Ανακοίνωση για τα Σκάνδαλα, 28/01/2008

ΕΣΕΙΣ ΜΑΘΑΤΕ ΤΙΠΟΤΕ; Μάθατε τίποτα από τα σκάνδαλα που κυριαρχούν και πνίγουν με την βρώμα τους τη δημόσια ζωή; Μάθατε τίποτε από το ντι βι ντι; Εμείς μάθαμε και «αποκαλύπτουμε» τα παρακάτω: Πρώτον, ότι η μυρωδιά της εξουσίας είναι η μπόχα. Και αυτή η μπόχα γεννιέται από το Μέγαρο Μαξίμου και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Όλοι οι δικοί του άνθρωποι, όλοι οι κολλητοί του, όλο το σύστημα εξουσίας που τον περιβάλλει, τον προστατεύει και τον επιβάλει, είναι χωμένο μέχρι το λαιμό σε σκάνδαλα, συναλλαγές, εκβιασμούς. Δεύτερο, ότι για να πας μπροστά σε αυτή τη ζωή πρέπει να πάρεις πίπα στο αφεντικό. Την επιβίωση δεν θα την κερδίσεις από την αξιοπρέπεια, την αξιοπρέπεια δεν θα τη βρεις με μια έντιμη δουλειά. Πρέπει να σκύψεις, να γλείψεις, να εκβιάσεις, να αγοράσεις ή να πουλήσεις. Άλλωστε τα κοινωνικά και εργασιακά αδιέξοδα είναι τέτοια που σου απομένει ο μονόδρομος της εκπόρνευσης. Τρίτο, ότι οι πολιτικοί των κομμάτων εξουσίας λειτουργούν σαν τη Μαφία: όταν τους βλέπουν οι τηλεοράσεις είναι «εντιμότατοι», αλλά στην πραγματική ζωή διαμεσολαβούν, συναλλάσσονται, διαπλέκονται με τον χειρότερο τρόπο. Δίνουν λογαριασμό στα πραγματικά τους αφεντικά: στην τηλεόραση και τα κέντρα εξουσίας που τους αναδεικνύουν και τους προβάλουν. Τέταρτο, ότι όλος ο συρφετός που κυριαρχεί στη δημόσια ζωή είναι χωμένος μέσα στα σκατά: Δημοσιογράφοι, δικηγόροι, βουλευτές, εκδότες, τα μπουμπούκια του ΛΑΟΣ, όλοι οι άνθρωποι του πρωθυπουργού, η ΕΥΠ, ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ, επιχειρηματίες που επιλέγουν πρωθυπουργούς ή ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Πέμπτο, ότι ο μύθος του αδέκαστου, αδιάφθορου, ανέγγιχτου, «ηθικού» Καραμανλή μπορεί να γκρεμίστηκε, αλλά το ΚΚΕ εξακολουθεί την ίδια πολιτική: στο όνομα ότι δεν φταίει ο Καραμανλής, αλλά φταίει συνολικά ο καπιταλισμός, διαφωνεί με το αίτημα να εξεταστεί ο Καραμανλής στη Βουλή μην τυχόν γρατσουνιστεί η εικόνα του. Ζητά πρωτοσέλιδα στον Ριζοσπάστη να βάλουν «ΣΤΟΠ ο πνευματικός κόσμος και οι δημοσιογράφοι στην κατρακύλα». Ζητά με άλλα λόγια να μπει και αυτή η υπόθεση στο αρχείο. Πού και γιατί προσφέρει υπηρεσίες; Έκτο, μάθαμε ότι αν η δικαιοσύνη εμπλακεί, αυτός είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για να μη μάθουμε ποτέ τίποτε και να μην πληρώσει ποτέ κανένας. Δεν πλήρωσε κανένας για το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, δεν πλήρωσε κανένας για το σκάνδαλο των ομολόγων και τη ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων, δεν πλήρωσε κανένας για τους νεκρούς του Σάμινα ή τους νεκρούς της Ρικομέξ. Το σκάνδαλο των υποκλοπών μπήκε στο αρχείο. Ενώ τα πραγματικά και μεγάλα σκάνδαλα της φτώχειας και της ανεργίας, των μισθών των 300 ευρώ, της ανασφάλιστης εργασίας και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, δεν είναι σκάνδαλα (όπως νομίζαμε), αλλά ο παράδεισος του δικομματισμού… Έβδομο και τελευταίο: Μάθαμε ότι όλα αυτά που υποψιαζόμασταν δεν είναι σενάρια συνωμοσίας, αλλά η αληθινή πραγματικότητα. Και δεν αποτελεί μια εξαίρεση, κάτι που πήγε στραβά, μια ροζ παρεκτροπή ενός φίλου του Καραμανλή που κατά λάθος ξεσκέπασε τον κουβά. Αποτελεί τον κανόνα. Είναι ο κανόνας μιας κοινωνίας όπου οι ισχυροί αποθρασύνονται, όπου οι πολιτικοί εκβιάζουν και εκβιάζονται, όπου η «αδέκαστη δημοσιογραφία» τα παίρνει κάτω από το τραπέζι, όπου ο λαός κοιτά από την κλειδαρότρυπα ένα παχύδερμο της εξουσίας να εξαργυρώνει την εξουσία του… Είναι ο κανόνας μιας κοινωνίας που κουμάντο κάνουν τα χρήματα. Είναι ο κανόνας του νεοφιλελευθερισμού. Δεν είναι σάπια και ανήθικη η μικρή ροζ ιστορία του Ζαχόπουλου ή του Καραμανλή. Είναι σάπιο και ανήθικο το σύστημά τους, είναι σάπιος και ανήθικος ο καπιταλισμός.

Για την Εφαρμογή του Νόμου Πλαίσιο και Πώς Συνεχίζουμε, 10/01/2008

Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, ο χώρος της ανώτατης εκπαίδευσης γνώρισε μία από τις μεγαλύτερες αναταραχές της τελευταίας εικοσαετίας. Οι κινητοποιήσεις των φοιτητών και των πανεπιστημιακών ενάντια στο νέο νόμο πλαίσιο της ΝΔ και την αναθεώρηση του άρθρου 16 μπλόκαραν και καθυστέρησαν τα νεοφιλελεύθερα σχέδια.

Ωστόσο, η κατάσταση παραμένει ανοικτή. Ο νέος υπουργός παιδείας προωθεί αποφασιστικά την εξίσωση των δημόσιων πτυχίων με αυτά των ΙΕΚ, ΚΕΣ, ΚΕΚ, δηλώνει ευθαρσώς ότι ο νέος νόμος πλαίσιο θα εφαρμοστεί και επιμένει ότι η αναθεώρηση του άρθρου 16 εξακολουθεί να αποτελεί στοίχημα για την κυβέρνηση.

Το δεξιό καθηγητικό μπλοκ και μεγάλο μέρος των πρυτάνεων, επιχειρεί να πάρει τη ρεβανς από την ΠΟΣΔΕΠ και το φοιτητικό κίνημα και σε πλήρη αρμονία με τις κυβερνητικές επιδιώξεις να στήσει όλους τους μηχανισμούς και τις ρυθμίσεις του νόμου πλαίσιο.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, οι φοιτητικοί σύλλογοι παλεύουν για την μη εφαρμογή του νέου νόμου. Το πανεπιστήμιο επιχειρεί να εφαρμόσει τον νόμο σε μία σειρά από τμήματα. Έτσι, με αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων ή Διοικητικών Συμβουλίων και παραστάσεις διαμαρτυρίας οι φοιτητές διακόπτουν τα όργανα που αποφασίζουν για τον νόμο της αξιολόγησης ή για τη διάσπαση των πτυχίων, ή για περιορισμό του ασύλου, ή για περιορισμό των εξεταστικών και μέτρα – φόβητρο για τους φοιτητικούς αγώνες. Παράλληλα, δεν αφήνουν την διενέργεια προεδρικών εκλογών με καθολική ψηφοφορία.

Βρισκόμαστε σε ένα νέο στάδιο. Ο νέος νόμος-πλαίσιο προωθείται, όχι συνολικά αλλά κομμάτι-κομμάτι, με διάφορους τρόπους σε όλες τις σχολές. Επιτροπές αξιολόγησης, «καθολική ψηφοφορία» για συγκλήτους και πρυτανείες, εσωτερικοί κανονισμοί, διαγραφές φοιτητών.

Είναι όχι απλά φυσικό επακόλουθο αλλά αναγκαίο, μετά το φοιτητικό κίνημα του 2006, να δώσουμε με όλες μας τις δυνάμεις κάθε μικρή μάχη για να υπερασπιστούμε τις αποφάσεις των συλλόγων μας, για να μην εφαρμοστεί με κανένα τρόπο, καμία διάταξη, καμία πλευρά του νέου νόμου πλαίσιο. Από κανένα «πρόθυμο» όργανο.

Από αυτή την πλευρά οι διαρκείς ακυρώσεις συνεδριάσεων οργάνων Πανεπιστημίων που είναι πρόθυμα και ταγμένα στην κυβερνητική μεταρρύθμιση (Γεωπονική, Παν/μιο Κρήτης, ΠΑΜΑΚ, Πάντειος, Θεσσαλία, Αιγαίο), παρά τον πόλεμο λάσπης που εξαπέλυσαν βασικές εφημερίδες (Βήμα, Καθημερινή) με ολοσέλιδα άρθρα για τις «φοιτητικές παρανομίες», είναι ο αναγκαίος δρόμος.

Το κρίσιμο στοιχείο είναι να γίνονται με μαζικούς όρους και κάτω από τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων. Το εμετικό παιχνίδι των υπουργών και των δημοσιογράφων τους για τις «μειοψηφίες» και τους «επαγγελματίες φοιτητές της αριστεράς», τους το επιστρέφουμε. Οι επαγγελματίες θεραπαινίδες της εξουσίας μιλάνε για μειοψηφίες, οι φοιτητές, πράττουν με τις αποφάσεις των συλλόγων τους. Ας προσπαθήσουν οι ΔΑΠίτες να πείσουν την πλειοψηφία…

Η μη εφαρμογή ενός νόμου ή «το σπάσιμο στην πράξη» περιλαμβάνει και τέτοιες μορφές. Πιο σκληρές, πιο «ακραίες» με μεγαλύτερες εντάσεις, ακόμη και με συγκρούσεις. Το δεξιό καθηγητικό μπλοκ προσπαθεί να υλοποιήσει την αντι-μεταρρύθμιση. Δεν θα το επιτρέψουμε.

Είναι όμως το μπλοκάρισμα του νόμου αρκετό; Όχι μόνο δεν είναι αρκετό αλλά από ένα σημείο και μετά θα γίνει και εξαιρετικά δύσκολο. Οι συσχετισμοί για την αριστερά που να της επιτρέπουν με σχετική άνεση να παλέψει και να μπλοκάρει το νέο νόμο-πλαίσιο περιορίζονται σε λίγες σχολές πανελλαδικά. Κι αν οι επιμέρους μάχες -που πρέπει να δίνονται- μετατραπούν σε αποκλειστικό πολιτικό σχέδιο, τότε θα φανούμε και πολύ κατώτεροι των περιστάσεων και αναντίστοιχοι των προσδοκιών του φοιτητικού κινήματος που αγωνίστηκε όλο το προηγούμενο διάστημα ενάντια στη διάλυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Αυτό που χρειαζόμαστε πριν απ’ όλα είναι να ξαναβάλουμε το θέμα της αντιεκπαιδευτικής νεοφιλελεύθερης επίθεσης –ως τέτοιο- στην ημερήσια διάταξη. Όχι μόνο στα πηγαδάκια των συλλογικοτήτων της αριστεράς αλλά στις μαζικές, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες των φοιτητών. Αν κάτι μας έκανε επικίνδυνους το 2006, ήταν ότι η μάχη για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, δόθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών και όχι από τη φοιτητική αριστερά.

Μ’ αυτή την έννοια, χρειάζεται να πάμε σ’ ένα νέο γύρο γενικών συνελεύσεων που θ’ αναβαπτίσουν το περιεχόμενο και θα εμπλουτίσουν τις μορφές πάλης του αγώνα μας. Έπειτα, να συμφωνήσουμε πως ο νέος νόμος-πλαίσιο δε θα καταργηθεί «εδώ κι εκεί». Θα καταργηθεί μόνο αν μετατρέψουμε την αντιπαράθεσή μας με την κυβέρνηση, για μια ακόμη φορά σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα, που θα έχει γι’ αυτούς κόστος, που θα αποκαλύπτει τις αντιλαϊκές επιλογές τους, που θ’ απασχολήσει μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.

Δείτε εδώ προηγούμενη ανακοίνωση των Αριστερών Σχημάτων:

"Εμπρός στο Δρόμο που (Ξανα) Δείχνει η Γαλλία, 27/11/2007"

Νέες αλλαγές το 2008, με παλιούς νόμους, 03/01/08 (από το dikaioma.gr)

Μπορεί η νέα υπουργός απασχόλησης να υποκρίνεται ότι προσανατολίζεται σε «ηπιότερη» μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, όμως το 2008 αποτελεί έτσι κι αλλιώς χρονιά εφαρμογής σημαντικών ρυθμίσεων των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα και Ρέππα. Πρόκειται για αλλαγές που θα επηρεάσουν αρνητικά τους εργαζόμενους. Μέσα στη νέα χρονιά, η κυβέρνηση της ΝΔ καλείται να ολοκληρώσει την εφαρμογή του νόμου Ρέππα του ΠΑΣΟΚ που αυτή τη στιγμή αποτελεί οδηγό (της) για τη μεταρρύθμιση.

Τι επιφυλάσσει όμως το νέο έτος στους ασφαλισμένους; Οι κυριότερες αλλαγές και διατάξεις που εφαρμόζονται από 1/1 είναι:

1. Ένταξη 5 επιπλέον ταμείων κύριας σύνταξης στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Πρόκειται για τα ταμεία των εργαζομένων σε ΟΤΕ, ΗΣΑΠ, ΕΤΕ, πρώην ΕΤΒΑ και Εθνική Ασφαλιστική. Ήδη, σε εφαρμογή του Ν. Ρέππα, έχουν ενταχθεί τα ταμεία των συνεταιρισμών, της ΑΤΕ και το ΤΑΠΙΛΤ. Οι ενοποιήσεις αυτές αποτελούν σκάνδαλο γιατί ποτέ δεν καταβάλλονται στο ΙΚΑ τα ποσά που αντιστοιχούν στα ελλείμματα αυτών των ταμείων τα οποία προέρχονται από διαφυγή εισφορών και υποχρεώσεων από μέρους των εργοδοτών. Έτσι τα ελλείμματα αυτά μεταφέρονται στο ΙΚΑ δηλαδή τα φορτώνονται οι ασφαλισμένοι

2. Μείωση των συντάξεων για ΔΕΚΟ, Τράπεζες και Δημόσιο. Κατά 1% κάθε χρόνο μέχρι το 2017, μειώνεται η σύνταξη για τους εργαζόμενους στους παραπάνω οργανισμούς από 1/1/2008, για να φτάσει από το 80% (σήμερα για τους προ του ΄93 ασφαλισμένους) στο 70%. Εξισώνεται δηλαδή σταδιακά με το ποσοστό αναπλήρωσης που δικαιούνται οι ασφαλισμένοι μετά το ΄93. Οι υποστηρικτές του Ν. Ρέππα τονίζουν ότι αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί το μειωμένο ποσοστό αφορά μόνο τα χρόνια εργασίας που διανύονται μετά την 1/1/2008. Η ουσία όμως παραμένει και είναι η προς τα κάτω εξίσωση των συντάξεων.

3. Παύει να ισχύει από 1/1/08 η διάταξη του Ν. Ρέππα που έδινε δυνατότητα μειωμένης σύνταξης με 3.500 ένσημα στα 65. Αφορούσε άτομα που δεν είχαν τη δυνατότητα να συμπληρώσουν τα απαιτούμενα ένσημα. Η «γενναιοδωρία» του νόμου, μας τελείωσε στις 31/12/2007.

4. Αύξηση κατά ένα εξάμηνο του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης για όσους συμπληρώνουν τα απαιτούμενα για τη θεμελίωση δικαιώματος έτη ασφάλισης το 2008. Πρόκειται για τα γνωστά εξάμηνα που προστίθενται σταδιακά τα τελευταία 15 χρόνια σε εφαρμογή του νόμου Σιούφα του 1992.

5. Αύξηση των απαιτούμενων για συνταξιοδότηση ετών ασφάλισης. Πρόκειται και σε αυτήν την περίπτωση για τα εξάμηνα του Ν. Σιούφα, που προστίθενται κάθε χρόνο στα έτη ασφάλισης που απαιτούνται προκειμένου να θεμελιωθεί το συνταξιοδοτικό δικαίωμα.

6. Αναθεώρηση της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Υποτίθεται πως η αρμόδια για τα ΒΑΕ επιτροπή, θα παρουσίαζε το πόρισμα της προκειμένου να διαμορφωθεί η νέα λίστα των ΒΑΕ μέχρι 31/12/2007. Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει και προφανώς η καθυστέρηση σχετίζεται με τα νέα σχέδια της κυβέρνησης που θα εξαρτηθούν από τις αντιδράσεις των εργαζόμενων.

Είναι φανερό, πως ακόμα κι αν η κυβέρνηση δεν κατέβαζε κανένα νομοσχέδιο, ο αγώνας για την κοινωνική ασφάλιση θα ήταν και πάλι επίκαιρος. Οι παλιοί νόμοι αποτελούν οδοστρωτήρα για τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Ειδικά ο Ν. Ρέππα, με τον οποίο ταυτίζεται η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, πέρασε αναίμακτα και οι βασικές του συνέπειες θα φανούν από τώρα και στο εξής. Αποτελεί άλλωστε τη ραχοκοκαλιά της μεταρρύθμισης αφού πρώτος εισήγαγε το θέμα των ενοποιήσεων, το θεσμό των επαγγελματικών ταμείων και της αναλογιστικής αρχής. Πρόκειται για διατάξεις που οδηγούν με ακρίβεια προς το σύστημα των τριών πυλώνων (εθνική σύνταξη – επαγγελματικά ταμεία – ιδιωτική ασφάλιση). Επιπλέον, οι ενοποιήσεις στρώνουν το δρόμο για να μπει πιο εύκολα χέρι στα αποθεματικά των ταμείων και για να απαλλαγούν ταυτόχρονα οι εργοδότες από τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις, ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων €.

Δεν αλλάζει γραμμή η κυβέρνηση

Η αλλαγή στην ηγεσία του υπουργείου απασχόλησης μπορεί να συνδέθηκε με τα αυθαίρετα του Μαγγίνα, στην ουσία όμως αποτελεί έναν ελιγμό της κυβέρνησης που σχετίζεται με το αν έχει τη δυνατότητα να περάσει τις ρυθμίσεις που σχεδιάζει για το ασφαλιστικό. Η μαζικότητα και η ορμή της απεργίας της 12 Δεκέμβρη αλλά και οι μετέπειτα αντιδράσεις των εργαζόμενων σε επιμέρους κλάδους δυσκολεύουν τα σχέδια της κυβέρνησης που συνειδητοποιεί ότι σε αυτήν την αναμέτρηση έχει αντίπαλο. Η επιμονή της σχετίζεται με τις δεσμεύσεις απέναντι στους ευρωπαίους εταίρους και στο μεγάλο κεφάλαιο που απαιτεί κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους γιατί αλλιώς παρεμποδίζεται ο ανταγωνισμός...

Το επικρατέστερο σενάριο για τις κυβερνητικές προθέσεις είναι ότι έτσι κι αλλιώς θα βάλει χέρι στις πρόωρες συντάξεις με την ευρεία έννοια. Δηλαδή στις αναπηρικές συντάξεις, στα ΒΑΕ και στις πρόωρες συντάξεις των μητέρων. Το χάπι θα χρυσωθεί με την ένταξη στον κλάδο των ΒΑΕ ορισμένων ακόμα επαγγελμάτων όπως οι οδοκαθαριστές των ΟΤΑ και με την αναγνώριση πλασματικού χρόνου υπηρεσίας σε μητέρες και ΒΑΕ που όμως δε θα αναπληρώνει τις αναμενόμενες από τις νέες ρυθμίσεις απώλειες. Σύμφωνα με την επιτροπή για τα ΒΑΕ, το κριτήριο για την ένταξη ενός κλάδου στα ΒΑΕ θα είναι η επικινδυνότητα της εργασίας και όχι κάποιο άλλο κριτήριο, πράγμα που σημαίνει δραματική μείωση των θεωρούμενων ως βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.

Το δεύτερο μέτωπο με το οποίο σίγουρα θα ασχοληθεί η νέα υπουργός απασχόλησης είναι η ένταξη ταμείων κύριας ασφάλισης στο ΙΚΑ και η ενοποίηση φορέων επικουρικής ασφάλισης. Κι εδώ φαίνεται να υπάρχει ένα χρυσό χάπι που είναι η εξαίρεση του ταμείου Τύπου από την ένταξη στο ταμείο επιστημόνων. Όμως η γραμμή πλεύσης παραμένει σταθερή. Οι όποιες εξαιρέσεις ή η λείανση των προτάσεων αποσκοπούν στο να περιορίσουν τις αντιστάσεις που θα εκδηλωθούν στην επιχείρηση κατεδάφισης του ασφαλιστικού. Ουσιαστικά η Φάνη Πάλλη κινείται στην ίδια ακριβώς γραμμή με τον προκάτοχο της. Μόνο που αυτός έφυγε κακήν κακώς από το υπουργείο. Ευχόμαστε το ίδιο και για αυτή...

Αποφάσεις και Απολογισμός της Πανελλαδικής Συνάντησης, 09/12/2007

Η πανελλαδική συνάντηση των Αριστερών Σχημάτων ήταν ένα σημαντικό βήμα για την συγκρότηση και την επιτάχυνση των πολιτικών πρωτοβουλιών μας. Η παραδοχή αυτή δεν είναι μια εθιμοτυπική επανάληψη. Μπορούμε να πούμε ότι το φετινό διήμερο ήταν το πιο πολιτικό, το πιο «από τα κάτω», το πιο ουσιαστικό και μαζικό. Ο βασικός στόχος ήταν να οργανώσουμε ένα «διήμερο συγκρότησης» και το διήμερο αυτό είχε τέτοια χαρακτηριστικά γιατί: Προετοιμάστηκε από αρκετά σχήματα και πολλούς συντρόφους. Είχαν προετοιμαστεί δεκάδες τοποθετήσεις και εισηγήσεις για τις θεματικές από αντίστοιχα σχήματα. Έγινε συζήτηση και αντιπαράθεση ουσίας και όχι μια επιβεβαίωση των κατακτημένων τοποθετήσεων. Οι θεματικές συζητήσεις (εκπαίδευση, φοιτητικό κίνημα και αριστερά, σχήματα) είχαν άμεση σχέση με την εμπειρία και με τις ανάγκες μας και επέτρεψαν το διάλογο και την πλατιά κουβέντα. Τονώθηκε η λαϊκή, αριστερή και αντικαπιταλιστική φυσιογνωμία των Αριστερών Σχημάτων μέσα από την κεντρική εκδήλωση. Σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο, εκατοντάδες φοιτητές αποτέλεσαν ένα ζωντανό κοινό σε μια εκδήλωση που έπιασε από τις διαδικασίες που γίνονται στη Βενεζουέλα μέχρι το μέλλον που σχεδιάζει ο καπιταλισμός για τους λαούς και τους νέους και το τι σημαίνει αυτό για το κίνημα της νεολαίας και τους αγώνες που έρχονται σε ασφαλιστικό – ιδιωτικοποιήσεις.

Απόφαση της Πανελλαδικής Συνάντησης, 9/12/2007

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ

1. Βρισκόμαστε σε μία περίοδο που εντείνεται η κυβερνητική επίθεση στην εκπαίδευση, επιδιώκοντας να περάσει ότι σταμάτησε το φοιτητικό κίνημα με τον μαζικό, ανυποχώρητο αγώνα του τα τελευταία 2 χρόνια. Γίνεται προσπάθεια είτε να εφαρμοστούν διατάξεις του νόμου πλαίσιο (βλ. συζήτηση για αιώνιους φοιτητές) είτε με όχημα την ευρωπαϊκή οδηγία για την εξίσωση των πτυχίων ΙΕΚ, ΚΕΚ, ΚΕΣ να περάσει από το παράθυρο η αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος και αυτά σε συνδυασμό με την προσπάθεια εφαρμογής των νόμων που πέρασε η κυβέρνηση Καραμανλή και ενάντια στους οποίους πάλεψε το φοιτητικό κίνημα (αξιολόγηση, πιστωτικές μονάδες κλπ.). Την εντεινόμενη αυτή επίθεση συμπληρώνει και η μείωση των δαπανών για την παιδεία στο 3,1% του ΑΕΠ που προβλέπει ο νέος προϋπολογισμός για το έτος 2008. Για την εκπαιδευτική συγκυρία το πανελλαδικό διήμερο των Αριστερών Σχημάτων υιοθετεί ανακοίνωση με τίτλο: «Για την αστική πολιτική στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και τις κεντρικές κυβερνητικές επιλογές» η οποία και απηχεί τη γενική και ειδική μας τοποθέτηση για την εκπαίδευση σήμερα.

2. Εντός 20 ημερών θα διαμορφωθεί, από τριμελής επιτροπή, το τελικό διεκδικητικό πλαίσιο και το πρόγραμμα πάλης των αριστερών σχημάτων το οποίο θα βασίζεται στο γενικό προσχέδιο που κατατέθηκε στο διήμερο και στις παρατηρήσεις και προσθήκες που έγιναν.

3. Επιμένουμε στην κατεύθυνση της ενότητας της αριστεράς, επιμένουμε στην ανάγκη δημιουργίας μετώπου εντός και εκτός των φοιτητικών χώρων ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό. Με βάση τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας και το ρόλο που καλείται να παίξει η αριστερά την επόμενη περίοδο για να δημιουργηθούν όροι για νέα ξεσπάσματα, αγώνες, αντιστάσεις απευθύνουμε ανακοίνωση – πρόσκληση συγκρότησης μετώπου προς όλη την αριστερά με τίτλο: «Να ενώσουμε ότι μπορεί να ενωθεί! Να δυναμώσουμε την αριστερά των αντιστάσεων!»

4. Επιμένουμε στη λειτουργία, στην ύπαρξη, στην προώθηση της «Αριστερής Ενότητας». Η Αριστερή Ενότητα είναι η μόνη πρωτοβουλία που διάβασε σωστά το φοιτητικό ξέσπασμα, είναι όμως ανάγκη τώρα να πάρει πρωτοβουλίες που θα ταράξουν τα νερά στους φοιτητικούς χώρους, που θα επαναφέρουν το ζήτημα του αγώνα και πως συνεχίζουμε. Θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να αποκτήσει πιο ζωντανές διαδικασίες, για να σταθεροποιήσει την λειτουργία της και τοπικά και πανελλαδικά, να συνεχίσει να αποτελεί ένα διαρκώς ανοιχτό πόλο της αριστεράς μέσα στου φοιτητικούς χώρους. Απευθύνουμε κείμενο με συγκεκριμένες προτάσεις με τίτλο: «Για την Αριστερή Ενότητα»

5. Δίνουμε ώθηση στην «από τα κάτω» λειτουργία και συγκρότηση των αριστερών σχημάτων στη γραμμή της ενότητας της αριστεράς για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος. Θέλουμε τα αριστερά σχήματα να συγκροτούνται και να λειτουργούν στη βάση πρωτοβουλιών και κινηματικών δράσεων στις σχολές.

6. Κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα στην οριζόντια διασύνδεση των σχημάτων πανελλαδικά. Το επόμενο διάσημα άμεσα θα δημιουργηθούν λίστες ενημέρωσης και συντονισμού μέσω του διαδικτύου και ήδη φτιάχνεται ένα forum στο site των αριστερών σχημάτων για την επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων και υλικών πανελλαδικά.

7. Η επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα και η επίθεση στη νεολαία με τις νέες εργασιακές σχέσεις, καθορίζει την ταυτότητας μας και προωθούμε τη σύνδεση με όλους τους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό. Τα αριστερά σχήματα να αποτελέσουν εκείνη τη δύναμη που θα προβάλλει τη σύνδεση του φοιτητικού κινήματος με το λαικό κίνημα και τους κοινωνικούς αγώνες και θα φέρνει την πραγματικότητα της εργασιακής προοπτικής των σημερινών φοιτητών μέσα στο φοιτητικό κίνημα. Εντείνουμε τη δράση μας για να αποτελεί το φοιτητικό κίνημα οργανικό στοιχείο των αγώνων που δίνει η κοινωνία απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό.

8. Το 13ο τεύχους του εντύπου των αριστερών σχημάτων θα εκδοθεί αμέσως μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων με όλα τα υλικά του διημέρου (εισηγήσεις από τις θεματικές, διάφορες κείμενα που κατατέθηκαν από πολλά σχήματα πανελλαδικά, αποφάσεις κλπ.).

Πανελλαδικό διήμερο των Αριστερών Σχημάτων, Παιδαγωγικό Αθήνας, 09/12/2007