου.
Κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες!

Μπροστά στην συγκυρία χωρίς τίποτα να είναι δεδομένο

Το αίτημα της νεολαίας και του κόσμους της εργασίας για ανατροπή της μνημονιακής συγκυβέρνησης φαίνεται να παίρνει σάρκα και οστά. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας έπεσε στο κενό. Οι 180 βουλευτές δε βρέθηκαν ποτέ και η λαϊκή απαίτηση για μη συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών αποτέλεσε το ρυθμιστή αυτής της διαδικασίας. Τα 5 χρόνια Μνημόνιο, εάν πρέπει να περιγραφούν σε λίγες γραμμές, χαρακτηρίζονται από διάλυση εργασιακών δικαιωμάτων, περιστολή των κοινωνικών και πολτικών δικαιωμάτων, παγείωση ενός καθεστώτος εξαίρεσης (Στρατόπεδα συγκέντρωσης, διαπόμπευση οροθετικών), άνοδο του φασιστικού φαινομένου, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, μετατροπή των βασικών αγαθών σε παροχές για λίγους/λίγες (παιδεία, υγεία, ρεύμα κλπ) και φυσικά κρεσέντο κρατικής καταστολής στα πλαίσια του κράτους εκτάκτου ανάγκης. Η απάντηση σε όλο αυτό ήταν συνεχής και δυναμική, και χαρακτηρίζεται από μία πληθώρα κοινωνικών χώρων και ομάδων με ποικίλες μορφές πάλης (Πλατείες, απεργία πείνας 300 μεταναστών, Σκουριές, αγωνιζόμενες καθαρίστριες, αντιφασιστικό μέτωπο, φοιτητικό κίνημα κ.α.).

Οι κυρίαρχοι φοβούνται και δεν το κρύβουν καλά. Αυτό δεν είναι υπόθεση αλλά πραγματικότητα που καταδεικνύεται από μία σειρά αφηγήσεων κινδυνολογίας. τρομολαγνίας και επαναφοράς μετεμφυλιακού λόγου. Από πλευράς Σαμαρά, η προεκλογική καμπάνια στήνεται πάνω στο φόβο και τη μισαλλοδοξία υπέρ ενός φαντασιακού περί εθνικής ενότητας. Συνάμα, η προσπάθεια φαλκίδευσης του εκλογικού αποτελέσματος από μεριάς κυβέρνησης είναι πιο εμφανής από ποτέ. Χαρακτηριστικό η άρνηση σε 100.000 δεκαοχτάρηδες για άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με την πρόφαση περιορισμένου χρόνου για την ανανέωση των εκλογικών καταλόγων. Εδώ πρέπει να προστεθεί και η πολιτική που ακολουθείται από μεριάς της αντιδραστικής διοίκησης των Παν/μίων που δεν αναβάλουν ούτε μεταθέτουν τις εξεταστικές εν μέσω εκλογών, στηρίζοντας για άλλη μια φορά εκείνους που μας επιβάλλουν τις πολιτικές αυτές. Δεν μας ξαφνιάζουν και φαινόμενα όπως αυτά του Φορτσάκη στην Αθήνα, ο οποίος εδώ και τόσους μήνες στρέφεται ενάντια στους φοιτητές, αρνούμενος να αναγνωρίσει το δημοκρατικό χαρακτήρα των κινητοποιήσεών τους με μια ρητορική ενάντια στα κόμματα και την πολιτική δράση, και την ίδια στιγμή ανακοινώνεται επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΝΔ. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε το συνεχή αποκλεισμό των μεταναστών/ μεταναστριών από την εκλογική διαδικασία.

Όλο αυτό το πλαίσιο περιγράφει τόσο μία πρώτη νίκη με την πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά όσο και τη συνεχή προσπάθεια εμβάθυνσης του νεοφιλελεύθερου ονείρου. Συνεπώς τίποτα δεν είναι ληγμένο καθώς τα πάντα είναι δυναμικά. Επομένως, σε μία τυχόν επανεκλογή τους με νωπή εντολή, η κοινωνική καταστροφή θα αποτελειώσει και το τελευταίο τμήμα του κοινωνικού κράτους, ενώ σε ό,τι αφορά το Πανεπιστήμιο ολοκληρώνεται η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση για μία Παιδεία με σκληρούς ταξικούς και κοινωνικούς φραγμούς καθώς θα χαρακτηρίζεται από εντατικοποίηση, πειθάρχηση, αυταρχικοποίηση και ιδιωτικά συμφέροντα. Αντίθετα, σε ένα πλαίσιο κυβέρνησης της Αριστεράς η ακαδημαϊκή καθημερινότητα, οι φοιτητικοί σύλλογοι και οι πανεπιστημιακές διαδικασίες θα χαρακτηρίζονται από την έννοια της Παιδείας ως δικαιώματος με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε δημοκρατία, διαβούλευση και συμμετοχικότητα. Αφού τα πάντα είναι δυναμικά σημαίνει πως το φαινόμενο της αποχής μπορεί να είναι καταλυτικό. Καταλυτική, όμως μπορεί να είναι και η πολιτική συμμετοχή έστω και στο πρώτο της επίπεδο. 

Ποιοι Πως Τι και Γιατί..

(Ας αρνηθούμε τους ρόλους που μας επιβάλλουν!)

Ποιοι είμαστε!

Η Αριστερή Ενότητα αποτελεί από την ιδρυτική της διακήρυξη μια πανελλαδική δικτύωση αυτόνομων αριστερών σχημάτων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Η ΑΡ.ΕΝ. Η/Υ πέρα από μια συλλογικότητα που εντάσσεται στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς είναι ο βασικός εκφραστής της ανάγκης για ενότητα και μετωπική συμπαράταξη της Αριστεράς μέσα στα πανεπιστήμια, πέρα από λογικές ελιτισμού, μικροπολιτικής, γραφειοκρατικών αριστερισμών και περιχαράκωσης του κινήματος! Παλεύουμε διαρκώς για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους , για τα επαγγελματικά μας δικαιώματα, για το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία, για τη κοινωνική απελευθέρωση!

Πως λειτουργούμε!

Η Αριστερή Ενότητα ΗΥ συνεδριάζει είτε στο χώρο της σχολής είτε στο Στέκι Μαντριγκέρα, με σταθερή συχνότητα σχεδόν κάθε βδομάδα, συζητώντας και σχεδιάζοντας δράσεις εντός και εκτός σχολής, αναλύοντας θέματα που προκύπτουν στη σχολή, στο πανεπιστήμιο, στη κοινωνία γενικότερα. Ανοίγει θέματα στο χώρο της σχολής αλλά και εκτός. Τα σχήματα που γίνονται σε συνεννόηση όλων είναι ανοιχτά και γνωστοποιούνται με ανακοινώσεις στη σχολή και στα ταμπλό του σχήματος, με στόχο όλο και περισσότερος κόσμος να συμμετέχει και να λειτουργεί στη βάση της αλληλεγγύης της συλλογικότητας και της δημοκρατίας και να συνδιαμορφώνει ένα πολιτικό πλαίσιο δράσεων και παρέμβασης! Πάντα με κατεύθυνση ενάντια στο κυρίαρχο και προβάλλοντας ένα διαφορετικό μοντέλο παραγωγής πολιτικής.

Λίγα λόγια για τη συγκυρία και η δική μας απάντηση!

Με διαγραφές φοιτητών, με νέους οργανισμούς και συγκεντρωτικά όργανα που αποφασίζουν για τους φοιτητές χωρίς τους φοιτητές, με μία νέα πρύτανη (Κυριαζοπούλου Βενετσάνα) για το Πανεπιστήμιο Πατρών που ξεκίνησε επιθετικά το παιχνίδι για διάλυση του δημόσιου και δωρεάν Πανεπιστήμιου αφού αρχικά, με προσωπική της τοποθέτηση (αρνείται να συγκαλέσει σύγκλητο με θεματολογία το συγκεκριμένο σοβαρό ζήτημα) τάσσεται ξεκάθαρα υπέρ των διαγραφών των φοιτητών και δευτερευόντως, με μια λογική τρομοκρατικού μηνύματος αλα κυβέρνηση Σαμαρά, απειλεί τους φοιτητές του τμήματος Ηλ/Μηχ ότι θα χάσουν το εξάμηνό τους αν συνεχίζουν να αγωνίζονται για ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών.

Προφανώς, η κατάσταση αυτή δεν επικρατεί μόνο στο Πανεπιστήμιο Πατρών, αλλά αποτελεί κομμάτι ενός συνολικότερου σχεδίου της Κυβέρνησης που βάζει στο στόχαστρο το δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο. Ήδη από τα προηγούμενα χρόνια και με μια σειρά νομοσχεδίων είχε ξεκινήσει μια συντονισμένη προσπάθεια για τη ριζική αλλαγή του Πανεπιστημίου όπως το γνωρίζαμε. Και προφανώς αναγνωρίζουμε ότι η επίθεση αυτή δεν είναι ξέχωρη από την επίθεση που δέχεται η κοινωνία συνολικά. Μνημόνια, μειώσεις μισθών και συντάξεων, επιβολή δυσβάσταχτων φόρων, περιστολή εργασιακών δικαιωμάτων, καταστολή απεργιών...

Την ώρα, λοιπόν, που το πανεπιστήμιο δέχεται τη μεγαλύτερη επίθεση στην ιστορία του, εμείς καλούμαστε να προτάξουμε το αντιπαράδειγμα του Πανεπιστημίου των αναγκών και των αγώνων μας, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας και να διεκδικήσουμε όλα αυτά που μας στερούν. Μέσα από συλλογικούς αγώνες, μαζί με όλα τα πληττόμενα κομμάτια του πανεπιστημίου, ιεραρχώντας ψηλά τη δημοκρατία και την αλληλεγγύη, οικοδομώντας πραγματική ενότητα με τους-ις εργαζόμενους-ες του πανεπιστημίου αλλά και όσες-ους πλήττονται και αγωνίζονται στο σύνολο της κοινωνίας, να δώσουμε συνολική απάντηση στην επίθεση που δεχόμαστε, να ανατρέψουμε την κυβέρνηση των μνημονίων, της εξαθλίωσης και του αυταρχισμού και να δομήσουμε στο τώρα τους πυρήνες του Πανεπιστημίου και της κοινωνίας που επιθυμούμε, σύμφωνα με τις ανάγκες των πολλών και με ένα αξιακό πλαίσιο γύρω απ την αλληλεγγύη, την πραγματική δημοκρατία, την ισότητα και την ελευθερία.

Το στέκι Madriguera!

Το στέκι Madriguera είναι ένας ανοιχτός κοινωνικοπολιτικός χώρος που λειτουργεί με στόχο την δημιουργία ενός εναλλακτικού παραδείγματος απέναντι στα κυρίαρχα καταναλωτικά πρότυπα. Ένας χώρος συνεύρεσης της νεολαίας και των κινημάτων που αντιστρατεύεται την εμπορευματοίηση του πολιτισμού και την λογική του κέρδους. Μέσα από βιβλιοπαρουσιάσεις, εκδηλώσεις, προβολές ταινιών, μουσικά αφιερώματα, συλλογικές κουζίνες, χαριστικά παζάρια, δανειστική βιβλιοθήκη κ.α. προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια πολυσυλλεκτική και ριζοσπαστική απάντηση στην γκρίζα καθημερινότητα στην οποία προσπαθούν να μας εγκλωβίσουν. Το στέκι αυτό φιλοξενεί και εμάς ως Αριστερή Ενότητα Η/Υ μία φορά κάθε βδομάδα( συνήθως Πέμπτη  ). Είναι ένας χώρος όπου μέσα από διάφορες εκδηλώσεις-πολιτικές κουβέντες και όλα όσα προαναφέρθηκα, προσπαθούμε να ανοίξουμε τα προβλήματα του πανεπιστημίου και να τα συνδέσουμε οργανικά με όλη τη κοινωνία της Πάτρας. Το στέκι Madriguera είναι ένας χώρος που δίνει περισσότερους λόγους και αφορμές για εξωστρέφεια και δράσεις και όχι ένας κλειστός «παράδεισος» δωματίου.