Η ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΕΝΤΕΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ!
Ένα χρόνο μετά την ανάληψη της υπουργίας από τον Ε. Στυλιανίδη η επίθεση από πλευράς κυβέρνησης συνεχίζεται με μια διαφορά όμως στον τρόπο που αυτή προωθείται. Στην προσπάθεια να αποφευχθεί μια κατά μέτωπο επίθεση με τους φοιτητές αυτή τη φορά επιλέγουν να περάσουν τον νόμο-έκτρωμα καλώντας τα τμήματα ανά σχολή και ανά πόλη να εγκρίνουν και τελικά να εφαρμόσουν σταδιακά όλες τις επιμέρους διατάξεις του. Με αυτό τον τρόπο εκτιμούν ότι δε θα συναντήσουν ιδιαιτέρες δυσκολίες η ότι θα γίνουν λιγότερο αντιληπτοί. Ότι δε θα προκαλέσουν ένα νέο φοιτητικό ξεσηκωμό, ότι δε θα χάσει για άλλη μια φορά η κυβέρνηση Καραμανλή στο χώρο της παιδείας.
Ήδη, προσπάθειες για την εφαρμογή διαφόρων πλευρών του νόμου Γιαννάκου, είναι στην ημερήσια διάταξη, τόσο σε περιφερειακά όσο και σε κεντρικά ιδρύματα. Η αξιολόγηση και η αλλαγή του τρόπου διανομής των συγγραμμάτων (προσπαθιέται στο σύνολο σχεδόν των ΑΕΙ), η διεξαγωγή των πρυτανικών εκλογών με καθολική ψηφοφορία (ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνείο Χανίων, ΑΕΙ Βόλου), η εφαρμογή του εσωτερικού κανονισμού (Πανεπιστήμιο Πειραιά), η αναδιάρθρωση των προγραμμάτων σπουδών (Ηράκλειο) είναι λίγα μόνο παραδείγματα που δείχνουν ότι είναι αποφασισμένοι. Ταυτόχρονα, ο επίτροπος παιδείας της Ε.Ε., Φίγκελ, δηλώνει προκλητικά πως «τα συντάγματα δεν είναι χαραγμένα σε πέτρα», επαναφέροντας το θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων και της ισοτίμησης των ΚΕΣ, ΚΕΚ, ΙΕΚ, ενώ ο Στυλιανίδης σπεύδει να συμφωνήσει. Μαζί του βέβαια και σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ που δεν κουράστηκε, τη στιγμή που αχρηστεύεται η συνταγματική αναθεώρηση της ΝΔ (ή μήπως του δικομματισμού;), να επαναλαμβάνει τη θέση για την αναθεώρηση του άρθρου 16!
Η νεοφιλελεύθερη μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση δεν είναι δευτερεύουσας σημασίας για το μεγάλο κεφάλαιο και τα «συγκροτήματά» του (εφημερίδες, ΜΜΕ). Γι’ αυτό και η παραμικρή αντιπαράθεση, όπως πρόσφατα στην ΑΣΟΕΕ, παίρνει χαρακτηριστικά πρωτοσέλιδου με ψέματα και μίσος για «τους κάφρους φοιτητές που τα σπάνε, που δεν αφήνουν να λειτουργήσει τίποτα, που κρατούν το ελληνικό πανεπιστήμιο σε ομηρία κοκ». Οι κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος έχουν ανοίξει ένα βαθύ χάσμα μέσα στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Από τη μία οι φοιτητικοί σύλλογοι και οι αποφάσεις τους, οι αγωνιζόμενοι – αξιοπρεπείς πανεπιστημιακοί της ΠΟΣΔΕΠ, ο ελληνικός λαός που έχει δικαίωμα στις δωρεάν σπουδές. Δηλαδή όσοι υπερασπίζονται το δημόσιο πανεπιστήμιο. Από την άλλη οι καθηγητές – managers και οι υποψήφιοι Πρυτάνεις που φτιάχνουν την εκλογική τους πελατεία, τα μεγάλα συγκροτήματα (Λαμπράκης, Αλαφούζος) που περιμένουν τα μεγάλα οικονομικά φιλέτα είτε μέσω της ιδιωτικής μεταδευτεροβάθμαις εκπαίδευσης είτε μέσω της εμπορευματοποίησης της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα δημοσιογραφικά τσιράκια τύπου Πρετεντέρη, Κύρτσος κλπ. Δηλαδή όσοι επιθυμούν τη διάλυση του δημόσιου πανεπιστημίου και την άλωσή του από τα ιδιωτικά συμφέροντα. Ποιος αλήθεια είναι ο «κάφρος»; Ποιος κρατάει το ελληνικό πανεπιστήμιο σε ομηρία; Ποιος είναι ο αντιδημοκράτης όταν θέλει να μετατρέψει τους φοιτητές σε απλούς ψηφοφόρους;
Ταυτόχρονα παρακολουθούμε τις ακόμα χειρότερες μέρες που μας επιφυλάσσουν σαν μελλοντικούς εργαζόμενους. Μετά το αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που βάζει τα θεμέλια για να μην γνωρίσει ποτέ ασφαλιστικά δικαιώματα η γενιά μας και οι επόμενες γενιές, ο δικομματισμός προχωράει τις μεταρρυθμίσεις για το ξεπούλημα συνολικά του δημόσιου τομέα (ΟΤΕ, ΔΕΗ, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, λιμάνια). Η επιτροπή Κουκιάδη (πρώην ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ) προτείνει απελευθέρωση των απολύσεων, μείωση των αποζημιώσεων, μερική απασχόληση παντού. Το λαϊκό εισόδημα βάλλεται διαρκώς από αλλεπάλληλες αυξήσεις σε είδη πρώτης ανάγκης, στο Φ.Π.Α., στο πετρέλαιο, στα μέσα μεταφοράς όταν οι μισθοί μειώνονται και η διεθνής οικονομική κρίση αρχίζει να χτυπάει πολύ σοβαρά και την πόρτα μας, με εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια να βγαίνουν στο σφυρί. Οι πολιτικές του δικομματισμού αποδεικνύουν τα όρια τους σπρώχνοντας ολοένα και περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας προς την φτώχεια και την ανεργία.
Εμείς, αναγνωρίζουμε έτσι ένα διπλό, άμεσο καθήκον για την αριστερά και το φοιτητικό κίνημα. Από τη μία, κάθε μικρή, ειδική μάχη ενάντια σε ό,τι προωθούν, πρέπει να δοθεί νικηφόρα. Πρέπει με κάθε τρόπο να μπλοκαριστούν οι ρυθμίσεις που θα φέρουν το φοιτητικό κίνημα σε ακόμη χειρότερες θέσεις μάχης, που θα βυθίσουν συνολικά την εκπαίδευση σε ακόμη χειρότερες μέρες. Απέναντι σε μια κυβέρνηση, τυφλωμένη από το ρεβανσισμό, πιστό υπηρέτη των ευρωπαϊκών οδηγιών, να αντιτάξουμε όλες μας τις δυνάμεις, όλα τα όπλα, με τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση. Καμία συνεδρίαση οργάνου να μην πάρει θέση υπέρ της μεταρρύθμισης και παράλληλα, κανένας φοιτητής να μη μείνει αμέτοχος στην αντιπαράθεση.
Από την άλλη, όσο οι αντιστάσεις δε συντονίζονται, δε συνδέονται, δε συνολικοποιούνται, είναι βέβαιο πως η κυβέρνηση δε θα στριμώχνεται πραγματικά, δε θα δυσκολεύεται. Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις μας ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, μας δίδαξαν κάτι: Γινόμαστε επικίνδυνοι, όταν συντονιζόμαστε με ολόκληρη την εκπαίδευση, όταν κερδίζουμε την κοινωνία με το μέρος μας, όταν η κυβέρνηση αναγκάζεται να απαντήσει κεντρικά και όχι μέσω των «προθύμων» της σε κάθε ίδρυμα και σχολή. Επομένως, όλες οι μάχες πρέπει να δίνονται κάτω από το αίτημα της κατάργησης του νόμου-πλαίσιο, της απόσυρσης –συνολικά- του εσωτερικού κανονισμού.
Να προχωρήσουμε όμως και ένα βήμα παραπέρα. Να προχωρήσουμε σε ένα νέο γύρο Γενικών Συνελεύσεων στους συλλόγους που θα αναβαπτίσουν και θα επικαιροποιήσουν τα αιτήματά μας. Να πάρουμε πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός πανελλαδικού κέντρου συντονισμού του αγώνα. Όχι απλά για «να κάνουμε κάτι» ή γιατί το φοιτητικό κίνημα νιώθει αμήχανα όταν δεν κάνει καταλήψεις. Αλλά γιατί είναι ένας σταθμός στο δρόμο για τη δημιουργία ενός μπλοκ αντίστασης που θα προετοιμάσει και θα προετοιμαστεί για το επόμενο μεγάλο πανεκπαιδευτικό ξέσπασμα που χρειάζεται η Τριτοβάθμια. Να καλέσουμε ένα πανελλαδικό συλλαλητήριο πριν το καλοκαίρι που θα ξαναφέρει την εκπαίδευση στο προσκήνιο και θα δώσει το μήνυμα: Θα βρεθούμε πάλι στους δρόμους! Για να πετάξουμε το νόμο Γιαννάκου και τον εσωτερικό κανονισμό στη θέση που τους αξίζει, στα σκουπίδια! Για να μπει η κυβέρνηση ξανά στο στόχαστρο, για να δημιουργήσουμε στη ΝΔ ένα ακόμη πρόβλημα!
Κάτω ο εσωτερικός-κανονισμός φασισμός! Να μην περάσει σε καμία Σύγκλητο – Τμήμα.
Κατάργηση του νόμου-πλαίσιο και της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Να ανατραπούν οι νόμοι του δικομματισμού για την αξιολόγηση, τα ΙΔΒΕ, το ΔΟΑΤΑΠ.
Να μην περάσει το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά. Καμία σκέψη για δίδακτρα! Όχι στα μεταπτυχιακά που λειτουργούν ως μοχλός απαξίωσης – διάσπασης του πτυχίου. Μοναδική λύση για τις μεταπτυχιακές σπουδές είναι να αποσυρθεί η Ελλάδα από τη συνθήκη της Μπολόνια – ανυπακοή στο σύστημα των δύο κύκλων σπουδών.
Κανένας φοιτητής να μη ψηφίσει στις πρυτανικές εκλογές, κανένας φοιτητής συνυπεύθυνος! Με αποφάσεις συλλόγων, με μαζικές διαδικασίες, να μην το επιτρέψουμε. Δεν είμαστε η εκλογική πελατεία του Πρύτανη – ηγέτη. Υπερασπιζόμαστε την ανεξαρτησία και τη συλλογικότητα των διαδικασιών του φκ.
Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλους. Δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορές.
Όχι στο νέο νόμο για την έρευνα που παραδίδει την έρευνα στις ανάγκες των πολυεθνικών.
Χρηματοδότηση ίση με το 5% του ΑΕΠ από τον κρατικό προϋπολογισμό – όχι στα 4ετή «αναπτυξιακά προγράμματα» που μετατρέπουν τα ιδρύματα σε Α.Ε.
Ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό.
Κανένας νέος ανασφάλιστος χωρίς δικαιώματα. Όχι στο αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Αξιοπρεπείς μισθοί και συντάξεις, καμιά αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
Κάτω η πολιτική της άγριας λιτότητας, της φτώχειας, των ιδιωτικοποιήσεων και της ανεργίας.
Προτείνουμε:
Γενικές Συνελεύσεις σε όλους τους συλλόγους.
Μποϊκοτάρισμα των Πρυτανικών Εκλογών. Να παρθούν αποφάσεις για καταλήψεις σε αυτές τις σχολές τις ημέρες πραγματοποίησης τους.
Πανελλαδική μέρα δράσης ενάντια στον εσωτερικό-κανονισμό με:
Πανελλαδικό Συλλαλητήριο με την συμμετοχή φοιτητικών συλλόγων και εκπαιδευτικών στις 21/5 σε συντονισμό με την 48ωρη απεργία της ΠΟΣΔΕΠ στης 20-21/05.
Συνέντευξη τύπου των φοιτητικών συλλόγων. Να απαντήσουμε στα ΜΜΕ – παπαγαλάκια του Υπουργείου.
Συνεδρίαση συντονιστικού φοιτητικών συλλόγων. Αμέσως μετά κοινή συνέλευση φοιτητικού συντονιστικού – ΠΟΣΔΕΠ για δημιουργία κοινού κέντρου αγώνα – προετοιμασία για αγώνα διαρκείας ενάντια στο νόμο πλαίσιο!
