Απόφαση της 2ης Πανελλαδικής Συνάντησης της Αριστερής Ενότητας, 22-23/03/2008

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΥΣ! ΝΑ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ! 1. Το τελευταίο διάστημα σημειώνεται στην ελληνική κοινωνία μια σοβαρή φθορά της κυβέρνησης και του δικομματικού συστήματος με μια ταυτόχρονη άνοδο της αριστεράς. Η κυβέρνηση της ΝΔ, που ανέβηκε στην εξουσία με κεντρική αιχμή τη διαφάνεια, πλήττεται από τα συνεχόμενα σκάνδαλα και τη διαφθορά που αγγίζει τον ίδιο τον Καραμανλή. Αδυνατεί να πείσει ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα των χαμηλών στρωμάτων και προσπαθεί να διαχειριστεί την κρίση με μια φυγή προς τα μπρος εξαπολύοντας μια πρωτοφανή επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα και δείχνει να μην θέλει να αφήσει τίποτα όρθιο. Ο χορός των ιδιωτικοποιήσεων καλά κρατεί με αποκορύφωμα την προσπάθεια της κυβέρνησης για την εκχώρηση σε ιδιώτες των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης με σκοπό την εμπορική εκμετάλλευση τους. Η συζήτηση περί λύσης (= ιδιωτικοποίησης) στο θέμα της Ολυμπιακής δεν έχει κλείσει, το πως θα ξεμπερδεύουν με τις ΔΕΚΟ (π.χ. ΔΕΗ) αποτελεί αγκάθι για το νεοφιλελευθερισμό ενώ την ίδια στιγμή το μέτωπο της Παιδείας παραμένει ανοιχτό. Ταυτόχρονα, και ο έτερος πυλώνας του συναινετικού δικομματισμού, το ΠΑΣΟΚ, δοκιμάζεται από μια βαθιά κρίση, απόρροια της πλήρως νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ακολουθεί, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που έσπευσε να στρώσει το έδαφος για τον Καραμανλή.
Η επίθεση αυτή πρέπει να αναχαιτιστεί, πρέπει να αποκρουστεί. Η κυβέρνηση Καραμανλή πρέπει να χάσει.

Διαβάστε περισσότερα...

Ανακοίνωση για τον Εσωτερικό Κανονισμό, 11/03/2008

Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟΣ - ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Η κυβέρνηση του νεοφιλελευθερισμού προκλητικά επιμένει. Παρά την έκρηξη των κινητοποιήσεων σε όλο και περισσότερους τομείς (από ασφαλιστικό μέχρι λιμάνια και από ΔΕΗ μέχρι τους ΟΤΑ και την Τράπεζα της Ελλάδας)… Παρά την ελεύθερη πτώση του δικομματισμού και την ενίσχυση της αριστεράς…
Η κυβέρνηση επιχειρεί μια επιθετική φυγή προς τα μπρος και επιμένει στην υλοποίηση προκλητικά νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων.

Έτσι, στην Σύνοδο των Πρυτάνεων στις 1 Μάρτη, ο Υπουργός Παιδείας, Στυλιανίδης, παρέδωσε 4 κείμενα-προσταγές προς τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Το πρώτο ήταν ο πρότυπος γενικός εσωτερικός κανονισμός των ΑΕΙ, το δεύτερο ένας πρότυπος τετραετής αναπτυξιακός προγραμματισμός, το τρίτο ο νόμος για την έρευνα και το τέταρτο το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά.

Οι προσταγές έχουν να κάνουν με τον εκβιασμό που επιχείρησε ο Στυλιανίδης. Αν φέτος τα Πανεπιστήμια δεν εφαρμόσουν την αξιολόγηση... αν φέτος δεν συντάξουν τους τετραετείς αναπτυξιακούς προγραμματισμούς τους... αν φέτος δεν συγκροτήσουν τους εσωτερικούς κανονισμούς τους...

…Τότε από του χρόνου να ξεχάσουν την κρατική χρηματοδότηση.

Σε αυτό το κλίμα “διαλόγου” έκλεισαν οι εργασίες της Συνόδου. Αφού λοιπόν, τα ΑΕΙ δεν προώθησαν τον από πέρσι ψηφισμένο νόμο-πλαίσιο, έρχεται το Υπουργείο Παιδείας να τα εξαναγκάσει.

Ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός ως καταναγκαστική υλοποίηση του νόμου-πλαίσιο

Τι είναι ο εσωτερικός κανονισμός ενός ΑΕΙ; Είναι το συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του ΑΕΙ. Εξειδικεύει τις διατάξεις του γενικού θεσμικού πλαίσιου λειτουργίας των Πανεπιστημίων, δηλαδή του νόμου-πλαίσιο, σε επίπεδο Ιδρύματος. Ο πρότυπος κανονισμός που παραδόθηκε στους Πρυτάνεις αποτελεί τον οδηγό που θα πρέπει να ακολουθήσουν πιστά τα εκάστοτε ΑΕΙ για να συγκροτήσουν τον δικό τους. Άρα αυτό είναι το τελευταίο βήμα για την εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο.

Στο κείμενο που κατατέθηκε ενσωματώνονται όλες οι αλλαγές που προβλέπει ο νόμος-πλαίσιο:

Θεσμοθετείται η διάρκεια φοίτησης στα 2ν έτη, όπου ν η ελάχιστη διάρκεια φοίτησης.

Η διάρκεια των εξαμήνων αυξάνεται στις 13 βδομάδες μαθημάτων.

Κάθε χρόνο συγκροτείται κατάλογος με προτεινόμενα συγγράμματα. Ο κάθε φοιτητής δικαιούται να πάρει συνολικά όσα και το πλήθος των μαθημάτων που υποχρεούται να περάσει για να πάρει πτυχίο και κανένα παραπάνω. Και μάλιστα η εξεταστέα ύλη δεν καθορίζεται από τα συγγράμματα που διανέμονται μόνο, αλλά και από όπου αλλού κρίνει ο καθηγητής.

Τα φοιτητικά δάνεια ετοιμάζουν τον φοιτητή για το τι τον περιμένει στην εργασία: Βουτηγμένος στα χρέη όσο πιο νωρίς γίνεται.

Συγκεκριμενοποιούνται οι αρμοδιότητες του γραμματέα του ΑΕΙ, που περιγράφουν στην πραγματικότητα έναν manager μιας ιδιωτικής επιχείρησης.

Στην εκλογή πρυτάνεων και προέδρων θα συμμετέχουν όλοι οι φοιτητές και μάλιστα ανεξάρτητα από το ποσοστό προσέλευσής τους.

Θεσμοθετούνται οι πιστωτικές μονάδες ως συνάρτηση του όγκου δουλειάς του φοιτητή, δηλαδή το κατά πόσο εντατικοποιημένος είναι.

Επιβάλλεται η αξιολόγηση σαν διαρκής διαδικασία.

Οι αλυσίδες στα μαθήματα γίνονται καθολικές.

Και τέλος γίνεται ξεκάθαρη αναφορά στην εύρεση πόρων από τρίτες πηγές.

Ο πρότυπος εσωτερικός... φασισμός

Και αν όλα τα παραπάνω προβλέπονταν ήδη από τον νόμο-πλαίσιο, η νέα πλευρά της αναδιάρθρωσης προκύπτει από τις ρυθμίσεις για τα πειθαρχικά και την ποινικοποίηση.

Σε κάθε Πανεπιστήμιο θα ισχύουν μια σειρά από κανόνες δεοντολογίας, σύμφωνα με τους οποίους απαγορεύεται η παρακώλυση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ακόμη και η χρήση των υποδομών για σκοπούς αντίθετους προς την εκπαιδευτική διαδικασία. Με πιο απλά λόγια, απαγορεύονται οι καταλήψεις, οι μαζικές παραστάσεις σε Συνελεύσεις Τμήματος. Ακόμη και οι Γενικές Συνελεύσεις στο βαθμό που κρίνουν ότι γίνεται χρήση υποδομών για σκοπούς αντίθετους προς την εκπαιδευτική διαδικασία. Από την ανάποδη, το ΑΕΙ μπορεί και πρέπει να νοικιάζει τους χώρους στο κεφάλαιο για να βρει πόρους, αλλά απαγορεύεται να τους χρησιμοποιούν οι ίδιοι οι φοιτητές.

Αν λοιπόν, οι φοιτητές προβούν σε “ακραίες” ενέργειες όπως αυτές που περιγράφονται παραπάνω, πχ Γενική Συνέλευση Φοιτητών ή πόσο μάλλον κατάληψη, τότε τους περιμένει πειθαρχική δίωξη. Περνάνε από την επιτροπή δεοντολογίας και από το πειθαρχικό συμβούλιο, όπου μετά το “δικαστήριο” οι ποινές που τους απονέμονται ξεκινάνε από την επίπληξη και καταλήγουν σε... αδιευκρίνιστα μέτρα (όσον αφορά στους καθηγητές, διευκρινίζεται ότι η ποινή μπορεί να φτάσει μέχρι την οριστική παύση τους...). Προφανώς η διαγραφή δεν είναι εκτός των πλαισίων τους...

Τι επιδιώκουν;

Το σχέδιο τους είναι καθαρό. Προσπαθούν από τη μια να βάλουν σε γύψο το φοιτητικό κίνημα. Και από την άλλη, να υλοποιήσουν όσα δεν μπόρεσαν με το φιάσκο της αναθεώρησης του άρθρου 16.

Προσπαθούν κυρίως να προκαλέσουν τεράστιο κόστος στους φοιτητές που θα έχουν τη διάθεση να κινητοποιηθούν, να εναντιωθούν στα σχέδια τους. Ακόμη και στο να βρεθούν και να συζητήσουν στα πλαίσια μιας Συνέλευσης. Να πρέπει να ζυγίσει κανείς καλά αν θα συμμετέχει σε κατάληψη, αν θα παραστεί σε μια μαζική παράσταση, αν θα βάλει την έννοια του αγώνα στο Πανεπιστήμιο. Γιατί θα τον περιμένουν τα πειθαρχικά στη γωνία, που μπορεί να του κοστίσουν ολόκληρο το εξάμηνο ή ακόμη και τη φοιτητική του ιδιότητα.

Ο Στυλιανίδης μετά την Σύνοδο δήλωσε ότι: “ολοκληρώνεται ουσιαστικά και τυπικά η πρώτη φάση θεσμικών μεταρρυθμίσεων στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση”. Η Τριτοβάθμια εκπαίδευση που οραματίζονται είναι βαμμένη με τα πιο μελανά χρώματα. Θέλουν ένα πανεπιστήμιο ολοκληρωτικά παραδομένο στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ένα πανεπιστήμιο στο οποίο δύσκολα θα μπαίνει κανείς, ακόμη πιο δύσκολα θα βγαίνει με πτυχίο, στο ενδιάμεσο θα πληρώνει για όλα, θα τρέχει διαρκώς, δε θα αποκτά γνώσεις. Αλλά πολύ περισσότερο δεν θα έχει δικαίωμα να αντιμιλήσει, να αγωνιστεί ενάντια σε ό,τι του επιβάλλουν.

Ή τώρα Ή ποτέ

Στα πλαίσια αυτά, ο εσωτερικός κανονισμός ορίζει μια εξαιρετικά κρίσιμη μάχη που πρέπει να δώσει το φοιτητικό κίνημα. Ο εσωτερικός κανονισμός-φασισμός απειλεί την ίδια την ύπαρξη του φοιτητικού κινήματος. Σε συνδυασμό με την κατάργηση του άσυλου, την παράταση του εξαμήνου σε 13 βδομάδες κλπ, το τοπίο που επιδιώκουν να δημιουργήσουν για το Πανεπιστήμιο είναι κατάμαυρο.

Επιχειρούν να ξεμπερδέψουν με τις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Επιχειρούν να αποσυνδέσουν δύο στενά συνυφασμένες μέχρι τα τώρα έννοιες: το Πανεπιστήμιο και τον φοιτητικό αγώνα.

Πριν 40 χρόνια η χούντα τους και ο φασισμός τους ήταν ανοιχτά διακηρυγμένα. Σήμερα τα κάνουν νόμους.

Ο αγώνας για να μην περάσει ο εσωτερικός κανονισμός, είναι ο αγώνας για την ύπαρξη του φοιτητικού κινήματος. Ή θα τον δώσουμε τώρα ανυποχώρητα και ενωτικά, ή θα τους επιτρέψουμε να μας απαγορεύσουν να αγωνιζόμαστε.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ

ΚΑΜΙΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ - ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Αγωνιζόμαστε για ένα Πανεπιστήμιο:

ΑΝΟΙΧΤΟ στους αγώνες των φοιτητών, του πανεπιστημιακού κινήματος, της κοινωνίας. Ανοιχτό στην πολιτική και κοινωνική δράση και στη διάδοση ιδεών!

ΚΛΕΙΣΤΟ στους νόμους της αγοράς και του κέρδους, στις επιχειρήσεις που μετατρέπουν τη γνώση σε εμπόρευμα!

Που να ΜΟΡΦΩΝΕΙ με ενιαία πτυχία και ενιαία εργασιακά δικαιώματα σ’ αυτό, πραγματικά δημόσιο και δωρεάν, με ακαδημαϊκή ελευθερία, με ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών, με ελεύθερο χρόνο και όχι να ΔΙΑ-ΜΟΡΦΩΝΕΙ πειθήνιους εργαζόμενους για τις επιχειρήσεις με αλυσίδες, πιστωτικές μονάδες – δια βίου εκπαίδευση, δια βίου αξιολογήσεις, πειθαρχικά κλπ.

Μπλοκάρουμε τον εσωτερικό κανονισμό παντού!

Με τις Γενικές Συνελεύσεις μας ενωμένα – μαζικά – αποφασιστικά!

Κάλεσμα για το Διήμερο της Αριστερής Ενότητας, 17/03/2008

ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΝΕΕΣ ΜΑΧΕΣ!

22-23 Μαρτίου: Διήμερη πανελλαδική συνάντηση της Αριστερής Ενότητας
Συνεχίζουμε πιο ενωτικά και πιο αριστερά!
Με τον αέρα της ενωτικής αριστεράς απευθυνόμαστε σε κάθε φοιτητή που αναζητά μια αγωνιστική διέξοδο!
Με τη σκέψη μας στους αγώνες που πρέπει να αναπτυχθούν απευθύνουμε ενωτικό κάλεσμα στις υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς!

Την ώρα που η επίθεση του νεοφιλελευθερισμού εντείνεται σε πολλά μέτωπα, πραγματοποιείται η 2η πανελλαδική συνάντηση της Αριστερής Ενότητας.
Ένα χρόνο μετά τη δημιουργία της βρισκόμαστε (αν και αργά, σαν Αριστερά Σχήματα ζητούσαμε να γινόταν στην αρχή του χρόνου) για να συζητήσουμε, να προσανατολιστούμε, να πάρουμε πρωτοβουλίες για το φοιτητικό κίνημα και την αριστερά. Μια συνάντηση που αν και γίνεται λίγο πριν τις φοιτητικές εκλογές, θα χρωματιστεί από τους μεγάλους απεργιακούς αγώνες που γίνονται στην κοινωνία, από τους μεγάλους αγώνες που πρέπει και πάλι να ξεδιπλωθούν στις σχολές και από την κρίση του δικομματισμού, με το ταυτόχρονο θετικό κλίμα στην ενωτική αριστερά και το ΣΥΡΙΖΑ!

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΝΩΤΙΚΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΡΑΣΗΣ!

Τα ενωτικά εγχειρήματα αποφέρουν χαμόγελα, αισιοδοξία και μια διάχυτη και υγιή αγωνία όσον αφορά στο σχέδιο δράσης. Τα ποσοστά που καταγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αισιόδοξα, όμως για να μην είναι συγκυριακά είναι αναγκαίο να τα μετασχηματίσουμε σε δύναμη και συμμετοχή μέσα στους αγώνες και στα κινήματα. Η δυναμική αυτή που αποκτά θα πρέπει να εκφραστεί μέσα στους κοινωνικούς χώρους. Η δοκιμή της συνεργασίας δυνάμεων της αριστεράς σε μια κρίσιμη πολιτική και οικονομική περίοδο δέχεται την υποστήριξη του λαού καθώς υλοποιεί το χρόνιο αίτημα για ενωμένη, αγωνιστική και ελπιδοφόρα αριστερά. Τη στιγμή που οι απεργιακές κινητοποιήσεις φουντώνουν απέναντι στη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος και σ΄ όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί η ΝΔ, η Αριστερά πρέπει να βγει στο προσκήνιο, να πρωταγωνιστήσει στις εξελίξεις. Είναι αναγκαίο λοιπόν να ακολουθήσουμε το δρόμο ενωτικών εγχειρημάτων και στο χώρο του πανεπιστημίου και με τέτοιο τρόπο που θα δυναμώνουν οι αγώνες, οι αντιστάσεις, που θα βαθαίνει η αντίθεση δεξιάς-αριστεράς στους χώρους της νεολαίας.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ!

Καλούμε τις αριστερές, αγωνιστικές, ριζοσπαστικές δυνάμεις της αριστεράς να εγκαταλείψουν να ψάχνουν με το μικροσκόπιο τις (υπαρκτές) διαφορές και να ανταποκριθούν στο κάλεσμα και την ανάγκη της ενότητας. Διαφορές υπάρχουν και θα υπάρχουν αλλά η ίδια η πραγματικότητα θέτει ανάγκες και δεν μπορούμε να χαρακτηριζόμαστε αγωνιστές όταν γινόμαστε απλοί θεατές των εξελίξεων και των αναγκών. Το κίνημα για την παιδεία είχε νίκες για το λόγο του ότι -από ένα κρίσιμο σημείο και μετά-αγωνιζόμαστε εγκαταλείποντας τις διαχωριστικές γραμμές.
Μας ενώνει η αντίθεσή μας στην ιδιωτικοποίηση του πανεπιστημίου, στην υποχρηματοδότηση, στην αξιολόγηση, στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση? Μας ενώνει η ανάγκη για ένα μαζικό κίνημα ενάντια στο νέο εσωτερικό κανονισμό? Μας ενώνει η αντίστασή ενάντια στο μέλλον της εργασιακής ανασφάλειας, η αντίσταση να μας καταπατήσουν τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα? Μας ενώνουν οι αντιστάσεις στις ιδιωτικοποιήσεις των λιμανιών, της ΔΕΗ?
Αν η απάντηση είναι θετική τότε συναγωνιστές της ΠΚΣ, της ΕΑΑΚ και άλλων δυνάμεων ο αντίπαλος δεν βρίσκεται στην αριστερά αλλά στην απέναντι όχθη, και είναι επικίνδυνος. Δεν μπορεί να είναι προϋπόθεση η συνολική ιδεολογική και πολιτική συμφωνία για ενότητα απέναντι στην επίθεση που δέχεται η κοινωνία ολόκληρη. Ανατρεπτική αριστερά είναι αυτή που ανατρέπει την υπάρχουσα κατάσταση. Και αυτή είναι η ενωτική αριστερά! Είτε όταν ενώνεται (θέλει δεν θέλει) στους αγώνες (άρθρο 16, ασφαλιστικό) είτε σε πολιτικό επίπεδο (το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ).

ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ: ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΟΙΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ!

Αυτές οι εκλογές είναι σημαντικές. Θα μπορούσαμε να δώσούμε όλες οι αριστερές δυνάμεις από κοινού αυτό τον αγώνα για την αποδυνάμωση των εκφραστών του δικομματισμού μέσα στις σχολές, ΔΑΠ και ΠΑΣΠ. Των δυνάμεων δηλαδή που λειτουργούν σαν κομματικές μαριονέτες που προσπαθούν να ακυρώσουν τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος! Πάμε μαζί για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, για να δώσουμε αποτελεσματικό αγώνα για να μην εφαρμοστεί πουθενά ο νέος εσωτερικός κανονισμός – φασισμός, για την κατάργηση του νόμου-έκτρωμα!

ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

Καλούμε κάθε σχήμα, κάθε αριστερή παράταξη, κάθε φοιτητή-τρια, που πιστεύει στην ενότητα της αριστεράς, στο μπλοκάρισμα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και που αναζητά μια αγωνιστική διέξοδο να συμπορευτεί μαζί μας στην ανοιχτή, δημοκρατική, ενωτική, ριζοσπαστική συσπείρωση της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ. Να συμμετέχει στην 2η πανελλαδική συνάντηση!

Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στις 22-23/3 στο ΕΜΠ στην Αθήνα και θα ξεκινήσει το Σάββατο 22/03 στις 11:00!

Ανακοίνωση για τα Σκάνδαλα, 28/01/2008

ΕΣΕΙΣ ΜΑΘΑΤΕ ΤΙΠΟΤΕ; Μάθατε τίποτα από τα σκάνδαλα που κυριαρχούν και πνίγουν με την βρώμα τους τη δημόσια ζωή; Μάθατε τίποτε από το ντι βι ντι; Εμείς μάθαμε και «αποκαλύπτουμε» τα παρακάτω: Πρώτον, ότι η μυρωδιά της εξουσίας είναι η μπόχα. Και αυτή η μπόχα γεννιέται από το Μέγαρο Μαξίμου και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Όλοι οι δικοί του άνθρωποι, όλοι οι κολλητοί του, όλο το σύστημα εξουσίας που τον περιβάλλει, τον προστατεύει και τον επιβάλει, είναι χωμένο μέχρι το λαιμό σε σκάνδαλα, συναλλαγές, εκβιασμούς. Δεύτερο, ότι για να πας μπροστά σε αυτή τη ζωή πρέπει να πάρεις πίπα στο αφεντικό. Την επιβίωση δεν θα την κερδίσεις από την αξιοπρέπεια, την αξιοπρέπεια δεν θα τη βρεις με μια έντιμη δουλειά. Πρέπει να σκύψεις, να γλείψεις, να εκβιάσεις, να αγοράσεις ή να πουλήσεις. Άλλωστε τα κοινωνικά και εργασιακά αδιέξοδα είναι τέτοια που σου απομένει ο μονόδρομος της εκπόρνευσης. Τρίτο, ότι οι πολιτικοί των κομμάτων εξουσίας λειτουργούν σαν τη Μαφία: όταν τους βλέπουν οι τηλεοράσεις είναι «εντιμότατοι», αλλά στην πραγματική ζωή διαμεσολαβούν, συναλλάσσονται, διαπλέκονται με τον χειρότερο τρόπο. Δίνουν λογαριασμό στα πραγματικά τους αφεντικά: στην τηλεόραση και τα κέντρα εξουσίας που τους αναδεικνύουν και τους προβάλουν. Τέταρτο, ότι όλος ο συρφετός που κυριαρχεί στη δημόσια ζωή είναι χωμένος μέσα στα σκατά: Δημοσιογράφοι, δικηγόροι, βουλευτές, εκδότες, τα μπουμπούκια του ΛΑΟΣ, όλοι οι άνθρωποι του πρωθυπουργού, η ΕΥΠ, ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ, επιχειρηματίες που επιλέγουν πρωθυπουργούς ή ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Πέμπτο, ότι ο μύθος του αδέκαστου, αδιάφθορου, ανέγγιχτου, «ηθικού» Καραμανλή μπορεί να γκρεμίστηκε, αλλά το ΚΚΕ εξακολουθεί την ίδια πολιτική: στο όνομα ότι δεν φταίει ο Καραμανλής, αλλά φταίει συνολικά ο καπιταλισμός, διαφωνεί με το αίτημα να εξεταστεί ο Καραμανλής στη Βουλή μην τυχόν γρατσουνιστεί η εικόνα του. Ζητά πρωτοσέλιδα στον Ριζοσπάστη να βάλουν «ΣΤΟΠ ο πνευματικός κόσμος και οι δημοσιογράφοι στην κατρακύλα». Ζητά με άλλα λόγια να μπει και αυτή η υπόθεση στο αρχείο. Πού και γιατί προσφέρει υπηρεσίες; Έκτο, μάθαμε ότι αν η δικαιοσύνη εμπλακεί, αυτός είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για να μη μάθουμε ποτέ τίποτε και να μην πληρώσει ποτέ κανένας. Δεν πλήρωσε κανένας για το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, δεν πλήρωσε κανένας για το σκάνδαλο των ομολόγων και τη ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων, δεν πλήρωσε κανένας για τους νεκρούς του Σάμινα ή τους νεκρούς της Ρικομέξ. Το σκάνδαλο των υποκλοπών μπήκε στο αρχείο. Ενώ τα πραγματικά και μεγάλα σκάνδαλα της φτώχειας και της ανεργίας, των μισθών των 300 ευρώ, της ανασφάλιστης εργασίας και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, δεν είναι σκάνδαλα (όπως νομίζαμε), αλλά ο παράδεισος του δικομματισμού… Έβδομο και τελευταίο: Μάθαμε ότι όλα αυτά που υποψιαζόμασταν δεν είναι σενάρια συνωμοσίας, αλλά η αληθινή πραγματικότητα. Και δεν αποτελεί μια εξαίρεση, κάτι που πήγε στραβά, μια ροζ παρεκτροπή ενός φίλου του Καραμανλή που κατά λάθος ξεσκέπασε τον κουβά. Αποτελεί τον κανόνα. Είναι ο κανόνας μιας κοινωνίας όπου οι ισχυροί αποθρασύνονται, όπου οι πολιτικοί εκβιάζουν και εκβιάζονται, όπου η «αδέκαστη δημοσιογραφία» τα παίρνει κάτω από το τραπέζι, όπου ο λαός κοιτά από την κλειδαρότρυπα ένα παχύδερμο της εξουσίας να εξαργυρώνει την εξουσία του… Είναι ο κανόνας μιας κοινωνίας που κουμάντο κάνουν τα χρήματα. Είναι ο κανόνας του νεοφιλελευθερισμού. Δεν είναι σάπια και ανήθικη η μικρή ροζ ιστορία του Ζαχόπουλου ή του Καραμανλή. Είναι σάπιο και ανήθικο το σύστημά τους, είναι σάπιος και ανήθικος ο καπιταλισμός.

Για την Εφαρμογή του Νόμου Πλαίσιο και Πώς Συνεχίζουμε, 10/01/2008

Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, ο χώρος της ανώτατης εκπαίδευσης γνώρισε μία από τις μεγαλύτερες αναταραχές της τελευταίας εικοσαετίας. Οι κινητοποιήσεις των φοιτητών και των πανεπιστημιακών ενάντια στο νέο νόμο πλαίσιο της ΝΔ και την αναθεώρηση του άρθρου 16 μπλόκαραν και καθυστέρησαν τα νεοφιλελεύθερα σχέδια.

Ωστόσο, η κατάσταση παραμένει ανοικτή. Ο νέος υπουργός παιδείας προωθεί αποφασιστικά την εξίσωση των δημόσιων πτυχίων με αυτά των ΙΕΚ, ΚΕΣ, ΚΕΚ, δηλώνει ευθαρσώς ότι ο νέος νόμος πλαίσιο θα εφαρμοστεί και επιμένει ότι η αναθεώρηση του άρθρου 16 εξακολουθεί να αποτελεί στοίχημα για την κυβέρνηση.

Το δεξιό καθηγητικό μπλοκ και μεγάλο μέρος των πρυτάνεων, επιχειρεί να πάρει τη ρεβανς από την ΠΟΣΔΕΠ και το φοιτητικό κίνημα και σε πλήρη αρμονία με τις κυβερνητικές επιδιώξεις να στήσει όλους τους μηχανισμούς και τις ρυθμίσεις του νόμου πλαίσιο.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, οι φοιτητικοί σύλλογοι παλεύουν για την μη εφαρμογή του νέου νόμου. Το πανεπιστήμιο επιχειρεί να εφαρμόσει τον νόμο σε μία σειρά από τμήματα. Έτσι, με αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων ή Διοικητικών Συμβουλίων και παραστάσεις διαμαρτυρίας οι φοιτητές διακόπτουν τα όργανα που αποφασίζουν για τον νόμο της αξιολόγησης ή για τη διάσπαση των πτυχίων, ή για περιορισμό του ασύλου, ή για περιορισμό των εξεταστικών και μέτρα – φόβητρο για τους φοιτητικούς αγώνες. Παράλληλα, δεν αφήνουν την διενέργεια προεδρικών εκλογών με καθολική ψηφοφορία.

Βρισκόμαστε σε ένα νέο στάδιο. Ο νέος νόμος-πλαίσιο προωθείται, όχι συνολικά αλλά κομμάτι-κομμάτι, με διάφορους τρόπους σε όλες τις σχολές. Επιτροπές αξιολόγησης, «καθολική ψηφοφορία» για συγκλήτους και πρυτανείες, εσωτερικοί κανονισμοί, διαγραφές φοιτητών.

Είναι όχι απλά φυσικό επακόλουθο αλλά αναγκαίο, μετά το φοιτητικό κίνημα του 2006, να δώσουμε με όλες μας τις δυνάμεις κάθε μικρή μάχη για να υπερασπιστούμε τις αποφάσεις των συλλόγων μας, για να μην εφαρμοστεί με κανένα τρόπο, καμία διάταξη, καμία πλευρά του νέου νόμου πλαίσιο. Από κανένα «πρόθυμο» όργανο.

Από αυτή την πλευρά οι διαρκείς ακυρώσεις συνεδριάσεων οργάνων Πανεπιστημίων που είναι πρόθυμα και ταγμένα στην κυβερνητική μεταρρύθμιση (Γεωπονική, Παν/μιο Κρήτης, ΠΑΜΑΚ, Πάντειος, Θεσσαλία, Αιγαίο), παρά τον πόλεμο λάσπης που εξαπέλυσαν βασικές εφημερίδες (Βήμα, Καθημερινή) με ολοσέλιδα άρθρα για τις «φοιτητικές παρανομίες», είναι ο αναγκαίος δρόμος.

Το κρίσιμο στοιχείο είναι να γίνονται με μαζικούς όρους και κάτω από τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων. Το εμετικό παιχνίδι των υπουργών και των δημοσιογράφων τους για τις «μειοψηφίες» και τους «επαγγελματίες φοιτητές της αριστεράς», τους το επιστρέφουμε. Οι επαγγελματίες θεραπαινίδες της εξουσίας μιλάνε για μειοψηφίες, οι φοιτητές, πράττουν με τις αποφάσεις των συλλόγων τους. Ας προσπαθήσουν οι ΔΑΠίτες να πείσουν την πλειοψηφία…

Η μη εφαρμογή ενός νόμου ή «το σπάσιμο στην πράξη» περιλαμβάνει και τέτοιες μορφές. Πιο σκληρές, πιο «ακραίες» με μεγαλύτερες εντάσεις, ακόμη και με συγκρούσεις. Το δεξιό καθηγητικό μπλοκ προσπαθεί να υλοποιήσει την αντι-μεταρρύθμιση. Δεν θα το επιτρέψουμε.

Είναι όμως το μπλοκάρισμα του νόμου αρκετό; Όχι μόνο δεν είναι αρκετό αλλά από ένα σημείο και μετά θα γίνει και εξαιρετικά δύσκολο. Οι συσχετισμοί για την αριστερά που να της επιτρέπουν με σχετική άνεση να παλέψει και να μπλοκάρει το νέο νόμο-πλαίσιο περιορίζονται σε λίγες σχολές πανελλαδικά. Κι αν οι επιμέρους μάχες -που πρέπει να δίνονται- μετατραπούν σε αποκλειστικό πολιτικό σχέδιο, τότε θα φανούμε και πολύ κατώτεροι των περιστάσεων και αναντίστοιχοι των προσδοκιών του φοιτητικού κινήματος που αγωνίστηκε όλο το προηγούμενο διάστημα ενάντια στη διάλυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Αυτό που χρειαζόμαστε πριν απ’ όλα είναι να ξαναβάλουμε το θέμα της αντιεκπαιδευτικής νεοφιλελεύθερης επίθεσης –ως τέτοιο- στην ημερήσια διάταξη. Όχι μόνο στα πηγαδάκια των συλλογικοτήτων της αριστεράς αλλά στις μαζικές, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες των φοιτητών. Αν κάτι μας έκανε επικίνδυνους το 2006, ήταν ότι η μάχη για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, δόθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών και όχι από τη φοιτητική αριστερά.

Μ’ αυτή την έννοια, χρειάζεται να πάμε σ’ ένα νέο γύρο γενικών συνελεύσεων που θ’ αναβαπτίσουν το περιεχόμενο και θα εμπλουτίσουν τις μορφές πάλης του αγώνα μας. Έπειτα, να συμφωνήσουμε πως ο νέος νόμος-πλαίσιο δε θα καταργηθεί «εδώ κι εκεί». Θα καταργηθεί μόνο αν μετατρέψουμε την αντιπαράθεσή μας με την κυβέρνηση, για μια ακόμη φορά σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα, που θα έχει γι’ αυτούς κόστος, που θα αποκαλύπτει τις αντιλαϊκές επιλογές τους, που θ’ απασχολήσει μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.

Δείτε εδώ προηγούμενη ανακοίνωση των Αριστερών Σχημάτων:

"Εμπρός στο Δρόμο που (Ξανα) Δείχνει η Γαλλία, 27/11/2007"

Νέες αλλαγές το 2008, με παλιούς νόμους, 03/01/08 (από το dikaioma.gr)

Μπορεί η νέα υπουργός απασχόλησης να υποκρίνεται ότι προσανατολίζεται σε «ηπιότερη» μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, όμως το 2008 αποτελεί έτσι κι αλλιώς χρονιά εφαρμογής σημαντικών ρυθμίσεων των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα και Ρέππα. Πρόκειται για αλλαγές που θα επηρεάσουν αρνητικά τους εργαζόμενους. Μέσα στη νέα χρονιά, η κυβέρνηση της ΝΔ καλείται να ολοκληρώσει την εφαρμογή του νόμου Ρέππα του ΠΑΣΟΚ που αυτή τη στιγμή αποτελεί οδηγό (της) για τη μεταρρύθμιση.

Τι επιφυλάσσει όμως το νέο έτος στους ασφαλισμένους; Οι κυριότερες αλλαγές και διατάξεις που εφαρμόζονται από 1/1 είναι:

1. Ένταξη 5 επιπλέον ταμείων κύριας σύνταξης στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Πρόκειται για τα ταμεία των εργαζομένων σε ΟΤΕ, ΗΣΑΠ, ΕΤΕ, πρώην ΕΤΒΑ και Εθνική Ασφαλιστική. Ήδη, σε εφαρμογή του Ν. Ρέππα, έχουν ενταχθεί τα ταμεία των συνεταιρισμών, της ΑΤΕ και το ΤΑΠΙΛΤ. Οι ενοποιήσεις αυτές αποτελούν σκάνδαλο γιατί ποτέ δεν καταβάλλονται στο ΙΚΑ τα ποσά που αντιστοιχούν στα ελλείμματα αυτών των ταμείων τα οποία προέρχονται από διαφυγή εισφορών και υποχρεώσεων από μέρους των εργοδοτών. Έτσι τα ελλείμματα αυτά μεταφέρονται στο ΙΚΑ δηλαδή τα φορτώνονται οι ασφαλισμένοι

2. Μείωση των συντάξεων για ΔΕΚΟ, Τράπεζες και Δημόσιο. Κατά 1% κάθε χρόνο μέχρι το 2017, μειώνεται η σύνταξη για τους εργαζόμενους στους παραπάνω οργανισμούς από 1/1/2008, για να φτάσει από το 80% (σήμερα για τους προ του ΄93 ασφαλισμένους) στο 70%. Εξισώνεται δηλαδή σταδιακά με το ποσοστό αναπλήρωσης που δικαιούνται οι ασφαλισμένοι μετά το ΄93. Οι υποστηρικτές του Ν. Ρέππα τονίζουν ότι αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί το μειωμένο ποσοστό αφορά μόνο τα χρόνια εργασίας που διανύονται μετά την 1/1/2008. Η ουσία όμως παραμένει και είναι η προς τα κάτω εξίσωση των συντάξεων.

3. Παύει να ισχύει από 1/1/08 η διάταξη του Ν. Ρέππα που έδινε δυνατότητα μειωμένης σύνταξης με 3.500 ένσημα στα 65. Αφορούσε άτομα που δεν είχαν τη δυνατότητα να συμπληρώσουν τα απαιτούμενα ένσημα. Η «γενναιοδωρία» του νόμου, μας τελείωσε στις 31/12/2007.

4. Αύξηση κατά ένα εξάμηνο του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης για όσους συμπληρώνουν τα απαιτούμενα για τη θεμελίωση δικαιώματος έτη ασφάλισης το 2008. Πρόκειται για τα γνωστά εξάμηνα που προστίθενται σταδιακά τα τελευταία 15 χρόνια σε εφαρμογή του νόμου Σιούφα του 1992.

5. Αύξηση των απαιτούμενων για συνταξιοδότηση ετών ασφάλισης. Πρόκειται και σε αυτήν την περίπτωση για τα εξάμηνα του Ν. Σιούφα, που προστίθενται κάθε χρόνο στα έτη ασφάλισης που απαιτούνται προκειμένου να θεμελιωθεί το συνταξιοδοτικό δικαίωμα.

6. Αναθεώρηση της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Υποτίθεται πως η αρμόδια για τα ΒΑΕ επιτροπή, θα παρουσίαζε το πόρισμα της προκειμένου να διαμορφωθεί η νέα λίστα των ΒΑΕ μέχρι 31/12/2007. Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει και προφανώς η καθυστέρηση σχετίζεται με τα νέα σχέδια της κυβέρνησης που θα εξαρτηθούν από τις αντιδράσεις των εργαζόμενων.

Είναι φανερό, πως ακόμα κι αν η κυβέρνηση δεν κατέβαζε κανένα νομοσχέδιο, ο αγώνας για την κοινωνική ασφάλιση θα ήταν και πάλι επίκαιρος. Οι παλιοί νόμοι αποτελούν οδοστρωτήρα για τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Ειδικά ο Ν. Ρέππα, με τον οποίο ταυτίζεται η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, πέρασε αναίμακτα και οι βασικές του συνέπειες θα φανούν από τώρα και στο εξής. Αποτελεί άλλωστε τη ραχοκοκαλιά της μεταρρύθμισης αφού πρώτος εισήγαγε το θέμα των ενοποιήσεων, το θεσμό των επαγγελματικών ταμείων και της αναλογιστικής αρχής. Πρόκειται για διατάξεις που οδηγούν με ακρίβεια προς το σύστημα των τριών πυλώνων (εθνική σύνταξη – επαγγελματικά ταμεία – ιδιωτική ασφάλιση). Επιπλέον, οι ενοποιήσεις στρώνουν το δρόμο για να μπει πιο εύκολα χέρι στα αποθεματικά των ταμείων και για να απαλλαγούν ταυτόχρονα οι εργοδότες από τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις, ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων €.

Δεν αλλάζει γραμμή η κυβέρνηση

Η αλλαγή στην ηγεσία του υπουργείου απασχόλησης μπορεί να συνδέθηκε με τα αυθαίρετα του Μαγγίνα, στην ουσία όμως αποτελεί έναν ελιγμό της κυβέρνησης που σχετίζεται με το αν έχει τη δυνατότητα να περάσει τις ρυθμίσεις που σχεδιάζει για το ασφαλιστικό. Η μαζικότητα και η ορμή της απεργίας της 12 Δεκέμβρη αλλά και οι μετέπειτα αντιδράσεις των εργαζόμενων σε επιμέρους κλάδους δυσκολεύουν τα σχέδια της κυβέρνησης που συνειδητοποιεί ότι σε αυτήν την αναμέτρηση έχει αντίπαλο. Η επιμονή της σχετίζεται με τις δεσμεύσεις απέναντι στους ευρωπαίους εταίρους και στο μεγάλο κεφάλαιο που απαιτεί κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους γιατί αλλιώς παρεμποδίζεται ο ανταγωνισμός...

Το επικρατέστερο σενάριο για τις κυβερνητικές προθέσεις είναι ότι έτσι κι αλλιώς θα βάλει χέρι στις πρόωρες συντάξεις με την ευρεία έννοια. Δηλαδή στις αναπηρικές συντάξεις, στα ΒΑΕ και στις πρόωρες συντάξεις των μητέρων. Το χάπι θα χρυσωθεί με την ένταξη στον κλάδο των ΒΑΕ ορισμένων ακόμα επαγγελμάτων όπως οι οδοκαθαριστές των ΟΤΑ και με την αναγνώριση πλασματικού χρόνου υπηρεσίας σε μητέρες και ΒΑΕ που όμως δε θα αναπληρώνει τις αναμενόμενες από τις νέες ρυθμίσεις απώλειες. Σύμφωνα με την επιτροπή για τα ΒΑΕ, το κριτήριο για την ένταξη ενός κλάδου στα ΒΑΕ θα είναι η επικινδυνότητα της εργασίας και όχι κάποιο άλλο κριτήριο, πράγμα που σημαίνει δραματική μείωση των θεωρούμενων ως βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.

Το δεύτερο μέτωπο με το οποίο σίγουρα θα ασχοληθεί η νέα υπουργός απασχόλησης είναι η ένταξη ταμείων κύριας ασφάλισης στο ΙΚΑ και η ενοποίηση φορέων επικουρικής ασφάλισης. Κι εδώ φαίνεται να υπάρχει ένα χρυσό χάπι που είναι η εξαίρεση του ταμείου Τύπου από την ένταξη στο ταμείο επιστημόνων. Όμως η γραμμή πλεύσης παραμένει σταθερή. Οι όποιες εξαιρέσεις ή η λείανση των προτάσεων αποσκοπούν στο να περιορίσουν τις αντιστάσεις που θα εκδηλωθούν στην επιχείρηση κατεδάφισης του ασφαλιστικού. Ουσιαστικά η Φάνη Πάλλη κινείται στην ίδια ακριβώς γραμμή με τον προκάτοχο της. Μόνο που αυτός έφυγε κακήν κακώς από το υπουργείο. Ευχόμαστε το ίδιο και για αυτή...

Αποφάσεις και Απολογισμός της Πανελλαδικής Συνάντησης, 09/12/2007

Η πανελλαδική συνάντηση των Αριστερών Σχημάτων ήταν ένα σημαντικό βήμα για την συγκρότηση και την επιτάχυνση των πολιτικών πρωτοβουλιών μας. Η παραδοχή αυτή δεν είναι μια εθιμοτυπική επανάληψη. Μπορούμε να πούμε ότι το φετινό διήμερο ήταν το πιο πολιτικό, το πιο «από τα κάτω», το πιο ουσιαστικό και μαζικό. Ο βασικός στόχος ήταν να οργανώσουμε ένα «διήμερο συγκρότησης» και το διήμερο αυτό είχε τέτοια χαρακτηριστικά γιατί: Προετοιμάστηκε από αρκετά σχήματα και πολλούς συντρόφους. Είχαν προετοιμαστεί δεκάδες τοποθετήσεις και εισηγήσεις για τις θεματικές από αντίστοιχα σχήματα. Έγινε συζήτηση και αντιπαράθεση ουσίας και όχι μια επιβεβαίωση των κατακτημένων τοποθετήσεων. Οι θεματικές συζητήσεις (εκπαίδευση, φοιτητικό κίνημα και αριστερά, σχήματα) είχαν άμεση σχέση με την εμπειρία και με τις ανάγκες μας και επέτρεψαν το διάλογο και την πλατιά κουβέντα. Τονώθηκε η λαϊκή, αριστερή και αντικαπιταλιστική φυσιογνωμία των Αριστερών Σχημάτων μέσα από την κεντρική εκδήλωση. Σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο, εκατοντάδες φοιτητές αποτέλεσαν ένα ζωντανό κοινό σε μια εκδήλωση που έπιασε από τις διαδικασίες που γίνονται στη Βενεζουέλα μέχρι το μέλλον που σχεδιάζει ο καπιταλισμός για τους λαούς και τους νέους και το τι σημαίνει αυτό για το κίνημα της νεολαίας και τους αγώνες που έρχονται σε ασφαλιστικό – ιδιωτικοποιήσεις.

Απόφαση της Πανελλαδικής Συνάντησης, 9/12/2007

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ

1. Βρισκόμαστε σε μία περίοδο που εντείνεται η κυβερνητική επίθεση στην εκπαίδευση, επιδιώκοντας να περάσει ότι σταμάτησε το φοιτητικό κίνημα με τον μαζικό, ανυποχώρητο αγώνα του τα τελευταία 2 χρόνια. Γίνεται προσπάθεια είτε να εφαρμοστούν διατάξεις του νόμου πλαίσιο (βλ. συζήτηση για αιώνιους φοιτητές) είτε με όχημα την ευρωπαϊκή οδηγία για την εξίσωση των πτυχίων ΙΕΚ, ΚΕΚ, ΚΕΣ να περάσει από το παράθυρο η αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος και αυτά σε συνδυασμό με την προσπάθεια εφαρμογής των νόμων που πέρασε η κυβέρνηση Καραμανλή και ενάντια στους οποίους πάλεψε το φοιτητικό κίνημα (αξιολόγηση, πιστωτικές μονάδες κλπ.). Την εντεινόμενη αυτή επίθεση συμπληρώνει και η μείωση των δαπανών για την παιδεία στο 3,1% του ΑΕΠ που προβλέπει ο νέος προϋπολογισμός για το έτος 2008. Για την εκπαιδευτική συγκυρία το πανελλαδικό διήμερο των Αριστερών Σχημάτων υιοθετεί ανακοίνωση με τίτλο: «Για την αστική πολιτική στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και τις κεντρικές κυβερνητικές επιλογές» η οποία και απηχεί τη γενική και ειδική μας τοποθέτηση για την εκπαίδευση σήμερα.

2. Εντός 20 ημερών θα διαμορφωθεί, από τριμελής επιτροπή, το τελικό διεκδικητικό πλαίσιο και το πρόγραμμα πάλης των αριστερών σχημάτων το οποίο θα βασίζεται στο γενικό προσχέδιο που κατατέθηκε στο διήμερο και στις παρατηρήσεις και προσθήκες που έγιναν.

3. Επιμένουμε στην κατεύθυνση της ενότητας της αριστεράς, επιμένουμε στην ανάγκη δημιουργίας μετώπου εντός και εκτός των φοιτητικών χώρων ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό. Με βάση τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας και το ρόλο που καλείται να παίξει η αριστερά την επόμενη περίοδο για να δημιουργηθούν όροι για νέα ξεσπάσματα, αγώνες, αντιστάσεις απευθύνουμε ανακοίνωση – πρόσκληση συγκρότησης μετώπου προς όλη την αριστερά με τίτλο: «Να ενώσουμε ότι μπορεί να ενωθεί! Να δυναμώσουμε την αριστερά των αντιστάσεων!»

4. Επιμένουμε στη λειτουργία, στην ύπαρξη, στην προώθηση της «Αριστερής Ενότητας». Η Αριστερή Ενότητα είναι η μόνη πρωτοβουλία που διάβασε σωστά το φοιτητικό ξέσπασμα, είναι όμως ανάγκη τώρα να πάρει πρωτοβουλίες που θα ταράξουν τα νερά στους φοιτητικούς χώρους, που θα επαναφέρουν το ζήτημα του αγώνα και πως συνεχίζουμε. Θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να αποκτήσει πιο ζωντανές διαδικασίες, για να σταθεροποιήσει την λειτουργία της και τοπικά και πανελλαδικά, να συνεχίσει να αποτελεί ένα διαρκώς ανοιχτό πόλο της αριστεράς μέσα στου φοιτητικούς χώρους. Απευθύνουμε κείμενο με συγκεκριμένες προτάσεις με τίτλο: «Για την Αριστερή Ενότητα»

5. Δίνουμε ώθηση στην «από τα κάτω» λειτουργία και συγκρότηση των αριστερών σχημάτων στη γραμμή της ενότητας της αριστεράς για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος. Θέλουμε τα αριστερά σχήματα να συγκροτούνται και να λειτουργούν στη βάση πρωτοβουλιών και κινηματικών δράσεων στις σχολές.

6. Κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα στην οριζόντια διασύνδεση των σχημάτων πανελλαδικά. Το επόμενο διάσημα άμεσα θα δημιουργηθούν λίστες ενημέρωσης και συντονισμού μέσω του διαδικτύου και ήδη φτιάχνεται ένα forum στο site των αριστερών σχημάτων για την επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων και υλικών πανελλαδικά.

7. Η επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα και η επίθεση στη νεολαία με τις νέες εργασιακές σχέσεις, καθορίζει την ταυτότητας μας και προωθούμε τη σύνδεση με όλους τους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό. Τα αριστερά σχήματα να αποτελέσουν εκείνη τη δύναμη που θα προβάλλει τη σύνδεση του φοιτητικού κινήματος με το λαικό κίνημα και τους κοινωνικούς αγώνες και θα φέρνει την πραγματικότητα της εργασιακής προοπτικής των σημερινών φοιτητών μέσα στο φοιτητικό κίνημα. Εντείνουμε τη δράση μας για να αποτελεί το φοιτητικό κίνημα οργανικό στοιχείο των αγώνων που δίνει η κοινωνία απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό.

8. Το 13ο τεύχους του εντύπου των αριστερών σχημάτων θα εκδοθεί αμέσως μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων με όλα τα υλικά του διημέρου (εισηγήσεις από τις θεματικές, διάφορες κείμενα που κατατέθηκαν από πολλά σχήματα πανελλαδικά, αποφάσεις κλπ.).

Πανελλαδικό διήμερο των Αριστερών Σχημάτων, Παιδαγωγικό Αθήνας, 09/12/2007