ΟΙ ΘΥΤΕΣ ΔΕΝ ΘΡΗΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥΣ (Απόφαση ΔΣ του συλλόγου)

H στυγνή δολοφονία του 16χρονου Αλέξανδρου Ανδρέα Γρηγορόπουλου από την
αστυνομία ξεχειλίζει το ποτήρι της αγανάκτησης για το σύνολο της
κυβερνητικής πολιτικής (οικονομική πολιτική, διαφθορά και σκάνδαλα). Η
ατιμωρησία των υπεύθυνων για μια σειρά εγκλήματα, εδώ και τουλάχιστον 25
χρόνια, όπλισε το χέρι του αστυνομικού – φονιά. Αυτή η δολοφονία γίνεται
σε ένα πολιτικό πλαίσιο που η αστυνομική βία δεν τιμωρείται αλλά
ενθαρρύνεται (βλέπε περίπτωση «ζαρντινιέρας» και «πράσινων παπουτσιών»)
και που υπάρχει σαφής κυβερνητική εντολή για καταστολή των κοινωνικών
αγώνων και ενίσχυση των σωμάτων ασφαλείας (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ειδικοί φρουροί
κ.ά.)
Μετά την ακύρωση των κοινωνικών, εργασιακών και ασφαλιστικών και
γενικότερα δημοκρατικών και συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Μετά την επέκταση της φτώχειας, της ανεργίας και της κοινωνικής
ανασφάλειας, ιδιαίτερα των νέων, και της προκλητικής προνομιακής
μεταχείρισης των τραπεζών.
Μετά την ενσωμάτωση όλου του αντιδημοκρατικού και κατασταλτικού πλέγματος
μέτρων, που επεξεργάστηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη συμμετοχή των ελληνικών
κυβερνήσεων και που στρέφονται άμεσα ενάντια στους εργαζόμενους και τους
μετανάστες και μετά την πρόταση για 3ήμερη εβδομάδα εργασίας.
Μετά την πολιτική της καταστολής και της ωμής αστυνομικής βίας ενάντια
στους συνταξιούχους, τους εργαζόμενους στα λιμάνια και τους αγρότες.
Μετά τη απροσχημάτιστη χρήση των χημικών, των διώξεων και την ύπαρξη των
πραιτόρων ενάντια σε κάθε έκφραση αντίστασης, ιδιαίτερα της νεολαίας.
Αυτή η κυβέρνηση ξεπουλάει τη χώρα, τα παίρνει από τους εργαζόμενους και
τα δίνει στους τραπεζίτες, πολεμάει τη νεολαία, το φοιτητικό κίνημα και τη
γενιά των 400 και των 700 ευρώ. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να καταδικαστεί! Η
πανελλαδική απεργία της Τετάρτης μπορεί και πρέπει να μετατρέψει την οργή
των εργαζόμενων, των φοιτητών, ολόκληρης της κοινωνίας σε ενεργή καταδίκη
της κυβέρνησης Καραμανλή.
Οι εργαζόμενοι, οι σύλλογοι και τα σωματεία μαζικά και ενωτικά στην πρώτη
γραμμή του αγώνα.
Οι δρόμοι πρέπει να πλημμυρίσουν από την οργή και την αγανάκτηση των
εργαζομένων και της νεολαίας. Η εκδίκηση για τη δολοφονία θα είναι οι
μαζικοί αγώνες τα συλλαλητήρια, οι απεργίες και οι καταλήψεις. Απαιτείται
σήμερα αγώνας όλου του λαϊκού κινήματος, όχι μόνο για να τιμωρηθούν οι
δολοφόνοι αλλά αγώνας ενάντια στην ίδια την πολιτική που δημιουργεί αυτά
τα φαινόμενα, ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ που σταθερά (καθόλου σεμνά,
καθόλου ταπεινά) χτυπά τους εργαζόμενους και τη νεολαία.
Φτάνει πια με την κυβέρνηση της φτώχειας, της ανεργίας και της καταστολής.
Να ηττηθούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τα αντεργατικά σχέδια, από
όπου κι αν κατευθύνονται.

Καλούμε σε:
- Συγκέντρωση – πορεία σήμερα Δευτέρα 8/12 στις 11.30 στην Πλατεία Όλγας
- Να παραμείνει η σχολή κλειστή Δευτέρα και Τρίτη 8-9/12

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ

Η γενική συνέλευση ΕΙΝΑΙ η μοναδική διαδικασία που απέμεινε στους φοιτητές για:

• Να ενημερώνονται για τις εξελίξεις στο χώρο τους.
• Να συζητούν τα προβλήματα που τους αφορούν.
• Να λαμβάνουν μέτρα και αποφάσεις ώστε να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους.
Κυριαρχεί η αντίληψη ότι οι συνελεύσεις ανήκουν στις παρατάξεις και ότι το αμφιθέατρο γίνεται αρένα όπου οι παρατάξεις σφάζονται για θέματα που πολλές φορές κανείς δεν καταλαβαίνει και χωρίς να βγαίνει κανένα συμπέρασμα.
Ως αποτέλεσμα οι συνελεύσεις έχουν πάρει απρόσωπο χαρακτήρα και η διαδικασία τους, ή θεωρείται κάτι το άχρηστο ή αφήνει αμέτοχους και παθητικούς όσους φοιτητές αντέχουν να τις παρακολουθήσουν. Έτσι καταλήγει σε φιέστα, με τις παρατάξεις να προβάλλουν το μαγαζάκι τους αγνοώντας το κοινό καλό των φοιτητών.
Εμείς , ως Αριστερά Σχήματα, αντίθετοι στη σημερινή κατάσταση, θεωρούμε ότι οι συνελεύσεις ανήκουν στους φοιτητές και όχι στις παρατάξεις. Έτσι απαιτούμε ένα ενιαίο φοιτητικό κίνημα το οποίο:
• Θα υπερασπίζεται τα φοιτητικά συμφέροντα.
• Θα προτείνει λύση των προβλημάτων μας
• Θα χτυπάει αυτούς που φτιάχνουν τη ζωή μας χωρίς εμάς με οργανωμένες ενέργειες
• Δε θα διασπά τον κόσμο , θέτοντας του αποπροσανατολιστικά διλλήματα.
• Θα ενώνει τον κόσμο και θα κινείται με βάση ένα σχέδιο το οποίο θα εκφράζει τα συμφέροντα όλων των φοιτητών.
Θεωρούμε αυτονόητο ότι η αριστερά οφείλει να συντονιστεί πάνω σε αυτό στο στόχο. Καλούμε ανοιχτά τις αριστερές παρατάξεις , την ΑΡΣΗ/Υ-ΕΑΑΚ και την ΠΚΣ, να συντονίσουμε τις προσπάθειες μας πάνω σε αυτά που συμφωνούμε για να αγωνιστούμε με όλους τους φοιτητές για δημόσια και δωρεάν παιδεία. Είναι εφικτό ένα κοινό πλαίσιο στις συνελεύσεις το οποίο, όπως έχει ξαναφανεί, μπορεί να ταράξει τα νερά και να πετύχει νίκες. Πάνω σε αυτό το στόχο, τα Αριστερά Σχήματα ήδη εδώ και 2 χρόνια πρωτοστάτησαν σε μια συνεργασία αριστερών παρατάξεων και ανένταχτων φοιτητών την Αριστερή Ενότητα.
Ζητάμε από κάθε φοιτητή να πάρει ενεργό ρόλο σε όλες τις συνελεύσεις και να φωνάξει:
• Μπορούμε, να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.
• Θέλουμε συλλογικούς, μαζικούς και ενωτικούς αγώνες ώστε να ζήσουμε στο πανεπιστήμιο που δικαιούμαστε. Ένα πανεπιστήμιο με δωρεάν βιβλία, που δε θα απαιτεί από μας να πληρώσουμε για να μάθουμε, που θα σέβεται τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας και που δε θα μας επιβάλλει τον ανταγωνισμό ως νοοτροπία.
Το πολυτεχνείο άλλωστε, μπροστά στο οποίο βρισκόμαστε, αυτό ακριβώς μας διδάσκει.

Ανακοίνωση των Αριστερών Σχημάτων για τις Αναγκαίες Κατευθύνσεις στο Φοιτητικό Κίνημα, 09/10/2008

ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Οι στόχοι και τα καθήκοντα για το φοιτητικό κίνημα


Η κυβέρνηση Καραμανλή μένει στην ιστορία σαν κυβέρνηση των σκανδάλων, της μίζας, της ακρίβειας, του Βατοπεδίου, της όλο και μεγαλύτερης φτώχειας, των ιδιωτικοποιήσεων και των ξεπουλημάτων, του σκοτώματος της Ολυμπιακής, του ΟΤΕ, της ΔΕΗ.

Η κυβέρνηση Καραμανλή θα μείνει στην ιστορία σαν ο ορκισμένος εχθρός της Δημόσιας Παιδείας. Αν και απέτυχε να αναθεωρήσει το άρθρο 16 και να αναγνωρίσει ευθέως τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, εξακολουθεί τον κατήφορο της ιδιωτικοποίησης χωρίς φραγμό:

▪ Ψηφίζει σαν κλέφτης, μέσα στο καλοκαίρι, στο θερινό τμήμα της Βουλής, τον νόμο 3696 που αναγνωρίζει τα κολέγια και προβλέπει την ισοτίμηση των δικαιωμάτων των αποφοίτων τους με εκείνα των δημοσίων ΑΕΙ και ΤΕΙ.

▪ Προσπαθεί να εφαρμόσει τον νόμο πλαίσιο. Πριν το καλοκαίρι εκβίαζε τα ιδρύματα με τους τετραετείς προγραμματισμούς και τους εσωτερικούς κανονισμούς. Σήμερα στις περισσότερες σχολές οι φοιτητές δεν έχουν συγγράμματα, αναγκάζονται να πληρώσουν ή να δανειστούν βιβλία, ή αυτά που παίρνουν δεν καλύπτουν όλη την εξεταστέα ύλη.

▪ Στραγγαλίζει οικονομικά τα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Κόβει χρόνο με τον χρόνο τη χρηματοδότηση. Εσκεμμένα απαξιώνει, συκοφαντεί, οδηγεί στο μαρασμό τη δημόσια τριτοβάθμια για να οδηγήσει αποφοίτους – πελάτες στα κολέγια. Ο προϋπολογισμός για την παιδεία έφτασε φέτος στο αρνητικό ρεκόρ του 2,74% - αντί για το προεκλογικά διαφημιζόμενο 5%.

▪ Επιχειρεί να αλλάξει τον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια βάζοντας τους «λαγούς» της να κάνουν προτάσεις, να ρίχνουν ιδέες, να δίνουν συνεντεύξεις. Κεντρικός άξονας του κυβερνητικού σχεδιασμού είναι το Πανεπιστήμιο με πολλαπλά εξεταστικά φίλτρα και μηχανισμούς απόρριψης, στο όνομα της αποσύνδεσης του Λυκείου από τις εξετάσεις.


Οι εξελίξεις αυτές έρχονται λίγους μόνο μήνες μετά την ταφόπλακα που μπήκε στην προσπάθεια αναθεώρησης του Συντάγματος και του άρθρου 16 Όμως αυτή η κυβέρνηση, αυτός ο υπουργός έχουν ορκιστεί να ιδρύσουν ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Καταστρατηγώντας το Σύνταγμα, αποδεικνύοντας πόσο το σέβονται όταν υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Φρόντισαν για αυτό το λόγο να δημιουργήσουν την πελατεία που θα στελεχώσει το «όραμα» της ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης: Μόνο πέρσι 18.000 μαθητές έμειναν έξω από τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ λόγω της βάσης του 10, ενώ ακόμα 40.000 εγκαταλείπουν το ενιαίο λύκειο για τα ΕΠΑΛ και τα ΕΠΑΣ, χωρίς προοπτική ένταξης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Η αναγνώριση των κολεγίων σημαίνει αυτόματα την συμπίεση των πτυχίων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης προς τα κάτω. Σημαίνει ότι ανοίγει ένας χρυσοφόρος ορίζοντας υπερκερδών για τα παραμάγαζα της εκπαίδευσης. Σημαίνει ότι εγκαθιδρύεται το πανευρωπαϊκό μοντέλο των δύο κύκλων, των τριετών σπουδών. Σημαίνει ότι και στα ΑΕΙ και ΤΕΙ η πραγματικότητα θα «κολεγιοποιείται», οι σπουδές θα εντατικοποιούνται, οι σχολές θα αποστειρώνονται. Σημαίνει τέλος ότι ανατινάσσεται κάθε εργασιακό και επαγγελματικό δικαίωμα και την αγορά κυριαρχεί το ατομικό πτυχίο, τα ατομικά δικαιώματα ή ακόμα χειρότερα οι ατομικές ευκαιρίες.

Το Υπουργείο και η κυβέρνηση της ΝΔ παρουσιάζει τον νόμο σαν αναγκαία ρύθμιση «δικαίωσης» για τους 20.000 σπουδαστές των κολεγίων. Δεν υπήρξε καμιά όμως δικαίωση για τις εκατοντάδες χιλιάδες σπουδαστές και αποφοίτους ΤΕΙ που από τις αρχές της δεκαετίας του 80 στερούνται σαφούς ορισμού επαγγελματικών δικαιωμάτων. Το Υπουργείο Παιδείας παρουσιάζει τον νόμο για τα κολέγια σαν «τακτοποίηση» και θεσμοθέτηση κανόνων. Όμως η ιδιωτικοποίηση της παιδείας δεν έχει καμιά σχέση με τη θεσμοθέτηση κανόνων. Η μόνη δυνατή τακτοποίηση είναι η κατάργηση των κολεγίων και η συγκεκριμένη μέριμνα για τους μέχρι σήμερα αποφοίτους και σπουδαστές.

Στα ΤΕΙ η κατάσταση είναι τραγική και τίθεται ζήτημα ύπαρξης για πολλές σχολές. Τα ΤΕΙ ερημώνουν αφού δεν έχουν καινούργιους εισακτέους, ενώ και αυτοί που πρόλαβαν να πάρουν το πτυχίο τους βλέπουν το μέλλον τους μαύρο αφού ολόκληρα τμήματα παύουν να υπάρχουν ενώ άλλα συγχωνεύονται. Μόνο φέτος 50 τμήματα ΤΕΙ σε όλη την Ελλάδα δεν έχουν πρωτοετείς.


Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ποια είναι η αναγκαία κατεύθυνση για το φοιτητικό κίνημα;

▪ Αντικυβερνητική γιατί τα κολέγια, η υποχρηματοδότηση, η εφαρμογή του ν. πλαίσιο (λίστα συγγραμμάτων, εσωτερικοί κανονισμοί), η αξιολόγηση αποτελούν βασικότατη επιλογή της ΝΔ και προσωπικό στοίχημα του Στυλιανίδη. Αλλά είναι επίσης απαραίτητο το φοιτητικό κίνημα να αρθεί στο ύψος της κοινωνικής αγανάκτησης για την οικονομική κρίση, την φορομπηξία, τον νέο προϋπολογισμό φτώχειας, την ακρίβεια, τη δραματική χειροτέρευση των όρων ζωής της μεγάλης πλειοψηφίας. Πολιτικό φοιτητικό κίνημα που παλεύει για την ανατροπή της κυβέρνησης, την ανατροπή της πολιτικής που μαζί τα τελευταία χρόνια υλοποιούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού.

▪ Αντι- ΕΕ γιατί τα κολέγια είναι άμεση συνέπεια των οδηγιών 36/05 και 48/89 της ΕΕ προς την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση (τις οποίες οδηγίες η εκάστοτε κυβέρνηση περιχαρώς έσπευδε να υλοποιήσει). Τα πρόστιμα και οι εκβιασμοί της Κομισιόν έπεφταν βροχή, και οι κυβερνήσεις του δικομματισμού έβρισκαν φτηνή δικαιολογία για να κάνουν το Σύνταγμα κουρελόχαρτο.

▪ Αντι-ΔΑΠίτικη γιατί η ΔΑΠ πρωταγωνίστησε και πρωταγωνιστεί στην ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων, στην αναγνώριση των κολεγίων, δρώντας σαν η πέμπτη φάλαγγα της ιδιωτικοποίησης μέσα στις σχολές. Οι φραστικές και για προσχηματικούς λόγους διαφοροποιήσεις δεν μπορούν να είναι αξιόπιστες από τους χειροκροτητές και τις κουστωδίες των κυβερνητικών υπουργών.


Το φοιτητικό κίνημα σε πανελλαδικό επίπεδο την επόμενη περίοδο πρέπει να επιμείνει πρώτα από όλα σε μια αντικυβερνητική γραμμή. Να υπερασπίζει την δημόσια - δωρεάν Παιδεία (για την ακρίβεια ότι έχει ακόμη απομείνει). Να θέτει την υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων σε πρώτη προτεραιότητα. Να αντιπαλεύει την κατάργηση της σχέσης σπουδές – εργασία. Να διεκδικεί πτυχία ισχυρά με εργασιακά δικαιώματα και καθολικά αναγνωρισμένο το κοινωνικό δικαίωμα στη δουλειά. Να αναδεικνύει τον νόμο για τα κολέγια με όρους «συνταγματικής εκτροπής» και να παλεύει για την κατάργησή του. Να απαιτεί την ανυπακοή και μη εφαρμογή των κοινοτικών οδηγιών 36/05 και 48/89. Να προσπαθεί να μπλοκάρει σε όλα τα τμήματα την εφαρμογή του νόμου πλαίσιο. Τέλος να αναζητήσει τρόπους, μορφές διαδικασίες ώστε να στηθεί ξανά το πανεκπαιδευτικό μέτωπο. Χρειαζόμαστε δηλαδή ένα φοιτητικό κίνημα που να έχει αντίπαλο, συμμαχίες, σχέδιο, να βάζει την παιδεία με όρους κινήματος στη δημόσια διάταξη, να καθορίζει την πολιτική ατζέντα και να είναι επικίνδυνο για την κυβέρνηση και τους δικομματικούς σχεδιασμούς.


Παλεύουμε:

1. Να καταργηθεί ο νόμος για τα κολέγια 3696/2008. Καμιά αναγνώριση των κολεγίων, καμιά ισοτίμηση των πτυχίων.

2. Να δοθούν άμεσα δωρεάν όλα τα βιβλία σε όλα τα τμήματα. Να αποσυρθεί το προεδρικό διάταγμα για τα συγγράμματα.

3. Να πέσει ο προϋπολογισμός του 2,74% για την Παιδεία.

4. Να μην εφαρμοστεί ο νόμος πλαίσιο, η αξιολόγηση, οι τετραετείς προγραμματισμοί, ο περιορισμός του ασύλου, οι εσωτερικοί κανονισμοί.


Προτείνουμε:

1. Γενικές συνελεύσεις άμεσα σε όλους τους Συλλόγους

2. Πανελλαδική ημέρα δράσης για την Παιδεία στις 21/10, ημέρα απεργίας για ΔΟΕ-ΟΛΜΕ και ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

3. Επιτροπές, Γενικές Συνελεύσεις, Διοικητικά Συμβούλια, Φοιτητικοί Σύλλογοι, σε συνεργασία με την ΠΟΣΔΕΠ να διοργανώσουν εκδηλώσεις ενημέρωσης και κινητοποίησης σε κάθε σχολή

4. Μαζικές παραστάσεις σε συγκλήτους και τμήματα για να δοθούν άμεσα δωρεάν όλα τα βιβλία.

5. Παραστάσεις διαμαρτυρίας και μπλοκάρισμα τμημάτων ή συγκλήτων που υλοποιούν πλευρές του νόμου πλαίσιο.

6. Κοινό σχέδιο δράσης των αριστερών και αγωνιστικών δυνάμεων του φοιτητικού κινήματος με αιχμές τα κολέγια, τα συγγράμματα, την μη εφαρμογή του νόμου, την ανατροπή της συστηματικής υποχρηματοδότησης της δημόσιας παιδείας.

7. Γεγονότα που αναδεικνύουν το μέτωπο της παιδείας σε όλη την κοινωνία, που αναδεικνύουν την αντίθεση δημόσιου – ιδιωτικού, που κατακτούν την συναίνεση, την αποδοχή, την υποστήριξη και συμμετοχή της κοινωνίας στους εκπαιδευτικούς αγώνες.


Στη βάση αυτών η Αριστερή Ενότητα μπορεί να καλέσει δημόσια, ανοιχτά και καθαρά κάθε δύναμη και φορέα της αριστεράς να τοποθετηθεί συγκεκριμένα και να συμπορευτεί σε ένα πολιτικό σχέδιο συσσώρευσης δυνάμεων, αλλαγής συσχετισμού, αντίστασης, αγώνα, νίκης.

Ανακοίνωση των Αριστερών Σχημάτων για τους Πρωτοετείς, 17/09/2008

ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΑΣ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ…

Η κυβέρνηση επιτίθεται, η κοινωνία στενάζει…

Νέα χρονιά ξεκινάει και το «κάθε πέρσι και καλύτερα», από σχήμα λόγου μετατρέπεται σε κραυγή απόγνωσης στα χείλη της πλειοψηφίας του λαού. Ο Καραμανλής και οι υπουργοί του, παίρνουν επάξια τον τίτλο της πιο αδίστακτης και αντιλαϊκής κυβέρνησης που έχει γνωρίσει ο τόπος. Μέσα σε έναν μόλις χρόνο από την επανεκλογή της ΝΔ, οι εργαζόμενοι και η νεολαία ζούμε τα αποτελέσματα των «μεταρρυθμίσεων» με τον πιο βάρβαρο τρόπο.


Η ακρίβεια και το βάθεμα της φτώχειας, είναι μόνο η μια πλευρά του νομίσματος. Η κυβέρνηση, αφού φρόντισε να μειώσει την φορολογία των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, έρχεται τώρα με το κτηματολόγιο, την αύξηση του ΦΠΑ, την κατάργηση του αφορολόγητου, την αύξηση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, να τα πάρει από αυτούς που ζουν με 500 και 600€. Τα παίρνουν από τους «μικρούς» και τα χαρίζουν στους «μεγάλους». Παράλληλα, δεν υπάρχει μέρα που να μην σκάσει ένα σκάνδαλο για βουλευτές, υπουργούς και συνεργάτες του πρωθυπουργού, ενώ το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, λιμάνια) καλά κρατεί. Την ίδια στιγμή ο Υπ. Παιδείας, Ευ. Στυλιανίδης, στο θερινό τμήμα της βουλής, ντάλα καλοκαίρι, περνάει πραξικοπηματικά την αναγνώριση των ΙΕΚ, ΚΕΣ και λοιπών ιδιωτικών κολεγιών, σπρώχνοντας με αυτό τον τρόπο μια πελατεία της τάξης των 60.000 αποφοίτων λυκείου, να αγοράσουν ένα πτυχίο.


Από τη μια λοιπόν, η κοινωνία να στενάζει και από την άλλη ο Καραμανλής να δηλώνει από το βήμα της ΔΕΘ, ότι δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσει την επιλογή της «πρόωρης συνταξιοδότησης», σα να λέει ότι έχει στόχο να μας φτάσει στον πάτο. Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε μέσα σε μια βαθιά πολιτική κρίση του συστήματος, που όμως δεν είναι μια ελληνική πρωτοτυπία. Ο πόλεμος στη Γεωργία είναι το πιο τρανταχτό και ταυτόχρονα τραγικό παράδειγμα της παγκόσμιας κρίσης που περνάει το σύστημα. Οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ΗΠΑ και Ρωσία ξαναμοιράζουν τον κόσμο χαράζοντας τα σύνορα με το αίμα των λαών. Παίζουν τα οικονομικά και στρατιωτικά παιχνίδια τους σκοτώνοντας αθώους.


Κάτι όμως φαίνεται να αλλάζει,
η κοινωνία βρίσκεται σε αναταραχή.


Ο κόσμος της δουλειάς με τις κινητοποιήσεις του όλο το προηγούμενο διάστημα για το ασφαλιστικό και με την πρόσφατη μεγάλη διαδήλωση της ΔΕΘ στις αρχές του Σεπτέμβρη, στέλνει μήνυμα αντίστασης και αγώνα κόντρα στα σχέδια της κυβέρνησης για νέα φορολογικά μέτρα, το κλείσιμο εργοστασίων και τους μισθούς και τις συντάξεις της πείνας.


Κινήματα πόλεων μέσα από επιτροπές και συνελεύσεις κατοίκων, δίνουν σκληρές μάχες ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος, τη χειροτέρευση του επιπέδου διαβίωσης και το ξεπούλημα του φυσικού πλούτου σε ιδιώτες.


Το φοιτητικό κίνημα, μετά την μεγάλη του νίκη με την αποτροπή της αναθεώρησης του άρθρου 16, δίνει μάχη για το μπλοκάρισμα του νόμου-πλαίσιο και την μη αναγνώριση των κολεγίων.


Ο λαός αντιλαμβάνεται τη δύναμη του και αυτός είναι ο χειρότερος εφιάλτης των κυβερνώντων.


Αυτό που έχουμε ανάγκη είναι η ενότητα των κινημάτων, των εργαζομένων, της Αριστεράς, του λαού. Να συγκροτήσουμε ένα μέτωπο ενάντια στην πολιτική που υπηρετούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Μόνο έτσι θα γίνουμε επικίνδυνοι, θα καταφέρουμε πλήγματα στον αντίπαλο, θα έχουμε νικηφόρους αγώνες. Μόνο έτσι θα αλλάξει ο φόβος στρατόπεδο.


Η ομορφιά είναι στους αγώνες


Παρά την προσπάθεια αποστείρωσης του Πανεπιστημίου, όλα αυτά τα χρόνια από την ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα μακριά τους χέρια μέσα στις σχολές τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, η «ησυχία, η τάξη και η ασφάλεια» δεν έχουν επιβληθεί. Το όραμα τους για ένα Πανεπιστήμιο χωρίς πολιτική, παρατάξεις, συνδικαλισμό, κίνημα, έχει βρει απέναντί του την ζωντάνια και τους αγώνες της νεολαίας. Οι συνελεύσεις, οι συζητήσεις, τα αμφιθέατρα, οι πολιτιστικές ομάδες, τα στέκια, σου δίνουν την ευκαιρία να έρθεις κοντά με τις ιδέες της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, του αγώνα, της αριστεράς.


Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ, θα στήσουν το μαγαζί τους με πολύχρωμες και τεράστιες αφίσες, θόρυβο, πάρτι και κενά συνθήματα. Θα σου συμπεριφέρονται σαν να είσαι μικρό παιδάκι, θα σε πάρουν από το χέρι να σε γράψουν, θα σε φλομώσουν στις ψεύτικες υποσχέσεις.


Στη νέα σχολή που μπήκες, ψάξε, ρώτα, μπλέξου με τις συλλογικές διαδικασίες. Πέρα από μια «επένδυση» για το μέλλον (όσο μπορεί κανείς να το πει αυτό για το πτυχίο που θα πάρεις), κάνε και μια «επένδυση» για το παρόν…


Τι είναι τα Αριστερά Σχήματα;


Είμαστε μια πανελλαδική φοιτητική παράταξη. Φιλοδοξούμε να αποτελέσουμε ένα χώρο αναφοράς, δράσης και διαλόγου για όλους αυτούς που δεν βολεύονται και δεν παύουν να αγωνίζονται. Είμαστε με την αριστερά και θέλουμε να την κάνουμε πιο χρήσιμη και πιο αποτελεσματική. Εμπνεόμαστε από την προσπάθεια ενότητας στην αριστερά και από τον ΣΥΡΙΖΑ, για να μπορέσουμε να τελειώσουμε με τα δύο μεγάλα κόμματα του κατεστημένου και να αλλάξουμε τα πράγματα στην κοινωνία.


Μαθαίνουμε από τους αγώνες γι’ αυτό και πήραμε την πρωτοβουλία πριν ενάμισι χρόνο, μέσα από τη δυναμική του φοιτητικού κινήματος, να συγκροτήσουμε την Αριστερή Ενότητα. Κάναμε πράξη με αυτό τον τρόπο μια πιο σταθερή και πλατιά ενότητα, ώστε να δώσουμε τις επόμενες μάχες από καλύτερη θέση.

Ανακοίνωση των Αριστερών Σχημάτων για τα Κολέγια, 15/09/2008

ΜΑΣ ΛΕΝΕ: «ΜΕ 10.000€, ΠΤΥΧΙΟ ΑΠΟ ΚΟΛΕΓΙΟ, ΙΣΟΤΙΜΟ ΤΩΝ ΑΕΙ!»
ΑΠΑΝΤΑΜΕ: ΘΑ ΤΟ «ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ»!


Μέσα στο καλοκαίρι, η πιο επικίνδυνη κυβέρνηση των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα, η κυβέρνηση του Καραμανλή, αποφάσισε να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στη δημόσια, τριτοβάθμια εκπαίδευση. Παραβιάζουν το άρθρο 16 του συντάγματος, που με αγώνες υπερασπιστήκαμε το προηγούμενο διάστημα. Τσαλαπατούν τα δικαιώματά μας στη μόρφωση και στη δουλειά. Υποβαθμίζουν τα ήδη υποβαθμισμένα πτυχία μας. Αγοράζουν όνειρα και πουλούν ελπίδα σε όλους όσοι δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν τη «βάση του 10», την οποία όρισαν με μοναδικό στόχο να ετοιμάσουν την πελατεία των αγαπημένων τους κολεγίων. Αυτή η κυβέρνηση είναι κόντρα στους μαθητές, τους φοιτητές, την εκπαίδευση, το λαό ολόκληρο. Πρέπει να φύγει!


ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΛΕΓΙΑ

Όσα κολέγια έχουν ή πάρουν άδεια λειτουργίας μπορούν να παρέχουν αναγνωρισμένα πτυχία, ισότιμα των δημόσιων ΑΕΙ, συνεργαζόμενα με εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού. Αναγνωρίζονται ως εκπαιδευτικοί φορείς τα κολέγια και τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών και εντάσσονται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Παιδείας. Άδεια ίδρυσης κολεγίων χορηγείται σε φυσικά πρόσωπα, σε ενώσεις προσώπων και σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου! Ιδιωτικά πανεπιστήμια δηλαδή! Γιατί ίδρυμα που πουλάει πτυχία με ισότιμα επαγγελματικά δικαιώματα με αυτά των δημόσιων ιδρυμάτων, που ορίζει δίδακτρα, που ανήκει σε έναν επιχειρηματικό όμιλο, είναι ή δεν είναι ιδιωτικό ΑΕΙ; Οι έλεγχοι και οι προϋποθέσεις για τα κολέγια που ορίζει ο νόμος είναι πραγματικά για γέλια. Εγγυητική επιστολή 500.000 ευρώ, βιβλιοθήκη, εργαστήρια ανάλογα με τις ειδικότητες που παρέχονται, οπτικοακουστικά μέσα και μια αίθουσα υπολογιστών με πρόσβαση στο διαδίκτυο, όροι που καλύπτονται κι από συνοικιακό φροντιστήριο και που έχουν μοναδικό στόχο να προσθέσουν κύρος στα παραμάγαζα των ιδιωτικών ΑΕΙ του εξωτερικού και να προσελκύσουν ευκολότερα, με τις ευλογίες του κράτους, την πελατεία τους.


ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ, ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ!

Ξαφνικά η κυβέρνηση κόπτεται για τα δικαιώματα των αποφοίτων των κολεγίων, που μέχρι τώρα αμφισβητούνται. Και τα δικαιώματα των χιλιάδων αποφοίτων ΑΕΙ και ΤΕΙ που πετιούνται στην ανεργία; Η ισοτίμηση ενός 3τούς κύκλου σπουδών ενός κολεγίου (bachelor) με το πτυχίο ενός δημόσιου ιδρύματος, είναι ή δεν είναι υποτίμηση για το δεύτερο; Προωθείται έτσι η διάσπαση των πτυχίων μας σε βασικό (bachelor) και συμπλήρωμα (master). Κι όσο κατακερματίζουν τα πτυχία, τόσο κατακερματίζουν και τα επαγγελματικά μας δικαιώματα, τόσο ριζώνει ο ανταγωνισμός ανάμεσά μας και το εργασιακό μας μέλλον γίνεται αβέβαιο, αφού όσο λιγότερα ξέρεις, τόσο λιγότερα απαιτείς.


Λένε ακόμη πως ο ανταγωνισμός με τα κολέγια θα κάνει καλό στα δημόσια ΑΕΙ. Στα ΑΕΙ που τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, συνειδητά υποχρηματοδοτούν και απαξιώνουν. Και ξέρουμε όλοι πόσο καλό έκανε στα δημόσια νοσοκομεία η ίδρυση των ιδιωτικών κέντρων υγείας ή στα σχολεία η ίδρυση των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων!


Λένε πως ήταν ανάγκη «να μπουν νόμοι για την λειτουργία της μεταδευτεροβάθμιας ιδιωτικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα που έτσι κι αλλιώς υπάρχει». Να μπουν νόμοι ώστε να σταματήσει να υπάρχει! Να καταργηθούν με νόμο κάθε είδους Deere, ΚΕΣ, ιδιωτικά ΙΕΚ, οποιοδήποτε μεταδευτεροβάθμιο ή τριτοβάθμιο ίδρυμα στην Ελλάδα.


Μας λένε πως έτσι θα σταματήσουν να φεύγουν φοιτητές για τα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Είναι προκλητικό να προτείνουν σε μια οικογένεια, αντί να πληρώνει μια σχολή στο εξωτερικό, να πληρώνει το μεσάζοντά της στην Ελλάδα! Άλλωστε τα παραμάγαζα που θα ανοίξουν ή που ήδη λειτουργούν στη χώρα μας, δεν είναι ούτε του Χάρβαρντ, ούτε της Οξφόρδης, αφού τα πανεπιστήμια αυτά, ακριβώς για να μη γίνουν κουρελόχαρτα τα πτυχία τους, παραμένουν έξω από τις συνθήκες που επιβάλουν τις διασπάσεις των πτυχίων μας, τη Μπολόνια και τη Λισαβόνα.


Μας λένε πως πρέπει να βρεθεί λύση για αυτούς που δεν τα καταφέρνουν να μπουν στην τριτοβάθμια, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση της ΝΔ θέσπισε τη βάση του 10 για να αποκλείει όλο και περισσότερους από τη δημόσια εκπαίδευση και να τους σπρώχνει στην ιδιωτική.


Δε μας λένε την αλήθεια: Τους ενδιαφέρει μόνο το ΚΕΡΔΟΣ!


ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΝΙΚΗΣΕΙ ΜΙΑ ΦΟΡΑ. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΜΕ!

Το 2007 τσαλακώσαμε τα σχέδια του δικομματισμού για την αναθεώρηση του άρθρου 16, για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τώρα παραβιάζουν κατάφορα το άρθρο 16, ιδρύουν ιδιωτικά πανεπιστήμια με άλλο όνομα: κολέγια. Τότε χρειάστηκε να βγούμε στους δρόμους, πολλές χιλιάδες απ’ όλη την Ελλάδα, για εβδομάδες ολόκληρες. Είχαμε στο πλευρό μας μεγάλο κομμάτι των πανεπιστημιακών. Χρειάστηκε να συγκινήσουμε και το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Χρειάστηκε να προκαλέσουμε τη μεγαλύτερη αναταραχή που είδε το ελληνικό πανεπιστήμιο την τελευταία 20ετία, προκειμένου να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή με ανθρώπινους ρυθμούς.


Τώρα πρέπει να ξανακάνουμε ό,τι χρειαστεί! Η ισοτίμηση των πτυχίων μας με αυτά των ΚΕΣ αποτελεί βιασμό των δικαιωμάτων μας και συνταγματική εκτροπή. Να δώσουμε μάχη για να ξανακερδίσουμε ολόκληρη την κοινωνία. Μάχη για να ενώσουμε ολόκληρη τη φοιτητική αριστερά, όλους τους φοιτητές ώστε να είμαστε ακόμη περισσότεροι, ακόμη πιο προετοιμασμένοι, ακόμη πιο αποτελεσματικοί από την προηγούμενη φορά. Έχουμε αποδείξει πως οι κυβερνώντες δεν είναι ανίκητοι! Ας το ξανατολμήσουμε!


Καμία αναγνώριση των κολεγίων

Ρύθμιση για τα δικαιώματα των απόφοιτων των ΚΕΣ, των ΙΕΚ και κάθε μεταλυκειακού μηχανισμού κατάρτισης και ταυτόχρονη κατάργησή τους

Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης

Όχι στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια - Κάτω τα χέρια από το Άρθρο 16

Ανακοίνωση των Αριστερών Σχημάτων για το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά, 22/06/2008

ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ

Την τελευταία περίοδο πολλά ακουστήκανε και ακόμα περισσότερα γράφτηκαν σχετικά με την αναταραχή στα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα. "Αλήτες" φοιτητές που κλέβουν και καίνε κάλπες, χτυπάνε πρυτάνεις, παρακωλύουν την εκπαιδευτική διαδικασία, επιβάλλουν την μειοψηφική λογική τους και πόσα ακόμα. Πληρωμένοι κοντυλοφόροι της κυβέρνησης να καταγγέλλουν μέσα από τις στήλες των εφημερίδων τους και τα παράθυρα των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων τις φοιτητικές μειοψηφίες, επιθέσεις (από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ) στον ΣΥΡΙΖΑ για το αν καταγγέλλει τα κρούσματα βίας, ο υπουργός Παιδείας να δηλώνει ότι τα πανεπιστήμια χρειάζονται ένα σοκ και κάπως έτσι επανέρχεται ως ένα από τα βασικά θέματα συζήτησης, με αυτούς τους όρους τηλεοπτικής δημοκρατίας, η παιδεία. Το συμπέρασμα όμως ήταν πολλή φασαρία και για την ταμπακιέρα ούτε κουβέντα.

Μετά από 2 χρόνια μεγάλων κινητοποιήσεων και αναταραχών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας, ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και ενάντια στο νέο νόμο-πλαίσιο, η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται αιφνιδιαστικά και εν μέσω εξεταστικής περιόδου για τους φοιτητές (το βράδυ της 14ης Ιουνίου) καταθέτει στη Βουλή προς συζήτηση το νομοσχέδιο για τις μεταπτυχιακές σπουδές. Ένα νομοσχέδιο που είναι μια ακόμα απόδειξη ότι ο στόχος της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης είναι να παραδοθεί η παιδεία στο κεφάλαιο. Η κυβέρνηση θέλει να ξεμπερδέψει μια και καλή με το δημόσιο πανεπιστήμιο και βάζει ξανά φωτιά στους φοιτητικούς χώρους, αυτή τη φορά με αφορμή τα μεταπτυχιακά.

Στο νομοσχέδιο αυτό προβλέπονται:

Η επιβολή διδάκτρων. Μέχρι τώρα ένα μικρό ποσοστό των μεταπτυχιακών απαιτούσαν την επιβολή διδάκτρων ενώ τώρα ουσιαστικά θεσμοθετείται η επί πληρωμή παροχή μεταπτυχιακών διπλωμάτων. Μιλάμε για ένα ακόμη βήμα προς την αναθεώρηση του άρθρου 16 από την πίσω πόρτα.

Η χρηματοδότηση των μεταπτυχιακών θα γίνεται από πόρους του δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα. Προφανώς, όταν κάποιος ιδιώτης θα χρηματοδοτεί κάποιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα θα έχει κάποια ανταπόδοση να περιμένει (π.χ. έρευνα για τα δικά του συμφέροντα).

Η άμεση σύνδεση της χρηματοδότησης με την αξιολόγηση. Το ύψος της χρηματοδότησης από τον τακτικό προϋπολογισμό θα εξαρτάται από τα αποτελέσματα της αξιολόγησης. Μιας διαδικασίας, δηλαδή, που δεν αξιολογεί με βάση ακαδημαϊκά κριτήρια αλλά με κριτήρια της αγοράς (όπως προβλέπει και ο αντίστοιχος νόμος).

Η υποχρέωση των υποψήφιων διδακτόρων (διδακτορικοί φοιτητές) να παρέχουν εκπαιδευτικές διαδικασίες χωρίς να εξασφαλίζεται η αμοιβή τους. Η μαύρη εργασία πολλών φοιτητών που είναι συχνό φαινόμενο στα πανεπιστήμια κατοχυρώνεται και νομικά.

Το νομοσχέδιο αυτό είναι ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα που θέλει το πανεπιστήμιο πλήρως υποταγμένο στις ανάγκες της αγοράς. Ένα πανεπιστήμιο που από τη μία θα αφήνει χώρο κερδοφορίας στους επίδοξους "επενδυτές", και από την άλλη θα παράγει τους αυριανούς ευέλικτους, ημιαπασχολήσιμους εργαζόμενους που θα έχουν μάθει να σκύβουν το κεφάλι και να τρέχουν. Η αγορά πλέον κατοχυρώνει τον θεσμικό της ρόλο στη διαμόρφωση της "δημόσιας" τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Ένας νέος κύκλος επίθεσης έχει ξεκινήσει από μεριάς του υπουργείου και είναι πιο επιτακτικό το φοιτητικό κίνημα να ανασυγκροτηθεί, να βρει το περιεχόμενο, τους τρόπους και τις μορφές εκείνες που θα συσπειρώσουν ξανά χιλιάδες φοιτητές και θα υπερασπιστούν το δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα του ελληνικού πανεπιστημίου. Για να ηττηθεί ακόμα μια φορά ο νεοφιλελευθερισμός, να μπλοκαριστούν όλες οι αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, να στείλουμε στα σκουπίδια την κυβέρνηση της ιδιωτικοποίησης της παιδείας.

Απαιτούμε:

Δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους

Αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ

Καμία σκέψη για επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά

Όχι στην υπαγωγή της έρευνας στα συμφέροντα του κεφαλαίου

Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα κατοχυρωμένα σε αυτό.

Προτεινόμενο Πλαίσιο των Αριστερών Σχημάτων για τις Γενικές Συνελεύσεις, 02/06/2008

Προτεινόμενο Πλαίσιο των Αριστερών Σχημάτων για τις Γενικές Συνελεύσεις, 02/06/2008 Εκτύπωση E-mail

Τις τελευταίες βδομάδες το φοιτητικό κίνημα, που προασπίζεται το δημόσιο πανεπιστήμιο, δέχεται μία διαρκή, κατά μέτωπο επίθεση από τον Υπουργό των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό προσωπικά, συνεπικουρούμενοι από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ (Διαμαντοπούλου) και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ. Παρά τις μαζικές κινητοποιήσεις από φοιτητικούς συλλόγους με αποφάσεις καταλήψεων και δυναμικών εκπαιδευτικών συλλαλητηρίων, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει να δυναμιτίζει το κλίμα με προκλητικές δηλώσεις του υπουργού παραπαιδείας και στελεχών της που προασπίζουν το νεοφιλελεύθερο δόγμα περί ιδιωτικοποίησης των πάντων και κυρίως της παιδείας.

Η επιχείρηση συκοφάντησης του φοιτητικού κινήματος ξεκίνησε με το να θέλουν να αποσπάσουν τη συναίνεση του φοιτητικού σώματος για τις Πρυτανικές εκλογές – φαρσοκωμωδία. Οι δυναμικές κινητοποιήσεις που αρνήθηκαν το ρόλο του ψηφοφόρου-κομπάρσου για το φοιτητικό κίνημα και του νομιμοποιητή για την προώθηση του νέου νόμου, συνάντησαν το μίσος και την οργή της κυβέρνησης της βίας και της τρομοκρατίας. Οι μαζικές παραστάσεις φοιτητών σε συγκλήτους και τμήματα που υπέκυπταν στους εκβιασμούς του Υπουργείου και επιχειρούσαν να προωθήσουν πλευρές του νόμου, παρουσιάστηκαν σαν πράξεις βίας, τραμπουκισμού από μειοψηφίες (αλήθεια δεν το βαρέθηκαν αυτό το σλόγκαν;), σαν κινήσεις αυθαιρεσίας από κάποιες παρατάξεις.

Στόχος αυτής της συντονισμένης επιχείρησης συκοφάντησης δεν είναι άλλος από τη συντριβή εκείνου του κομματιού του κινήματος και εκείνων των συλλόγων που πρωτοστάτησαν στην πυροδότηση του νικηφόρου κινήματος για την ακύρωση της νεοφιλελεύθερης συνταγματικής αναθεώρησης. Μέσα στο Πανεπιστήμιο, για κακή τύχη της κυβέρνησης, υπάρχουν ακόμα κάποιοι που αντιστέκονται ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Είναι η ΠΟΣΔΕΠ, είναι το ριζοσπαστικό τμήμα του φοιτητικού κινήματος. Αυτό είναι το πολιτικό ζήτημα της περιόδου και γι’ αυτό η προσπάθεια αυτή της κυβέρνησης που υπακούει στο τρίπτυχο «προώθηση του νόμου – συκοφάντηση – ιδιωτικοποίηση» πρέπει να συναντήσει την αντίθεση, όχι μόνο του φοιτητικού κινήματος, αλλά και όλου του λαού.

Για όποιον είχε αμφιβολίες για τα παραπάνω, η κυβερνητική επιτροπή που ξεκίνησε σήμερα πρωί πρωί δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες: Ήδη αναγγέλθηκαν τα εξής:

Νέο ν/σ για τα μεταπτυχιακά με διάταξη που προβλέπει τη σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην οργάνωση μεταπτυχιακών προγραμμάτων, με «ιδρύματα» και από το εξωτερικό, θεμελιώνοντας έτσι την είσοδο ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα, έστω και στο επίπεδο των μεταπτυχιακών σπουδών.

προώθηση Προεδρικού Διατάγματος στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των ΤΕΙ, αλλά και των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, κατ΄ εφαρμογή της αντίστοιχης κοινοτικής οδηγίας. Η γνωστή κερκόπορτα για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

ψήφιση ειδικού νόμου μέχρι το φθινόπωρο που θα προβλέπει ίδρυση μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων από δήμους ή Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου σε συνεργασία με ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Συνέχεια της προσπάθειας για εφαρμογή και νομιμοποίηση του νόμου πλαίσιο.

Οι αποφάσεις της κυβερνητικής επιτροπής είναι αιτία πολέμου!

Όσον μας αφορά:

Οι προσπάθειες της κυβέρνησης πρέπει να πέσουν στο κενό. Η αναδιάρθρωση και η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης δεν είναι ένα ζήτημα που αφορά μόνο τους φοιτητές. Το αίτημα για δημόσια δωρεάν παιδεία αφορά όλο το λαό και όλοι αυτοί που σήμερα κόπτονται «για την κρίση» στο πανεπιστήμιο (Πρυτάνεις, δήθεν «1000» δήθεν προοδευτικοί καθηγητές, κόμματα κλπ) πρέπει να πάρουν θέση: Το πρόβλημά τους είναι το φοιτητικό κίνημα ή η κυβέρνηση των ιδιωτικοποιήσεων; Το πρόβλημά τους είναι οι μαζικές παραστάσεις των φοιτητών σε συγκλήτους και τμήματα ή ο εκβιασμός του Υπουργείου που κλείνει τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης; Ειδικά για τους Πρυτάνεις που «εξεγείρονται». Γιατί ποτέ δεν έκαναν λοκ άουτ όταν η κυβέρνηση τους μείωνε τη χρηματοδότηση; Όταν προωθούσε την αναθεώρηση του άρθρου 16;

Η εφαρμογή οποιασδήποτε πλευράς του νόμου, ανοίγει την πόρτα για την εφαρμογή ολόκληρου του νόμου. Τον νομιμοποιεί, τον παγιώνει στις συνειδήσεις του κόσμου και της κοινωνίας, ομαλοποιεί την κατάσταση στην εκπαίδευση. Συνεπώς, δεν υπάρχει περίπτωση να επιτρέψουμε να εφαρμοστεί καμία πτυχή του νόμου, όσο «δημοκρατική» και να παρουσιάζεται (πχ Πρυτανικές εκλογές). Αλήθεια γιατί κανείς δε λέει το απλό ότι είτε με το νέο νόμο η δυνατότητα των φοιτητών να «καθορίζουν» τον πρύτανη παραμένει στα όρια της κοροϊδίας και του μαϊντανού, χειρότερα και από τον προηγούμενο νόμο; Απλά θα μπλέκονται όλοι οι φοιτητές με το όργιο παζαριού, εκβιασμών και εξαρτήσεων. «Όπως Αμερική»! Λεπτομέρειες για τους «λάτρεις» της δημοκρατίας…

Θα προστατεύσουμε το δικαίωμά μας να αγωνιζόμαστε. Ενάντια σε κάθε πρύτανη – υπάλληλο του υπουργείου που μας εκβιάζει με την απειλή του λοκ άουτ σε κάθε περίπτωση που επιδιώκουμε να αντιπαλέψουμε την κυβερνητική μεταρρύθμιση. Ενάντια σε κάθε μπράβο της νύχτας και τραμπούκο που φέρνει η κυβέρνηση μέσα στα πανεπιστήμια (ΠΑΠΕΙ, ΤΕΙ Θεσσαλονίκης) για να προωθήσει τους νόμους της. Ενάντια στα ΜΑΤ και στην καταστολή.

Το φοιτητικό κίνημα θα συνεχίσει ακάθεκτο την μάχη του απέναντι στον εσωτερικό κανονισμό, στα τεταρτοετή αναπτυξιακά προγράμματα, την αξιολόγηση, την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, την είσοδο των manager στα πανεπιστήμια, την λειτουργία των πειθαρχικών συμβουλίων, τον περιορισμό των ετών σπουδών στο 2ν και τις πιστωτικές μονάδες. Μαζί με την ΠΟΣΔΕΠ, η οποία καταδικάζει τον νέο νόμο, τον εσωτερικό κανονισμό και την συνολική στάση της κυβέρνησης για την απαξίωση του δημοσίου πανεπιστημίου, πρέπει να πούμε ένα δυνατό όχι στην νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση της παιδείας, να προασπιστούμε τον δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου, να υπερασπιστούμε το άσυλο.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16, έμμεσα ή άμεσα. Καμία σκέψη για ιδιωτική παιδεία. Όποιος Δήμος ή Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου επιχειρήσει να φτιάξει ιδιωτικά πανεπιστήμια θα μας βρει απέναντί του!

Όχι στην κοινοτική οδηγία για τα ΚΕΣ. Κανένα προεδρικό διάταγμα.

Να μην κατατεθεί το νέο ν/σ για τα μεταπτυχιακά! Έξω τα δίδακτρα και οι ιδιώτες από τα μεταπτυχιακά.

Να καταργηθεί ο νόμος Πλαίσιο. Καμία εφαρμογή του εσωτερικού κανονισμού. Καμία εφαρμογή του νέου νόμου πλαίσιο σε οποιαδήποτε πτυχή (2ν, πρυτανικές εκλογές, συγγράμματα κλπ).

Αύξηση στο 5% του ΑΕΠ για τη Παιδεία. Όχι στην υποχρηματοδότησή της.

Να μη καταργηθεί το άσυλο. Διεύρυνση του ασύλου.

Να φύγει ο Υπουργός των ιδιωτικών πανεπιστημίων, των προκλήσεων, της βίας και της τρομοκρατίας!

Όχι στη στράτευση στα 18.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Ανακοίνωση των Αριστερών Σχημάτων για τις Πρυτανικές Εκλογές και τον Νόμο Πλαίσιο, 11/05/2008

Η ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΕΝΤΕΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ!

Ένα χρόνο μετά την ανάληψη της υπουργίας από τον Ε. Στυλιανίδη η επίθεση από πλευράς κυβέρνησης συνεχίζεται με μια διαφορά όμως στον τρόπο που αυτή προωθείται. Στην προσπάθεια να αποφευχθεί μια κατά μέτωπο επίθεση με τους φοιτητές αυτή τη φορά επιλέγουν να περάσουν τον νόμο-έκτρωμα καλώντας τα τμήματα ανά σχολή και ανά πόλη να εγκρίνουν και τελικά να εφαρμόσουν σταδιακά όλες τις επιμέρους διατάξεις του. Με αυτό τον τρόπο εκτιμούν ότι δε θα συναντήσουν ιδιαιτέρες δυσκολίες η ότι θα γίνουν λιγότερο αντιληπτοί. Ότι δε θα προκαλέσουν ένα νέο φοιτητικό ξεσηκωμό, ότι δε θα χάσει για άλλη μια φορά η κυβέρνηση Καραμανλή στο χώρο της παιδείας.

Ήδη, προσπάθειες για την εφαρμογή διαφόρων πλευρών του νόμου Γιαννάκου, είναι στην ημερήσια διάταξη, τόσο σε περιφερειακά όσο και σε κεντρικά ιδρύματα. Η αξιολόγηση και η αλλαγή του τρόπου διανομής των συγγραμμάτων (προσπαθιέται στο σύνολο σχεδόν των ΑΕΙ), η διεξαγωγή των πρυτανικών εκλογών με καθολική ψηφοφορία (ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνείο Χανίων, ΑΕΙ Βόλου), η εφαρμογή του εσωτερικού κανονισμού (Πανεπιστήμιο Πειραιά), η αναδιάρθρωση των προγραμμάτων σπουδών (Ηράκλειο) είναι λίγα μόνο παραδείγματα που δείχνουν ότι είναι αποφασισμένοι. Ταυτόχρονα, ο επίτροπος παιδείας της Ε.Ε., Φίγκελ, δηλώνει προκλητικά πως «τα συντάγματα δεν είναι χαραγμένα σε πέτρα», επαναφέροντας το θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων και της ισοτίμησης των ΚΕΣ, ΚΕΚ, ΙΕΚ, ενώ ο Στυλιανίδης σπεύδει να συμφωνήσει. Μαζί του βέβαια και σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ που δεν κουράστηκε, τη στιγμή που αχρηστεύεται η συνταγματική αναθεώρηση της ΝΔ (ή μήπως του δικομματισμού;), να επαναλαμβάνει τη θέση για την αναθεώρηση του άρθρου 16!

Η νεοφιλελεύθερη μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση δεν είναι δευτερεύουσας σημασίας για το μεγάλο κεφάλαιο και τα «συγκροτήματά» του (εφημερίδες, ΜΜΕ). Γι’ αυτό και η παραμικρή αντιπαράθεση, όπως πρόσφατα στην ΑΣΟΕΕ, παίρνει χαρακτηριστικά πρωτοσέλιδου με ψέματα και μίσος για «τους κάφρους φοιτητές που τα σπάνε, που δεν αφήνουν να λειτουργήσει τίποτα, που κρατούν το ελληνικό πανεπιστήμιο σε ομηρία κοκ». Οι κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος έχουν ανοίξει ένα βαθύ χάσμα μέσα στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Από τη μία οι φοιτητικοί σύλλογοι και οι αποφάσεις τους, οι αγωνιζόμενοι – αξιοπρεπείς πανεπιστημιακοί της ΠΟΣΔΕΠ, ο ελληνικός λαός που έχει δικαίωμα στις δωρεάν σπουδές. Δηλαδή όσοι υπερασπίζονται το δημόσιο πανεπιστήμιο. Από την άλλη οι καθηγητές – managers και οι υποψήφιοι Πρυτάνεις που φτιάχνουν την εκλογική τους πελατεία, τα μεγάλα συγκροτήματα (Λαμπράκης, Αλαφούζος) που περιμένουν τα μεγάλα οικονομικά φιλέτα είτε μέσω της ιδιωτικής μεταδευτεροβάθμαις εκπαίδευσης είτε μέσω της εμπορευματοποίησης της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα δημοσιογραφικά τσιράκια τύπου Πρετεντέρη, Κύρτσος κλπ. Δηλαδή όσοι επιθυμούν τη διάλυση του δημόσιου πανεπιστημίου και την άλωσή του από τα ιδιωτικά συμφέροντα. Ποιος αλήθεια είναι ο «κάφρος»; Ποιος κρατάει το ελληνικό πανεπιστήμιο σε ομηρία; Ποιος είναι ο αντιδημοκράτης όταν θέλει να μετατρέψει τους φοιτητές σε απλούς ψηφοφόρους;

Ταυτόχρονα παρακολουθούμε τις ακόμα χειρότερες μέρες που μας επιφυλάσσουν σαν μελλοντικούς εργαζόμενους. Μετά το αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που βάζει τα θεμέλια για να μην γνωρίσει ποτέ ασφαλιστικά δικαιώματα η γενιά μας και οι επόμενες γενιές, ο δικομματισμός προχωράει τις μεταρρυθμίσεις για το ξεπούλημα συνολικά του δημόσιου τομέα (ΟΤΕ, ΔΕΗ, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, λιμάνια). Η επιτροπή Κουκιάδη (πρώην ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ) προτείνει απελευθέρωση των απολύσεων, μείωση των αποζημιώσεων, μερική απασχόληση παντού. Το λαϊκό εισόδημα βάλλεται διαρκώς από αλλεπάλληλες αυξήσεις σε είδη πρώτης ανάγκης, στο Φ.Π.Α., στο πετρέλαιο, στα μέσα μεταφοράς όταν οι μισθοί μειώνονται και η διεθνής οικονομική κρίση αρχίζει να χτυπάει πολύ σοβαρά και την πόρτα μας, με εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια να βγαίνουν στο σφυρί. Οι πολιτικές του δικομματισμού αποδεικνύουν τα όρια τους σπρώχνοντας ολοένα και περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας προς την φτώχεια και την ανεργία.

Εμείς, αναγνωρίζουμε έτσι ένα διπλό, άμεσο καθήκον για την αριστερά και το φοιτητικό κίνημα. Από τη μία, κάθε μικρή, ειδική μάχη ενάντια σε ό,τι προωθούν, πρέπει να δοθεί νικηφόρα. Πρέπει με κάθε τρόπο να μπλοκαριστούν οι ρυθμίσεις που θα φέρουν το φοιτητικό κίνημα σε ακόμη χειρότερες θέσεις μάχης, που θα βυθίσουν συνολικά την εκπαίδευση σε ακόμη χειρότερες μέρες. Απέναντι σε μια κυβέρνηση, τυφλωμένη από το ρεβανσισμό, πιστό υπηρέτη των ευρωπαϊκών οδηγιών, να αντιτάξουμε όλες μας τις δυνάμεις, όλα τα όπλα, με τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση. Καμία συνεδρίαση οργάνου να μην πάρει θέση υπέρ της μεταρρύθμισης και παράλληλα, κανένας φοιτητής να μη μείνει αμέτοχος στην αντιπαράθεση.

Από την άλλη, όσο οι αντιστάσεις δε συντονίζονται, δε συνδέονται, δε συνολικοποιούνται, είναι βέβαιο πως η κυβέρνηση δε θα στριμώχνεται πραγματικά, δε θα δυσκολεύεται. Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις μας ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, μας δίδαξαν κάτι: Γινόμαστε επικίνδυνοι, όταν συντονιζόμαστε με ολόκληρη την εκπαίδευση, όταν κερδίζουμε την κοινωνία με το μέρος μας, όταν η κυβέρνηση αναγκάζεται να απαντήσει κεντρικά και όχι μέσω των «προθύμων» της σε κάθε ίδρυμα και σχολή. Επομένως, όλες οι μάχες πρέπει να δίνονται κάτω από το αίτημα της κατάργησης του νόμου-πλαίσιο, της απόσυρσης –συνολικά- του εσωτερικού κανονισμού.

Να προχωρήσουμε όμως και ένα βήμα παραπέρα. Να προχωρήσουμε σε ένα νέο γύρο Γενικών Συνελεύσεων στους συλλόγους που θα αναβαπτίσουν και θα επικαιροποιήσουν τα αιτήματά μας. Να πάρουμε πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός πανελλαδικού κέντρου συντονισμού του αγώνα. Όχι απλά για «να κάνουμε κάτι» ή γιατί το φοιτητικό κίνημα νιώθει αμήχανα όταν δεν κάνει καταλήψεις. Αλλά γιατί είναι ένας σταθμός στο δρόμο για τη δημιουργία ενός μπλοκ αντίστασης που θα προετοιμάσει και θα προετοιμαστεί για το επόμενο μεγάλο πανεκπαιδευτικό ξέσπασμα που χρειάζεται η Τριτοβάθμια. Να καλέσουμε ένα πανελλαδικό συλλαλητήριο πριν το καλοκαίρι που θα ξαναφέρει την εκπαίδευση στο προσκήνιο και θα δώσει το μήνυμα: Θα βρεθούμε πάλι στους δρόμους! Για να πετάξουμε το νόμο Γιαννάκου και τον εσωτερικό κανονισμό στη θέση που τους αξίζει, στα σκουπίδια! Για να μπει η κυβέρνηση ξανά στο στόχαστρο, για να δημιουργήσουμε στη ΝΔ ένα ακόμη πρόβλημα!

Κάτω ο εσωτερικός-κανονισμός φασισμός! Να μην περάσει σε καμία Σύγκλητο – Τμήμα.

Κατάργηση του νόμου-πλαίσιο και της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Να ανατραπούν οι νόμοι του δικομματισμού για την αξιολόγηση, τα ΙΔΒΕ, το ΔΟΑΤΑΠ.

Να μην περάσει το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά. Καμία σκέψη για δίδακτρα! Όχι στα μεταπτυχιακά που λειτουργούν ως μοχλός απαξίωσης – διάσπασης του πτυχίου. Μοναδική λύση για τις μεταπτυχιακές σπουδές είναι να αποσυρθεί η Ελλάδα από τη συνθήκη της Μπολόνια – ανυπακοή στο σύστημα των δύο κύκλων σπουδών.

Κανένας φοιτητής να μη ψηφίσει στις πρυτανικές εκλογές, κανένας φοιτητής συνυπεύθυνος! Με αποφάσεις συλλόγων, με μαζικές διαδικασίες, να μην το επιτρέψουμε. Δεν είμαστε η εκλογική πελατεία του Πρύτανη – ηγέτη. Υπερασπιζόμαστε την ανεξαρτησία και τη συλλογικότητα των διαδικασιών του φκ.

Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλους. Δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορές.

Όχι στο νέο νόμο για την έρευνα που παραδίδει την έρευνα στις ανάγκες των πολυεθνικών.

Χρηματοδότηση ίση με το 5% του ΑΕΠ από τον κρατικό προϋπολογισμό – όχι στα 4ετή «αναπτυξιακά προγράμματα» που μετατρέπουν τα ιδρύματα σε Α.Ε.

Ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό.

Κανένας νέος ανασφάλιστος χωρίς δικαιώματα. Όχι στο αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Αξιοπρεπείς μισθοί και συντάξεις, καμιά αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.

Κάτω η πολιτική της άγριας λιτότητας, της φτώχειας, των ιδιωτικοποιήσεων και της ανεργίας.

Προτείνουμε:

Γενικές Συνελεύσεις σε όλους τους συλλόγους.

Μποϊκοτάρισμα των Πρυτανικών Εκλογών. Να παρθούν αποφάσεις για καταλήψεις σε αυτές τις σχολές τις ημέρες πραγματοποίησης τους.

Πανελλαδική μέρα δράσης ενάντια στον εσωτερικό-κανονισμό με:

Πανελλαδικό Συλλαλητήριο με την συμμετοχή φοιτητικών συλλόγων και εκπαιδευτικών στις 21/5 σε συντονισμό με την 48ωρη απεργία της ΠΟΣΔΕΠ στης 20-21/05.

Συνέντευξη τύπου των φοιτητικών συλλόγων. Να απαντήσουμε στα ΜΜΕ – παπαγαλάκια του Υπουργείου.

Συνεδρίαση συντονιστικού φοιτητικών συλλόγων. Αμέσως μετά κοινή συνέλευση φοιτητικού συντονιστικού – ΠΟΣΔΕΠ για δημιουργία κοινού κέντρου αγώνα – προετοιμασία για αγώνα διαρκείας ενάντια στο νόμο πλαίσιο!

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΙ

Στις 9 Απρίλη έγιναν διεξήχθησαν οι φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές σε όλα τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. Αυτές οι εκλογές έγιναν μετά από 2 χρόνια κινητοποιήσεων του φοιτητικού κινήματος και συνολικά της πανεπιστημιακής κοινότητας ενάντια στο νόμο πλαίσιο, στην αναθεώρηση του άρθρου 16, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Έγιναν λίγες μόνο μέρες μετά τις μεγάλες απεργίες και διαδηλώσεις των εργαζομένων και όλου του λαού ενάντια στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Έγιναν μέσα σε ένα ευνοϊκό κλίμα για την αριστερά στην κοινωνία, μέσα σ’ ένα κλίμα αποστροφής προς το δικομματισμό και ανόδου της αριστεράς.

Για τα Αριστερά Σχήματα, που έδωσαν τη μάχη των φοιτητικών εκλογών μέσω της αριστερής ενότητας, ήταν πρώτο καθήκον να μεταφερθεί αυτό το κλίμα μέσα στις σχολές. Να καταγραφεί όσο περισσότερο γίνεται η αναζήτηση της φοιτητικής νεολαίας προς τα αριστερά. Να χτυπηθεί η πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία του δικομματισμού μέσα στις σχολές. Να γίνει η αριστερά επικίνδυνη για το νεοφιλελευθερισμό. Τα μέχρι τώρα δημοσιευμένα πανελλαδικά αποτελέσματα δείχνουν ότι οι δυνάμεις του δικομματισμού δεν έχουν οφέλη σε σχέση με τα περσινά αποτελέσματα και αντιθέτως οι δυνάμεις της αριστεράς ανεβαίνουν (διεκδικώντας αθροιστικά την πρώτη θέση) με μεγαλύτερη την άνοδο της Αριστερής Ενότητας που καταγράφει αύξηση των δυνάμεων της κατά 35%.

αποτελέσματα ΑΕΙ Πάτρας:

	ΨΗΦΙΣΑΝ	ΑΚΥΡΑ	ΛΕΥΚΑ	ΔΑΠ	ΠΑΣΠ	ΠΚΣ	ΕΑΑΚ	ΑΡ.ΕΝ.
2007	8473	274	100	2699	1809	1603	1242	549
2008	8367	204	73	2537	1903	1694	1116	685
Διαφορά	-106	-70	-27	-162	+94	+91	-126	+136
Ποσοστό				30,3%	22,7%	20,2%	13,3%	8,2%

Όλη την προηγούμενη περίοδο η Αριστερή Ενότητα συκοφαντήθηκε, δέχθηκε λάσπη, μέχρι και επιθέσεις από την υπόλοιπη αριστερά όμως και όχι απ’ το δικομματισμό. Στο Πανεπιστήμιο Πειραιά μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ επιτέθηκαν στα μέλη της Αρ.Εν., στο ΑΠΘ με κεντρική συμφωνία ΚΝΕ – ΟΝΝΕΔ απαγορεύτηκε η αναγραφή στα ψηφοδέλτια των σχημάτων που αποτελούν την Αρ.Εν. ενώ στη Πάντειο ίδια ήταν και η στάση της ΕΑΑΚ.

Για εμάς τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών είναι η καλύτερη απάντηση σε αυτούς που λοιδόρησαν την Αριστερή Ενότητα, σ’ αυτούς που επιτίθενται στην ιδέα της ενότητας τώρα που βλέπουν ότι κερδίζει μέσα στη κοινωνία, σ’ αυτούς που αναγνωρίζουν τον εχθρό στο συναγωνιστή τους και όχι στο δικομματισμό και στο νεοφιλελευθερισμό. Αν είχαν ανταποκριθεί η ΠΚΣ και τα ΕΑΑΚ στην πρόταση μας για ένα ψηφοδέλτιο της αριστεράς στις φοιτητικές εκλογές θα είχαμε γκρεμίσει την ΔΑΠ από την πρώτη θέση και τώρα θα μιλάγαμε με άλλους όρους. Εμείς θα συνεχίσουμε (πλέον από καλύτερες θέσεις) να επιμένουμε πιο αριστερά πιο ενωτικά για να ανασυγκροτηθεί το φοιτητικό κίνημα, να ηττηθεί η κυβερνητική πολιτική, να συνεχίσουμε τους αγώνες ενάντια στο ξεπούλημα της εκπαίδευσης.

Απόφαση της 2ης Πανελλαδικής Συνάντησης της Αριστερής Ενότητας, 22-23/03/2008

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΥΣ! ΝΑ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ! 1. Το τελευταίο διάστημα σημειώνεται στην ελληνική κοινωνία μια σοβαρή φθορά της κυβέρνησης και του δικομματικού συστήματος με μια ταυτόχρονη άνοδο της αριστεράς. Η κυβέρνηση της ΝΔ, που ανέβηκε στην εξουσία με κεντρική αιχμή τη διαφάνεια, πλήττεται από τα συνεχόμενα σκάνδαλα και τη διαφθορά που αγγίζει τον ίδιο τον Καραμανλή. Αδυνατεί να πείσει ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα των χαμηλών στρωμάτων και προσπαθεί να διαχειριστεί την κρίση με μια φυγή προς τα μπρος εξαπολύοντας μια πρωτοφανή επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα και δείχνει να μην θέλει να αφήσει τίποτα όρθιο. Ο χορός των ιδιωτικοποιήσεων καλά κρατεί με αποκορύφωμα την προσπάθεια της κυβέρνησης για την εκχώρηση σε ιδιώτες των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης με σκοπό την εμπορική εκμετάλλευση τους. Η συζήτηση περί λύσης (= ιδιωτικοποίησης) στο θέμα της Ολυμπιακής δεν έχει κλείσει, το πως θα ξεμπερδεύουν με τις ΔΕΚΟ (π.χ. ΔΕΗ) αποτελεί αγκάθι για το νεοφιλελευθερισμό ενώ την ίδια στιγμή το μέτωπο της Παιδείας παραμένει ανοιχτό. Ταυτόχρονα, και ο έτερος πυλώνας του συναινετικού δικομματισμού, το ΠΑΣΟΚ, δοκιμάζεται από μια βαθιά κρίση, απόρροια της πλήρως νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ακολουθεί, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που έσπευσε να στρώσει το έδαφος για τον Καραμανλή.
Η επίθεση αυτή πρέπει να αναχαιτιστεί, πρέπει να αποκρουστεί. Η κυβέρνηση Καραμανλή πρέπει να χάσει.

Διαβάστε περισσότερα...

Ανακοίνωση για τον Εσωτερικό Κανονισμό, 11/03/2008

Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟΣ - ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Η κυβέρνηση του νεοφιλελευθερισμού προκλητικά επιμένει. Παρά την έκρηξη των κινητοποιήσεων σε όλο και περισσότερους τομείς (από ασφαλιστικό μέχρι λιμάνια και από ΔΕΗ μέχρι τους ΟΤΑ και την Τράπεζα της Ελλάδας)… Παρά την ελεύθερη πτώση του δικομματισμού και την ενίσχυση της αριστεράς…
Η κυβέρνηση επιχειρεί μια επιθετική φυγή προς τα μπρος και επιμένει στην υλοποίηση προκλητικά νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων.

Έτσι, στην Σύνοδο των Πρυτάνεων στις 1 Μάρτη, ο Υπουργός Παιδείας, Στυλιανίδης, παρέδωσε 4 κείμενα-προσταγές προς τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Το πρώτο ήταν ο πρότυπος γενικός εσωτερικός κανονισμός των ΑΕΙ, το δεύτερο ένας πρότυπος τετραετής αναπτυξιακός προγραμματισμός, το τρίτο ο νόμος για την έρευνα και το τέταρτο το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά.

Οι προσταγές έχουν να κάνουν με τον εκβιασμό που επιχείρησε ο Στυλιανίδης. Αν φέτος τα Πανεπιστήμια δεν εφαρμόσουν την αξιολόγηση... αν φέτος δεν συντάξουν τους τετραετείς αναπτυξιακούς προγραμματισμούς τους... αν φέτος δεν συγκροτήσουν τους εσωτερικούς κανονισμούς τους...

…Τότε από του χρόνου να ξεχάσουν την κρατική χρηματοδότηση.

Σε αυτό το κλίμα “διαλόγου” έκλεισαν οι εργασίες της Συνόδου. Αφού λοιπόν, τα ΑΕΙ δεν προώθησαν τον από πέρσι ψηφισμένο νόμο-πλαίσιο, έρχεται το Υπουργείο Παιδείας να τα εξαναγκάσει.

Ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός ως καταναγκαστική υλοποίηση του νόμου-πλαίσιο

Τι είναι ο εσωτερικός κανονισμός ενός ΑΕΙ; Είναι το συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του ΑΕΙ. Εξειδικεύει τις διατάξεις του γενικού θεσμικού πλαίσιου λειτουργίας των Πανεπιστημίων, δηλαδή του νόμου-πλαίσιο, σε επίπεδο Ιδρύματος. Ο πρότυπος κανονισμός που παραδόθηκε στους Πρυτάνεις αποτελεί τον οδηγό που θα πρέπει να ακολουθήσουν πιστά τα εκάστοτε ΑΕΙ για να συγκροτήσουν τον δικό τους. Άρα αυτό είναι το τελευταίο βήμα για την εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο.

Στο κείμενο που κατατέθηκε ενσωματώνονται όλες οι αλλαγές που προβλέπει ο νόμος-πλαίσιο:

Θεσμοθετείται η διάρκεια φοίτησης στα 2ν έτη, όπου ν η ελάχιστη διάρκεια φοίτησης.

Η διάρκεια των εξαμήνων αυξάνεται στις 13 βδομάδες μαθημάτων.

Κάθε χρόνο συγκροτείται κατάλογος με προτεινόμενα συγγράμματα. Ο κάθε φοιτητής δικαιούται να πάρει συνολικά όσα και το πλήθος των μαθημάτων που υποχρεούται να περάσει για να πάρει πτυχίο και κανένα παραπάνω. Και μάλιστα η εξεταστέα ύλη δεν καθορίζεται από τα συγγράμματα που διανέμονται μόνο, αλλά και από όπου αλλού κρίνει ο καθηγητής.

Τα φοιτητικά δάνεια ετοιμάζουν τον φοιτητή για το τι τον περιμένει στην εργασία: Βουτηγμένος στα χρέη όσο πιο νωρίς γίνεται.

Συγκεκριμενοποιούνται οι αρμοδιότητες του γραμματέα του ΑΕΙ, που περιγράφουν στην πραγματικότητα έναν manager μιας ιδιωτικής επιχείρησης.

Στην εκλογή πρυτάνεων και προέδρων θα συμμετέχουν όλοι οι φοιτητές και μάλιστα ανεξάρτητα από το ποσοστό προσέλευσής τους.

Θεσμοθετούνται οι πιστωτικές μονάδες ως συνάρτηση του όγκου δουλειάς του φοιτητή, δηλαδή το κατά πόσο εντατικοποιημένος είναι.

Επιβάλλεται η αξιολόγηση σαν διαρκής διαδικασία.

Οι αλυσίδες στα μαθήματα γίνονται καθολικές.

Και τέλος γίνεται ξεκάθαρη αναφορά στην εύρεση πόρων από τρίτες πηγές.

Ο πρότυπος εσωτερικός... φασισμός

Και αν όλα τα παραπάνω προβλέπονταν ήδη από τον νόμο-πλαίσιο, η νέα πλευρά της αναδιάρθρωσης προκύπτει από τις ρυθμίσεις για τα πειθαρχικά και την ποινικοποίηση.

Σε κάθε Πανεπιστήμιο θα ισχύουν μια σειρά από κανόνες δεοντολογίας, σύμφωνα με τους οποίους απαγορεύεται η παρακώλυση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ακόμη και η χρήση των υποδομών για σκοπούς αντίθετους προς την εκπαιδευτική διαδικασία. Με πιο απλά λόγια, απαγορεύονται οι καταλήψεις, οι μαζικές παραστάσεις σε Συνελεύσεις Τμήματος. Ακόμη και οι Γενικές Συνελεύσεις στο βαθμό που κρίνουν ότι γίνεται χρήση υποδομών για σκοπούς αντίθετους προς την εκπαιδευτική διαδικασία. Από την ανάποδη, το ΑΕΙ μπορεί και πρέπει να νοικιάζει τους χώρους στο κεφάλαιο για να βρει πόρους, αλλά απαγορεύεται να τους χρησιμοποιούν οι ίδιοι οι φοιτητές.

Αν λοιπόν, οι φοιτητές προβούν σε “ακραίες” ενέργειες όπως αυτές που περιγράφονται παραπάνω, πχ Γενική Συνέλευση Φοιτητών ή πόσο μάλλον κατάληψη, τότε τους περιμένει πειθαρχική δίωξη. Περνάνε από την επιτροπή δεοντολογίας και από το πειθαρχικό συμβούλιο, όπου μετά το “δικαστήριο” οι ποινές που τους απονέμονται ξεκινάνε από την επίπληξη και καταλήγουν σε... αδιευκρίνιστα μέτρα (όσον αφορά στους καθηγητές, διευκρινίζεται ότι η ποινή μπορεί να φτάσει μέχρι την οριστική παύση τους...). Προφανώς η διαγραφή δεν είναι εκτός των πλαισίων τους...

Τι επιδιώκουν;

Το σχέδιο τους είναι καθαρό. Προσπαθούν από τη μια να βάλουν σε γύψο το φοιτητικό κίνημα. Και από την άλλη, να υλοποιήσουν όσα δεν μπόρεσαν με το φιάσκο της αναθεώρησης του άρθρου 16.

Προσπαθούν κυρίως να προκαλέσουν τεράστιο κόστος στους φοιτητές που θα έχουν τη διάθεση να κινητοποιηθούν, να εναντιωθούν στα σχέδια τους. Ακόμη και στο να βρεθούν και να συζητήσουν στα πλαίσια μιας Συνέλευσης. Να πρέπει να ζυγίσει κανείς καλά αν θα συμμετέχει σε κατάληψη, αν θα παραστεί σε μια μαζική παράσταση, αν θα βάλει την έννοια του αγώνα στο Πανεπιστήμιο. Γιατί θα τον περιμένουν τα πειθαρχικά στη γωνία, που μπορεί να του κοστίσουν ολόκληρο το εξάμηνο ή ακόμη και τη φοιτητική του ιδιότητα.

Ο Στυλιανίδης μετά την Σύνοδο δήλωσε ότι: “ολοκληρώνεται ουσιαστικά και τυπικά η πρώτη φάση θεσμικών μεταρρυθμίσεων στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση”. Η Τριτοβάθμια εκπαίδευση που οραματίζονται είναι βαμμένη με τα πιο μελανά χρώματα. Θέλουν ένα πανεπιστήμιο ολοκληρωτικά παραδομένο στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ένα πανεπιστήμιο στο οποίο δύσκολα θα μπαίνει κανείς, ακόμη πιο δύσκολα θα βγαίνει με πτυχίο, στο ενδιάμεσο θα πληρώνει για όλα, θα τρέχει διαρκώς, δε θα αποκτά γνώσεις. Αλλά πολύ περισσότερο δεν θα έχει δικαίωμα να αντιμιλήσει, να αγωνιστεί ενάντια σε ό,τι του επιβάλλουν.

Ή τώρα Ή ποτέ

Στα πλαίσια αυτά, ο εσωτερικός κανονισμός ορίζει μια εξαιρετικά κρίσιμη μάχη που πρέπει να δώσει το φοιτητικό κίνημα. Ο εσωτερικός κανονισμός-φασισμός απειλεί την ίδια την ύπαρξη του φοιτητικού κινήματος. Σε συνδυασμό με την κατάργηση του άσυλου, την παράταση του εξαμήνου σε 13 βδομάδες κλπ, το τοπίο που επιδιώκουν να δημιουργήσουν για το Πανεπιστήμιο είναι κατάμαυρο.

Επιχειρούν να ξεμπερδέψουν με τις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Επιχειρούν να αποσυνδέσουν δύο στενά συνυφασμένες μέχρι τα τώρα έννοιες: το Πανεπιστήμιο και τον φοιτητικό αγώνα.

Πριν 40 χρόνια η χούντα τους και ο φασισμός τους ήταν ανοιχτά διακηρυγμένα. Σήμερα τα κάνουν νόμους.

Ο αγώνας για να μην περάσει ο εσωτερικός κανονισμός, είναι ο αγώνας για την ύπαρξη του φοιτητικού κινήματος. Ή θα τον δώσουμε τώρα ανυποχώρητα και ενωτικά, ή θα τους επιτρέψουμε να μας απαγορεύσουν να αγωνιζόμαστε.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ

ΚΑΜΙΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ - ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Αγωνιζόμαστε για ένα Πανεπιστήμιο:

ΑΝΟΙΧΤΟ στους αγώνες των φοιτητών, του πανεπιστημιακού κινήματος, της κοινωνίας. Ανοιχτό στην πολιτική και κοινωνική δράση και στη διάδοση ιδεών!

ΚΛΕΙΣΤΟ στους νόμους της αγοράς και του κέρδους, στις επιχειρήσεις που μετατρέπουν τη γνώση σε εμπόρευμα!

Που να ΜΟΡΦΩΝΕΙ με ενιαία πτυχία και ενιαία εργασιακά δικαιώματα σ’ αυτό, πραγματικά δημόσιο και δωρεάν, με ακαδημαϊκή ελευθερία, με ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών, με ελεύθερο χρόνο και όχι να ΔΙΑ-ΜΟΡΦΩΝΕΙ πειθήνιους εργαζόμενους για τις επιχειρήσεις με αλυσίδες, πιστωτικές μονάδες – δια βίου εκπαίδευση, δια βίου αξιολογήσεις, πειθαρχικά κλπ.

Μπλοκάρουμε τον εσωτερικό κανονισμό παντού!

Με τις Γενικές Συνελεύσεις μας ενωμένα – μαζικά – αποφασιστικά!

Κάλεσμα για το Διήμερο της Αριστερής Ενότητας, 17/03/2008

ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΝΕΕΣ ΜΑΧΕΣ!

22-23 Μαρτίου: Διήμερη πανελλαδική συνάντηση της Αριστερής Ενότητας
Συνεχίζουμε πιο ενωτικά και πιο αριστερά!
Με τον αέρα της ενωτικής αριστεράς απευθυνόμαστε σε κάθε φοιτητή που αναζητά μια αγωνιστική διέξοδο!
Με τη σκέψη μας στους αγώνες που πρέπει να αναπτυχθούν απευθύνουμε ενωτικό κάλεσμα στις υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς!

Την ώρα που η επίθεση του νεοφιλελευθερισμού εντείνεται σε πολλά μέτωπα, πραγματοποιείται η 2η πανελλαδική συνάντηση της Αριστερής Ενότητας.
Ένα χρόνο μετά τη δημιουργία της βρισκόμαστε (αν και αργά, σαν Αριστερά Σχήματα ζητούσαμε να γινόταν στην αρχή του χρόνου) για να συζητήσουμε, να προσανατολιστούμε, να πάρουμε πρωτοβουλίες για το φοιτητικό κίνημα και την αριστερά. Μια συνάντηση που αν και γίνεται λίγο πριν τις φοιτητικές εκλογές, θα χρωματιστεί από τους μεγάλους απεργιακούς αγώνες που γίνονται στην κοινωνία, από τους μεγάλους αγώνες που πρέπει και πάλι να ξεδιπλωθούν στις σχολές και από την κρίση του δικομματισμού, με το ταυτόχρονο θετικό κλίμα στην ενωτική αριστερά και το ΣΥΡΙΖΑ!

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΝΩΤΙΚΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΡΑΣΗΣ!

Τα ενωτικά εγχειρήματα αποφέρουν χαμόγελα, αισιοδοξία και μια διάχυτη και υγιή αγωνία όσον αφορά στο σχέδιο δράσης. Τα ποσοστά που καταγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αισιόδοξα, όμως για να μην είναι συγκυριακά είναι αναγκαίο να τα μετασχηματίσουμε σε δύναμη και συμμετοχή μέσα στους αγώνες και στα κινήματα. Η δυναμική αυτή που αποκτά θα πρέπει να εκφραστεί μέσα στους κοινωνικούς χώρους. Η δοκιμή της συνεργασίας δυνάμεων της αριστεράς σε μια κρίσιμη πολιτική και οικονομική περίοδο δέχεται την υποστήριξη του λαού καθώς υλοποιεί το χρόνιο αίτημα για ενωμένη, αγωνιστική και ελπιδοφόρα αριστερά. Τη στιγμή που οι απεργιακές κινητοποιήσεις φουντώνουν απέναντι στη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος και σ΄ όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί η ΝΔ, η Αριστερά πρέπει να βγει στο προσκήνιο, να πρωταγωνιστήσει στις εξελίξεις. Είναι αναγκαίο λοιπόν να ακολουθήσουμε το δρόμο ενωτικών εγχειρημάτων και στο χώρο του πανεπιστημίου και με τέτοιο τρόπο που θα δυναμώνουν οι αγώνες, οι αντιστάσεις, που θα βαθαίνει η αντίθεση δεξιάς-αριστεράς στους χώρους της νεολαίας.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ!

Καλούμε τις αριστερές, αγωνιστικές, ριζοσπαστικές δυνάμεις της αριστεράς να εγκαταλείψουν να ψάχνουν με το μικροσκόπιο τις (υπαρκτές) διαφορές και να ανταποκριθούν στο κάλεσμα και την ανάγκη της ενότητας. Διαφορές υπάρχουν και θα υπάρχουν αλλά η ίδια η πραγματικότητα θέτει ανάγκες και δεν μπορούμε να χαρακτηριζόμαστε αγωνιστές όταν γινόμαστε απλοί θεατές των εξελίξεων και των αναγκών. Το κίνημα για την παιδεία είχε νίκες για το λόγο του ότι -από ένα κρίσιμο σημείο και μετά-αγωνιζόμαστε εγκαταλείποντας τις διαχωριστικές γραμμές.
Μας ενώνει η αντίθεσή μας στην ιδιωτικοποίηση του πανεπιστημίου, στην υποχρηματοδότηση, στην αξιολόγηση, στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση? Μας ενώνει η ανάγκη για ένα μαζικό κίνημα ενάντια στο νέο εσωτερικό κανονισμό? Μας ενώνει η αντίστασή ενάντια στο μέλλον της εργασιακής ανασφάλειας, η αντίσταση να μας καταπατήσουν τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα? Μας ενώνουν οι αντιστάσεις στις ιδιωτικοποιήσεις των λιμανιών, της ΔΕΗ?
Αν η απάντηση είναι θετική τότε συναγωνιστές της ΠΚΣ, της ΕΑΑΚ και άλλων δυνάμεων ο αντίπαλος δεν βρίσκεται στην αριστερά αλλά στην απέναντι όχθη, και είναι επικίνδυνος. Δεν μπορεί να είναι προϋπόθεση η συνολική ιδεολογική και πολιτική συμφωνία για ενότητα απέναντι στην επίθεση που δέχεται η κοινωνία ολόκληρη. Ανατρεπτική αριστερά είναι αυτή που ανατρέπει την υπάρχουσα κατάσταση. Και αυτή είναι η ενωτική αριστερά! Είτε όταν ενώνεται (θέλει δεν θέλει) στους αγώνες (άρθρο 16, ασφαλιστικό) είτε σε πολιτικό επίπεδο (το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ).

ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ: ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΟΙΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ!

Αυτές οι εκλογές είναι σημαντικές. Θα μπορούσαμε να δώσούμε όλες οι αριστερές δυνάμεις από κοινού αυτό τον αγώνα για την αποδυνάμωση των εκφραστών του δικομματισμού μέσα στις σχολές, ΔΑΠ και ΠΑΣΠ. Των δυνάμεων δηλαδή που λειτουργούν σαν κομματικές μαριονέτες που προσπαθούν να ακυρώσουν τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος! Πάμε μαζί για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, για να δώσουμε αποτελεσματικό αγώνα για να μην εφαρμοστεί πουθενά ο νέος εσωτερικός κανονισμός – φασισμός, για την κατάργηση του νόμου-έκτρωμα!

ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

Καλούμε κάθε σχήμα, κάθε αριστερή παράταξη, κάθε φοιτητή-τρια, που πιστεύει στην ενότητα της αριστεράς, στο μπλοκάρισμα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και που αναζητά μια αγωνιστική διέξοδο να συμπορευτεί μαζί μας στην ανοιχτή, δημοκρατική, ενωτική, ριζοσπαστική συσπείρωση της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ. Να συμμετέχει στην 2η πανελλαδική συνάντηση!

Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στις 22-23/3 στο ΕΜΠ στην Αθήνα και θα ξεκινήσει το Σάββατο 22/03 στις 11:00!

Ανακοίνωση για τα Σκάνδαλα, 28/01/2008

ΕΣΕΙΣ ΜΑΘΑΤΕ ΤΙΠΟΤΕ; Μάθατε τίποτα από τα σκάνδαλα που κυριαρχούν και πνίγουν με την βρώμα τους τη δημόσια ζωή; Μάθατε τίποτε από το ντι βι ντι; Εμείς μάθαμε και «αποκαλύπτουμε» τα παρακάτω: Πρώτον, ότι η μυρωδιά της εξουσίας είναι η μπόχα. Και αυτή η μπόχα γεννιέται από το Μέγαρο Μαξίμου και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Όλοι οι δικοί του άνθρωποι, όλοι οι κολλητοί του, όλο το σύστημα εξουσίας που τον περιβάλλει, τον προστατεύει και τον επιβάλει, είναι χωμένο μέχρι το λαιμό σε σκάνδαλα, συναλλαγές, εκβιασμούς. Δεύτερο, ότι για να πας μπροστά σε αυτή τη ζωή πρέπει να πάρεις πίπα στο αφεντικό. Την επιβίωση δεν θα την κερδίσεις από την αξιοπρέπεια, την αξιοπρέπεια δεν θα τη βρεις με μια έντιμη δουλειά. Πρέπει να σκύψεις, να γλείψεις, να εκβιάσεις, να αγοράσεις ή να πουλήσεις. Άλλωστε τα κοινωνικά και εργασιακά αδιέξοδα είναι τέτοια που σου απομένει ο μονόδρομος της εκπόρνευσης. Τρίτο, ότι οι πολιτικοί των κομμάτων εξουσίας λειτουργούν σαν τη Μαφία: όταν τους βλέπουν οι τηλεοράσεις είναι «εντιμότατοι», αλλά στην πραγματική ζωή διαμεσολαβούν, συναλλάσσονται, διαπλέκονται με τον χειρότερο τρόπο. Δίνουν λογαριασμό στα πραγματικά τους αφεντικά: στην τηλεόραση και τα κέντρα εξουσίας που τους αναδεικνύουν και τους προβάλουν. Τέταρτο, ότι όλος ο συρφετός που κυριαρχεί στη δημόσια ζωή είναι χωμένος μέσα στα σκατά: Δημοσιογράφοι, δικηγόροι, βουλευτές, εκδότες, τα μπουμπούκια του ΛΑΟΣ, όλοι οι άνθρωποι του πρωθυπουργού, η ΕΥΠ, ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ, επιχειρηματίες που επιλέγουν πρωθυπουργούς ή ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Πέμπτο, ότι ο μύθος του αδέκαστου, αδιάφθορου, ανέγγιχτου, «ηθικού» Καραμανλή μπορεί να γκρεμίστηκε, αλλά το ΚΚΕ εξακολουθεί την ίδια πολιτική: στο όνομα ότι δεν φταίει ο Καραμανλής, αλλά φταίει συνολικά ο καπιταλισμός, διαφωνεί με το αίτημα να εξεταστεί ο Καραμανλής στη Βουλή μην τυχόν γρατσουνιστεί η εικόνα του. Ζητά πρωτοσέλιδα στον Ριζοσπάστη να βάλουν «ΣΤΟΠ ο πνευματικός κόσμος και οι δημοσιογράφοι στην κατρακύλα». Ζητά με άλλα λόγια να μπει και αυτή η υπόθεση στο αρχείο. Πού και γιατί προσφέρει υπηρεσίες; Έκτο, μάθαμε ότι αν η δικαιοσύνη εμπλακεί, αυτός είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για να μη μάθουμε ποτέ τίποτε και να μην πληρώσει ποτέ κανένας. Δεν πλήρωσε κανένας για το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, δεν πλήρωσε κανένας για το σκάνδαλο των ομολόγων και τη ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων, δεν πλήρωσε κανένας για τους νεκρούς του Σάμινα ή τους νεκρούς της Ρικομέξ. Το σκάνδαλο των υποκλοπών μπήκε στο αρχείο. Ενώ τα πραγματικά και μεγάλα σκάνδαλα της φτώχειας και της ανεργίας, των μισθών των 300 ευρώ, της ανασφάλιστης εργασίας και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, δεν είναι σκάνδαλα (όπως νομίζαμε), αλλά ο παράδεισος του δικομματισμού… Έβδομο και τελευταίο: Μάθαμε ότι όλα αυτά που υποψιαζόμασταν δεν είναι σενάρια συνωμοσίας, αλλά η αληθινή πραγματικότητα. Και δεν αποτελεί μια εξαίρεση, κάτι που πήγε στραβά, μια ροζ παρεκτροπή ενός φίλου του Καραμανλή που κατά λάθος ξεσκέπασε τον κουβά. Αποτελεί τον κανόνα. Είναι ο κανόνας μιας κοινωνίας όπου οι ισχυροί αποθρασύνονται, όπου οι πολιτικοί εκβιάζουν και εκβιάζονται, όπου η «αδέκαστη δημοσιογραφία» τα παίρνει κάτω από το τραπέζι, όπου ο λαός κοιτά από την κλειδαρότρυπα ένα παχύδερμο της εξουσίας να εξαργυρώνει την εξουσία του… Είναι ο κανόνας μιας κοινωνίας που κουμάντο κάνουν τα χρήματα. Είναι ο κανόνας του νεοφιλελευθερισμού. Δεν είναι σάπια και ανήθικη η μικρή ροζ ιστορία του Ζαχόπουλου ή του Καραμανλή. Είναι σάπιο και ανήθικο το σύστημά τους, είναι σάπιος και ανήθικος ο καπιταλισμός.