Βρισκόμαστε ενάμιση μήνα μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και την εξέγερση του Δεκέμβρη. Η εξέγερση του Δεκέμβρη ξεπερνά ό,τι έχει συμβεί μέχρι σήμερα. Από πολλές απόψεις. Από τον πλούτο των μορφών πάλης μέχρι το βάθος και το εύρος της κριτικής που άσκησε. Από την ένταση της επίθεσης που δέχτηκε μέχρι την ποσότητα και την ποιότητα των ερωτημάτων που γέννησε, μέχρι το διεθνή αντίκτυπο που είχε. Από αυτή την πλευρά, οι συγκρίσεις με πρόσφατες αντιστάσεις και κινηματικές εξάρσεις μόνο περιοριστικές μπορούν να είναι. Τα γεγονότα του Δεκέμβρη επιρρέασαν και τις εξελίξεις στην παιδεία. Ο διάλογος του επικοινωνιακού Σπηλιωτόπουλου από μηδενική βάση δεν έχει για εμάς καμία ουσία. Είμαστε η γενιά που τα θέλει ΟΛΑ ΠΙΣΩ. Είμαστε η γενιά που δεν διαπραγματεύεται ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΝΗΚΕΙ. Θέλουμε ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο και βασική προϋπόθεση είναι να παρθούν πίσω όλα τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα, ρυθμίσεις και νομοσχέδια που οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων προωθούν με τις πολιτικές της Ε.Ε.
Αυτή τη στιγμή βλέπουμε μπροστά μας ήδη τις συνέπειες αυτών των νόμων.Φτάνουμε στο τέλος του εξαμήνου και βλέπουμε πως στην εποχή των “μεταρρυθμίσεών” τους, οι φοιτητές δεν έχουν πάρει ακόμα βιβλία. Ακούμε κάθε είδους επιχείρημα που προσπαθεί να μας επαναφέρει στην τάξη, να μας πείσει πως για όλα φταίμε εμείς.
Ακούμε κάποιους καθηγητές να λένε πως δεν έχει και τόση σημασία το βιβλίο αλλά να γίνει πασει θυσία η εξέταση.
Βλέπουμε μια συντεταγμένη προσπάθεια για έλεγχο και περιορισμό των μαθημάτων που
χρωστάμε και που δηλώνουμε (βλ λίστες)
Βλέπουμε τις λίστες αυτές να συγκεντρώνονται στα μέσα Οκτώβρη και να αποστέλονται αρχές Γενάρη.
Ακούμε στις Αρχές Γενάρη οτι για την κατάσταση αυτή ή φταίμε όλοι μαζι, ή δε φταίει κανείς και αυτό που πρεπει να προσέχουμε είναι το να μην κανουν οι φοιτητές κατάληψη.
Πανω σε αυτό υπάρχει ειδική φροντίδα:
από τη μία στις συνελεύσεις τμήματος κάποιοι θυμούνται το νόμο,και μιλάνε για ανολοκλήρωτα εξάμηνα,εξετάσεις που θα χαθούν κλπ.Επίσης βγάζουν το πρόγραμμα της εξεταστικής με προείδοποίηση για αποφυγή περεταίρω καταλήψεων.
Από την άλλη στις συνελεύσεις των φοιτητών ακουγονται διάφορα.
Ακούμε από τη ΔΑΠ μια εντελώς δημοσιογραφική τοποθέτηση πως “για όλα φταίει η γραμματεία, ναι δεν εχετε βιβλία και είναι θλιβερό, αλλά αν γίνει κατάληψη κι εγώ δεν ξέρω τι θα γίνει”.
Ακούμε από συναδέλφους μας (βλ ανεξάρτητο πλαίσιο) πως πρέπει να αφήσουμε την υπόθεση στα χέρια των καθηγητών και να μην κάνουμε τιποτα γιατί ισως φταίμε κι εμείς για την κατάσταση.
Ακούμε από την ΠΚΣ πως κάποιοι καπελώνουν το σύλλογο (ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ), αποπροσανατολίζουν τους φοιτητές, ότι στην πραγματικότητα τα βιβλία υπάρχουν κάπου και πρέπει με ανοιχτή σχολή να τα πάρουμε με τη βία.
Από την πλευρά μας, ως Αριστερή Ενότητα η/υ λέμε πως αυτή η ιστορία μας διδάσκει πολλά:
Πως οι αγώνες των φοιτητών ενάντια στο νόμο πλαίσιο ηταν πέρα για πέρα δίκαιοι.Και γιατί βλέπουμε τις συνέπειες του και όλα αυτά που θα έρθουν που μας αναγκάζουν να παλεύουμε για την ίδια μας την αξιοπρέπεια. Και γιατί το αίτημα για δημόσια δωρεάν παιδεία και για μαζικούς ανυποχώρητους αγώνες στα χέρια ολοένα και περισσότερων φοιτητών είναι επίκαιροι σήμερα.
Πως σε τέτοιες περιόδους, μεγάλης ανασφάλειας και δυσοίωνου μέλλοντος υπάρχουν μέγάλα ξεσπάσματα και μεγάλες απαντήσεις, όπως η προηγούμενη συνέλευση.Ποτέ άλλωτε (ούτε στους αγώνες του 2006-2007 ) δεν είδαμε τόσους πολλούς συναδέλφους να έρχονται σε μια συνέλευση και σε 2 παραστάσεις στο τμήμα για να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν.
Είναι πέρα για πέρα σίγουρο πως καμία άλλη λύση εκτός αυτής του κοινού πλαισίου και των κινητοποιήσεων δε θα μας έδινε τη δυνατότητα να ακουστούμε, να κουβεντιάσουμε και να είμαστε μπροστά σε μια σχετικά αξιοπρεπή εξεταστική.Αν επιλέγαμε μπροστά στην κατάσταση να μείνουμε άπραγοι τώρα θα είχαμε αρχίσει εξεταστική ανευ όρων.
Πως πολλά από τα επιχειρήματα που βρέθηκαν μπροστά μας στην πραγματικότητα δεν ισχύουν.Καταρρίφθηκε η όλη επιχειρηματολογία για την επιτρεπόμενη διάρκεια του εξαμήνου και η τρομοκρατία για τα χαμένα εξάμηνα.Καταρρίφθηκε η παντοκρατορία του νόμου πλαισίου και μπήκε στο προσκήνιο η άμεση αμφισβήτησή του σε ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι φοιτητών.
ΚΥΡΙΩΣ ΟΜΩΣ πως η ίδια η πραγματικότητα μας γεμίζει με ανάγκες και για τη συνέχεια.Απέναντι τόσο στο ζήτημα της εξεταστικής όσο και στη συνέχεια πρέπει η απάντησή μας να είναι αυτή δηλαδή του ανυποχώρητου και μαζικού αγώνα.Στο πανεπιστήμιο του 2009 δεν προκειται να μας χαριστεί τίποτα αν δεν το διεκδικήσουμε με μαζικές συνελεύσεις και κινητοποιήσεις. Η μαζικότητα είναι αυτή που πιέζει, που φέρνει αποτελέσματα και που δίνει αισιοδοξία.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη αποτελεί τομή. Τομή ανάμεσα στον κόσμο που μας χτίζουν από τη μία και τον κόσμο που έχουμε ανάγκη από την άλλη. Γέννησε πολλά νέα δεδομένα. Συνιστά μια γερή ανάσα της νεολαίας και της κοινωνίας στο ασφυκτικό περιβάλλον που μας χτίζουν. Το βασικό προϊόν της, όμως, είναι η δραματική κραυγή: “ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ”. Δεν είναι της μοίρας μας γραφτό να υπομένουμε και να δεχόμαστε καρτερικά οτιδήποτε επιχειρούν να μας επιβάλλουν. Είναι στο χέρι μας να αντισταθούμε, να εξεγερθούμε απέναντι σε αυτά που μας καταπιέζουν. Τολμήσαμε λοιπόν να αγωνιστούμε. Και έχει τεράστια σημασία. Χρειάζεται να μάθουμε και να νικάμε.
Πιάνουμε το νήμα των αγώνων μαθαίνοντας από τα κινήματα και τις εξεγέρσεις του προηγούμενου διαστήματος. Παλεύουμε για την αναζωπύρωση των μαζικών διαδικασιών σε όλους τους κοινωνικούς μας χώρους.
Ωστόσο, το πανεπιστήμιο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας, γι'αυτό επιδιώκουμε τη σύνδεση με τους εργαζόμενους/ες και τα λαϊκά στρώματα που βρίσκονται στο στόχαστρο από την ίδια πολιτική. Δεν αμυνόμαστε αλλά παλεύουμε για ένα λαϊκό κίνημα το οποίο δε θα φορτωθεί στις πλάτες του τις συνέπειες της κρίσης, θα ανατρέψει την κυβέρνηση των δολοφόνων και της διαφθοράς και ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ οποιουδήποτε επίδοξου μελλοντικού εκφραστή αυτής της πολιτικής.
Να ανατραπεί η κυβέρνηση των δολοφόνων
Να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας
Να διαλυθούν τα ΜΑΤ, ΟΠΚΕ και οι ειδικές δυνάμεις καταστολής
Να απαγορευτούν τα χημικά στις διαδηλώσεις
Να σταματήσουν οι βασανισμοί, οι εξευτελισμοί, η τρομοκράτηση, οι άδικες προσαγωγές, οι ξυλοδαρμοί νέων και μεταναστών
Να αφοπλιστεί η αστυνομία, έξω οι σύγχρονοι στρατοί κατοχής από το κέντρο της Αθήνας
Να ξηλωθούν όλες οι κάμερες.Να καταργηθούν οι τρομονόμοι
Υπεράσπιση του Ασύλου και Διεύρυνση του
Κατάργηση όλων των αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρωτικών νόμων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ
Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για τα ΚΕΣ. Να καταργηθούν και να ληφθεί μέριμνα για τους αποφοίτους
Παροχή όλων των απαιτούμενων συγγραμμάτων και βελτίωσή τους
Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης
Ενιαία πτυχία με πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά.
Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων (Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά)
Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης
Δωρεάν σίτιση, στέγαση ,μετακίνηση, ψυχαγωγία
Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ από τον κρατικό προϋπολογισμό
Να σταματήσει τώρα η βάρβαρη επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα
Να συνεχίσουμε στο δρόμο του Δεκέμβρη, στό δρόμο των τελευταίων κινητοποιήσεων του συλλόγου. Από δω και μπρος να μή διαπραγματευτούμε για το δικαίωμά μας στη δημόσια δωρεάν παιδεία, σε μια παιδεία με στοιχειώδη αξιοπρέπεια βιβλία και ανθρώπινους ρυθμούς. ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΑΣ!ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου