ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΤΕΙ ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ

Δεν μας τρομοκρατούν, καμιά ποινικοποίηση του φοιτητικού συνδικαλισμού και των αγώνων της νεολαίας, καλούμε όλους τους φοιτητικούς συλλόγους του Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ και όλους τους φοιτητές να στηρίξουν τους συναδέλφους που διώκονται δείχνοντας την αλληλεγγύη τους.

Όλοι την Τρίτη 10/2 στις 9:30 π.μ έξω από τα δικαστήρια!Στις 10/2 και ημέρα Τρίτη μετά τις 9 π.μ εκδικάζεται η δίωξη εναντίον αγωνιστών φοιτητών του πρώην φοιτητικού συλλόγου του ΤΕΙ Αμαλιάδας από το γνωστό αντιδραστικό «μόνιμο» πρόεδρου του ΤΕΙ Πατρών και τώρα Δυτικής Ελλάδας, Σωκράτη Καπλάνη. Οι φοιτητές διώκονται μετά την αυτεπάγγελτη δίωξη που άσκησε ο εισαγγελέας για την κινητοποίηση η οποία έχει πραγματοποιηθεί το 2011 οι οποίοι διεκδικούσαν το δίκαιο αίτημά τους για καλύτερες συνθήκες μόρφωσης,μόνιμο προσωπικό και καλύτερες κτιριακές υποδομές. Με πρόφαση την κατάληψη της κεντρικής διοίκησης του ΤΕΙ και της παρέμβασης των φοιτητών ο κύριος Καπλάνης εκδικητικά θέλει να αρχίσει να τιμωρεί όσους το τελευταίο διάστημα αγωνίστηκαν για δημόσια δωρεάν εκπαίδευση ενάντια στην υποβάθμιση των τμημάτων του ΤΕΙ και υπέρ της δημόσιας μόρφωσης γενικά. Να σημειωθεί ότι στη συγκεκριμένη δικογραφία είναι ο μοναδικός ο οποίος με την κατάθεσή του στρέφεται με χαφιεδίστικο τρόπο εναντίον συγκεκριμένων φοιτητών οι οποίοι μέσα από την κινητοποίησή τους υλοποιούσαν απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του συλλόγου.
Κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες!

Μπροστά στην συγκυρία χωρίς τίποτα να είναι δεδομένο

Το αίτημα της νεολαίας και του κόσμους της εργασίας για ανατροπή της μνημονιακής συγκυβέρνησης φαίνεται να παίρνει σάρκα και οστά. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας έπεσε στο κενό. Οι 180 βουλευτές δε βρέθηκαν ποτέ και η λαϊκή απαίτηση για μη συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών αποτέλεσε το ρυθμιστή αυτής της διαδικασίας. Τα 5 χρόνια Μνημόνιο, εάν πρέπει να περιγραφούν σε λίγες γραμμές, χαρακτηρίζονται από διάλυση εργασιακών δικαιωμάτων, περιστολή των κοινωνικών και πολτικών δικαιωμάτων, παγείωση ενός καθεστώτος εξαίρεσης (Στρατόπεδα συγκέντρωσης, διαπόμπευση οροθετικών), άνοδο του φασιστικού φαινομένου, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, μετατροπή των βασικών αγαθών σε παροχές για λίγους/λίγες (παιδεία, υγεία, ρεύμα κλπ) και φυσικά κρεσέντο κρατικής καταστολής στα πλαίσια του κράτους εκτάκτου ανάγκης. Η απάντηση σε όλο αυτό ήταν συνεχής και δυναμική, και χαρακτηρίζεται από μία πληθώρα κοινωνικών χώρων και ομάδων με ποικίλες μορφές πάλης (Πλατείες, απεργία πείνας 300 μεταναστών, Σκουριές, αγωνιζόμενες καθαρίστριες, αντιφασιστικό μέτωπο, φοιτητικό κίνημα κ.α.).

Οι κυρίαρχοι φοβούνται και δεν το κρύβουν καλά. Αυτό δεν είναι υπόθεση αλλά πραγματικότητα που καταδεικνύεται από μία σειρά αφηγήσεων κινδυνολογίας. τρομολαγνίας και επαναφοράς μετεμφυλιακού λόγου. Από πλευράς Σαμαρά, η προεκλογική καμπάνια στήνεται πάνω στο φόβο και τη μισαλλοδοξία υπέρ ενός φαντασιακού περί εθνικής ενότητας. Συνάμα, η προσπάθεια φαλκίδευσης του εκλογικού αποτελέσματος από μεριάς κυβέρνησης είναι πιο εμφανής από ποτέ. Χαρακτηριστικό η άρνηση σε 100.000 δεκαοχτάρηδες για άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με την πρόφαση περιορισμένου χρόνου για την ανανέωση των εκλογικών καταλόγων. Εδώ πρέπει να προστεθεί και η πολιτική που ακολουθείται από μεριάς της αντιδραστικής διοίκησης των Παν/μίων που δεν αναβάλουν ούτε μεταθέτουν τις εξεταστικές εν μέσω εκλογών, στηρίζοντας για άλλη μια φορά εκείνους που μας επιβάλλουν τις πολιτικές αυτές. Δεν μας ξαφνιάζουν και φαινόμενα όπως αυτά του Φορτσάκη στην Αθήνα, ο οποίος εδώ και τόσους μήνες στρέφεται ενάντια στους φοιτητές, αρνούμενος να αναγνωρίσει το δημοκρατικό χαρακτήρα των κινητοποιήσεών τους με μια ρητορική ενάντια στα κόμματα και την πολιτική δράση, και την ίδια στιγμή ανακοινώνεται επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΝΔ. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε το συνεχή αποκλεισμό των μεταναστών/ μεταναστριών από την εκλογική διαδικασία.

Όλο αυτό το πλαίσιο περιγράφει τόσο μία πρώτη νίκη με την πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά όσο και τη συνεχή προσπάθεια εμβάθυνσης του νεοφιλελεύθερου ονείρου. Συνεπώς τίποτα δεν είναι ληγμένο καθώς τα πάντα είναι δυναμικά. Επομένως, σε μία τυχόν επανεκλογή τους με νωπή εντολή, η κοινωνική καταστροφή θα αποτελειώσει και το τελευταίο τμήμα του κοινωνικού κράτους, ενώ σε ό,τι αφορά το Πανεπιστήμιο ολοκληρώνεται η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση για μία Παιδεία με σκληρούς ταξικούς και κοινωνικούς φραγμούς καθώς θα χαρακτηρίζεται από εντατικοποίηση, πειθάρχηση, αυταρχικοποίηση και ιδιωτικά συμφέροντα. Αντίθετα, σε ένα πλαίσιο κυβέρνησης της Αριστεράς η ακαδημαϊκή καθημερινότητα, οι φοιτητικοί σύλλογοι και οι πανεπιστημιακές διαδικασίες θα χαρακτηρίζονται από την έννοια της Παιδείας ως δικαιώματος με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε δημοκρατία, διαβούλευση και συμμετοχικότητα. Αφού τα πάντα είναι δυναμικά σημαίνει πως το φαινόμενο της αποχής μπορεί να είναι καταλυτικό. Καταλυτική, όμως μπορεί να είναι και η πολιτική συμμετοχή έστω και στο πρώτο της επίπεδο. 

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ Η/Υ ΠΡΟΣ ΤΟ κ.ΜΠΟΥΡΑ

Σήμερα Πέμπτη 16/10 και μετά από αποφάσεις συλλόγων, μέσα από γενικές συνελεύσεις και διοικητικά συμβούλια, πραγματοποιήθηκε κατάληψη της πρυτανείας το πρωί με κύριο αίτημα να σταματήσει η κοροϊδία των πρυτανικών αρχών και να οριστεί σύγκλητος με θέμα τις διαγραφές φοιτητών και το νέο Οργανισμό.

Στο τμήμα μας, όπως υπάρχει και στο ωρολόγιο πρόγραμμα, 9-12 πραγματοποιείται το μάθημα των Διακριτών Μαθηματικών που γίνεται από το κ.Μπούρα. Σε μια κατ’ εμάς απαράδεκτη και σε καθαρά εκφοβιστικά πλαίσια κίνηση ο κύριος Μπούρας μετά από τη πρώτη ώρα του μαθήματος, δήλωσε στους φοιτητές ότι «σε ένα πανεπιστήμιο που η πρυτανεία τελεί υπό κατάληψη, εγώ αρνούμαι να κάνω μάθημα» και αποχώρησε από το αμφιθέατρο! Εμείς καταγγέλουμε αυτή τη κίνηση και κάθε τέτοιου είδους πρακτικές που μόνο στόχο έχουν την τρομοκράτηση και τον εκφοβισμό των φοιτητών που αγωνίζονται για τα αυτονόητα! Δεν πρόκειται να ανεχθούμε τέτοιες συμπεριφορές και πρακτικές που από μόνες τους θέτουν κολλήματα στην εκπαιδευτική διαδικασία που τόσο πολύ ‘’κάποιοι’’ ενδιαφέρονται.

Ενάντια σε τέτοιες λογικές και πρακτικές εκφοβισμού και τρομοκρατίας, εμείς συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Παλεύουμε να μη διαγραφεί κανένας φοιτητής, παλεύουμε για το πανεπιστήμιο που θέλουμε, το Πανεπιστήμιο των Αναγκών μας!